1 Heiiteken's
Bier
1
Amerika s strijdmacht
Vriendschapsverdrag met
Amerika aanvaard
B
GROTE SCHOONMAAK?
SPORT
Ot/eiag /ze&meetó petizpë/
■--.m
ï£i;
AR.
plai
bij
liede
[a een debat van bijna twee dagen
[t de Tweede Kamer deze week het
vriendschapsverdrag
de Verenigde Staten met 120 tegen
stemmen aanvaard. Tot die twaalf te-
istemmen behoren o.a. de communis-
die nu eenmaal zeer onvriendelijk
hi tegenover de Verenigde Staten,
andere fracties in ons Parlement zijn
ter van mening, dat het lidmaat
van Amerika van de Navo funda-
ïteel is voor onze verhouding met dit
dat tevens onze machtigste bond-
oot is. Ondanks de vele critiek op de
;enlandse politiek van Amerika ziet de
■grote meerderheid dit land terecht
de grote verdediger van de Westerse
having.
lat echter ook de s.g.p. en de heren
eps (soc.), Calmeyer en Kikkert
i.) tegen dit vriendschapsverdrag
mden had een heel andere reden. Er is
een groot juridisch debat ontstaan
r de vraag of de
processievrijheid
land voor de Amerikanen nu niet
me|ner is dan voor de Nederlanders. In
well; t grondwet staat dat „alle openbare
ilderi Isdienstoefeningen binnen gebouwen
besloten plaatsen worden toegelaten,
oudens de nodige maatregelen ter ver
ering van de openbare orde en rust".
'aden
m fa.
e van
at, is
ente-
top
Heineken werkt met de zogenaamde
Heineken's A-gist, een speciale gistrein-
cultuur, waarvan niemand ter wereld
(behalve Heineken) het geheim kent.
Heineken gunt zijn bier een langdurige rijpingstijd
De kroonkurk betekent een hygiënische
afsluiting van het kostelijke bier, dat
daardoor ook véél langer goed blijft.
ehee] !er dezelfde bepaling blijft de open-
godsdienstoefening buiten gebou-
en besloten plaatsen geoorloofd,
ooralir ZÜ thans naar de wetten en regle-
u aten is toegelaten. Deze laatste bepa-
grijpt terug op een afspraak, die in
is gemaakt. Deze komt er in het al-
aeen op neer dat beneden de Moerdijk
processies en boven de Moerdijk geen
cessies mogen worden gehouden. Dat
een heel oude regeling, die uiteraard
rooms-katholieke landgenoten niet
redigt. Het vraagstuk van de proces-
rijheid houdt de politieke gemoederen
i ook bijna reeds een eeuw bezig. Het
indschapsverdrag echter zegt, „dat
onderdanen van de ene partij binnen
grondgebied van de andere partij ge
loofd zal zijn zowel besloten als open-
re-godsdienstoefeningen te houden". In
verdrag, zo zeide de heer Blaisse
,v.p.), zit dus een absoluut
recht van processie,
wordt in ieder geval in het verdrag
beperking gemaakt, zoals onze
Midwet dóét, die dus in het algemeen
lar processies beneden de Moerdijk toe-
Nu is het zo, dat een internatio-
al verdrag boven de nationale wetge-
g uitgaat. En dus was de k.v.p.-fractie
enlijk van mening dat onze grondwet
ar aan dit verdrag moet worden aan
past en dat er zo doende meer vrijheid
het houden van processies zou ko-
n. De heren Bruins Slot (a.r.), Beer-
ik (c.h.) en De Kadt (soc.) zagen geen
ijd met de grondwet. Want ook de
aerikanen mogen de openbare orde niet
storen. Het Nederlandse begrip „open-
re orde" vonden zij volkomen duide-
Juist de bepaling dat er geen pro-
isies boven de Moerdijk gehouden mo-
worden, is in 1848 gemaakt uit vrees
anders de openbare orde zal worden
stoord.
Dver dit standpunt was natuurlijk heel
te zeggen. De staatssecretaris van
tenlandse zaken, de heer Van der Beu.
zag ook geen strijd met de grondwet,
er wel strijdigheid zijn, dan had de
[ering daarvan, naar zijn mening, on-
Iwijfeld kennis gegeven. Maar de heer
(lib.) betoogde dat er toch zeker wel
ijd kan bestaan over de vraag of dit
tdrag niet van de grondwet afwijkt,
'olgens staatssecretaris Van der Beu
moesten de twijfelaars het wetsont-
p dan maar zo amenderen dat elke
ijfel zou zijn uitgesloten. Maar daar
3den de vertegenwoordigers van de
en v.v.d.-fracties geen enkele be
fte aan. Zij lieten
de strijdvraag
r onbeslist. Zo bleef het ja van de re
ling en de meerderheid der Kamer
in tegenover de twijfel van liberalen
rooms-katholieken. Dit alles hete
nde niet dat het vriendschapsverdrag
iar een ogenblik in gevaar heeft ver-
ird, want ondanks alle verschillen over
processievrijheid waren de k.v.p.- en
erale fracties van plan voor dit ver-
ag te stemmen. De socialistische af
vaardigde, de heer De Kadt, kon niet
jrijpen, waarom dit vraagstuk dan
1st bij dit verdrag aan de orde werd
steld. En de heer Becrnink (c.h.) vroeg
örom er ook niet uitvoerig gediscus-
erd wordt over de rechtspositie van de
ndelsreiziger. De heer De Kadt zeide
in de tweede ronde nog duidelijker:
k.v.p. is bezig de bok te melken en
heer Oud houdt er de zeef onder. Maar
dat is een kwestie van politieke waar-
ring.
De driemansfractie der S.G.P. heeft dit
uiteraard met bijzondere belang-
eling gevolgd.
De S.G.P.
strijdt tegen de „verroomsing" van het
land en is daarom meer dan elke andere
partij gekant tegen de verruiming van
de processievrijheid. Hun woordvoerder,
de heer Van Dis, zeide, dat het nog niet
vast staat hoe de rechter t.z.t. over dit
verdrag zal oordelen. Het kan best zijn
dat hij strijdigheid met onze hoogste wet
geving concludeert en dan zijn de katho
lieke Amerikanen in ons land bevoor
recht. Daarom nam de S.G.P.-fractie het
zekere voor het onzekere. Zij stemde te
gen. Hetzelfde deden dus de heren Scheps
(soc.), Kikkert en Calmeyer (c.h.). Zij
motiveerden hun stem niet, maar men
kan aannemen dat zij het met de S.G.P.
eens waren. Het verwerpen van dit ver
drag zou natuurlijk aan iedere strijdvraag
een einde maken. De a.r., c.h. en socialis
ten beleefden het genoegen dat de re
gering zich geheel aan hun zijde schaar
de met de verklaring dat er geen sprake
is van een bevoorrechting van de Ame
rikanen. En de k.v.p. en v.v.d. hebben
er waarschijnlijk veel plezier in gehad,
dat zij er in zijn geslaagd de strijdvraag
(al of niet strijdigheid met de grond
wet) te laten zweven. Meer was voor deze
partijen toch niet te bereiken.
•Na het vriendschapsverdrag met Ame
rika heeft de Tweede Kamer het
nieuwe luchtvaartverdrag
met dit land behandeld. Dat ging iets ge
makkelijker, al was men niet enthousi
ast over de wijze, waarop de K.L.M. door
de Amerikaanse regering werd behan
deld.
Woensdag a.s. begint de Tweede Ka
mer aan de huurvoorstellen. Het com
pensatieprobleem is dus op tijd geregeld.
De dag daarvoor zal de heer Roosjen
(a.r.) een interpellatie houden over de
opheffing van de Nationale Reserve, een
onderwerp waarvoor ongetwijfeld de no
dige belangstelling zal bestaan.
VOLLEYBAL
Uitslagen van de op donderdag 9 mei
gespeelde wedstrijden in de Nijverdalse
volleybalcompetitie
Sportlust-Visnet 2
VBOW 2-Ter Horst
VBOW 1-Hellendoorn 2
Visnet 2-VBOW 2
Sportlust-Visnet 1
Hellendoorn 2-Ter Horst
Sportlust-DeZweef 2 (d)
Ter Horst-Visnet 1
Uitslagen van de maandag 13 mei ge
speelde wedstrijden:
2—0
2—0
2—0
1—1
2—0
1—1
1—1
0—2
Ter Horst-VBOW 1
0—2
OKK 1-OKK 4 (d)
2—0
OKK 4-Hellendoorn (d)
0—2
Nijverdal-Ter Horst-
2-0
OKK 1-Sportlust
1—1
Politie-Visnet 2
2-0
Nij verdal-VBOW 1
1—1
Hellendoorn-OKK 1 (d)
1—1
Visnet 2-OKK 1
0-2
De stand in de Nijverdalse volleybal
competitie luidt
als volgt:
Dames:
OKK 1
21
18
3
0
39
OKK 2
21
13
5
3
31
VBOW 1
19
12
4
3
28
De Zweef 1
20
11
6
3
28
Hellendoorn
21
12
4
5
28
Rivo
20
8
7
5
23
Sportlust
21
7
6
8
20
OKK 4
20
4
4
12
12
OKK 3
22
3
6
13
12
VBOW 2
22
3
5
14
11
Holten
20
2
4
14
8
De Zweef 2
21
1
6
14
8
Heren:
Sportlust
26
22
1
3
45
OKK 1
27
19
7
1
45
VBOW 1
26
17
8
1
42
Nijverdal
23
18
5
0
41
Visnet 1
25
14
5
6
33
De Zweef 1
26
11
8
7
30
Politie
25
11
7
7
29
OKK 2
25
10
8
7
23
Hellendoorn
1
25
8
4
13
20
VBOW 2
26
5
9
12
19
De Zweef 2
27
4
7
16
15
Holten
26
4
5
17
13
Visnet 2
27
2
8
17
12
Hellendoorn 2
28
1
8
19
10
Ter Horst
28
1
6
21
8
Op maandag 20 mei zullen worden
gespeeld:
De Zweef 2-OKK 4 (d)
Politie-Visnet 1
OKK 2-Iiellendoorn 1
OKK 2-Hellendoorn (d)
De Zweef 2-De Zweef 1
Hellendoorn l-Nijverdal
OKK 4-Sportlust (d)
Sportlust-Politie
Nijverdal-OKK 2
Deze wedstrijden worden gespeeld in
het Gebouw voor Chr. Belangen. Pu
blick wordt bij deze wedstrijden NIET
toegelaten.
Reeds eerder schreven wij iets over
de grote plannen, waarmee de Russi
sche partijleider, die nog steeds de eer
ste viool schijnt te spelen in Moskou,
rondliep. Hij wilde een drastische reor
ganisatie doorvoeren van 't economisch
leven in de Sowjet-Unie, waardoor de
bureaucratie zou worden teruggedron
gen en de produktie zou worden ver
hoogd. Het doelwit van deze reorgani
satie is een nieuw startpunt te schep
pen voor een grote wedloop met Ame
rika. Men vlast er op in
de communistische heilstaat
om de Verenigde Staten, dat door hen
wordt beschouwd als de sterkste burcht
van het door hen gehate kapitalisme,
in alle opzichten de loef te gaan afste
ken.
Nu is onder de vleugels van Stalin
indertijd een geweldig bureaucratisch
apparaat gegroeid. Moskou is de stad
geworden van de bureaucraten en van
de ministeries, die van dit centrum
uit heel het economisch leven van het
reusachtige gebied moesten besturen.
Het behoeft geen betoog, dat dit een
zeer logge machine geworden is en dat
tussen de malende raderen daarvan
heel wat vruchtbaar initiatief bij de
mensen in de bedrijven zelf in 't land
wordt verpletterd. De zaak draait over
vele schijven en dit brengt de gang er
niet in, maar haalt die er juist uit. Er
is heel veel dat niet klopt, er gaat heel
wat energie, ook bij 't werkende volk,
verloren door de verstikkende en ver
lammende werking, die er uitgaat van
de bureaucratie, die tot al te erge pro
porties is uitgegroeid.
Wel, Chroesjtsjef wil er
de bezem
doorhalen, zijn plan is diep ingrijpend,
kolossaal en rigoureus, wat de opzet en
de omvang betreft. Hij wil te Moskou-
niet minder dan twintig ministeries op
doeken. Gedeeltelijk wil hij die hele
maal laten verdwijnen. De ambtenaren,
die daardoor zonder baan raken, wil hij
overplaatsen naar industriële centra,
vooral ook in Siberië om daar bij de
nieuwe produktielaag te worden inge
zet. Dan zullen ze de handen uit de
mouwen moeten steken.
Voor een ander deel wil hij de mi
nisteries brengen waar ze thuis horen.
Dat wordt dus een verhuizing op gro
te schaal. Het ministerie voor steen
kool bijvoorbeeld moet volgens hem
zitten in het mijncentrum Kemerowa,
dat 2400 km ten oosten van Moskou
ligt. Andere moeten worden verplaatst
naar de Oeral, op 1600 km van Moskou.
De grote ambtenarenstad zal dus in de
beide komende maanden, waarin het
plan moet worden uitgevoerd, voor 'n
groot deel leegstromen. Er zuilen gro
te verhuistreinen voorkomen.
In heel het grote gebied van de Sov-
jestaat zullen in het geheel 92 regio
nale raden worden gevormd, die voor
een groot deel het werk der op te doe
ken ministeries zullen overnemen, die
tot nu toe een derde van de gehele
staatsproduktie dirigeerden. In totaal
blijven er na deze verandering maar
acht ministeries
in Moskou over. Ieder van deze econo
mische raden krijgt een eigen district
en daar moeten zij leiding geven aan de
uitwerking van de economische plan
nen.
Kortom, Chroesjtsjef wil grote schoon
maak houden, de zaak op een andere
voet voortzetten en de vele Russen, die
cr rond lopen en toezicht houden op
andere Russen, die werken, ook de
zweep over de rug leggen. We hebben,
zo zeide hij, een ambtenarenleger van
850.000 man, dat per jaar ongeveer 9
miljoen gulden kost. Er behoeft niet
achter elke arbeider een opzichter te
staan. Deze grote reorganisatie raakt in
totaal veertig miljoen arbeiders inruim
300.000 staatsbedrijven, voor wie nu 'n
nieuwe periode gaat beginnen. Moskou
wil de produktie omhoog hebben. Bin
nen de eerstvolgende vijftien jaar wil
men in Siberië nieuwe steden en fa
brieken met mensen gaan bevolken. De
plannen zijn groots en verstrekkend.
De communistische leiders hebben haast
om Amerika te gaan
overvleugelen,
want dat is de bedoeling. Zij willen de
Sowjet-Unie maken tot liet land waar
niemand in de wereld, wat de produk
tie betreft, tegen op kan.
Bij alle schijnbare decentralisatie, die
trouwens alleen de apparatuur betreft
via welke het centrale staatsgezag de
„dictatuur van het proletariaat" werkt,
blijft in dit opzicht alles bij het oude,
dat het uiteindelijk de leiders van de
communistische partij zijn, die zeggen
hoe het moet en die naar eigen be
lieven beslag te leggen op de werk
kracht van het volk om de plannen zo
snel mogelijk te verwezenlijken, die zij
in Moskou uitstippelen. Er schijnt wat
meer ruimte te komen voor de bedrijfs
leiders en het werkende volk om adem
te halen en de leiders van de grote be
drijven beginnen op vele plaatsen al
activiteit aan de dag te leggen om hun
zelfstandige positie te versterken te
genover de controlerende partij organen
maar dit is louter schijn. De partijorga
nen blijven ook bij deze nieuwe reor
ganisatie ingeschakeld ais controlerend,
om de werkers van hoog tot laag in 't
economisch leven op de handen te kij
ken en zo nodig correctief te kunnen
ingrijpen, als het haar niet naar de zin
gaat.
Het grote plan van Chroesjtsjef, dat
heel wat overhoop gaat halen in de
naaste toekomst, dat een
radicale omwenteling
betreft in de methode, volgens welke
voortaan het economisch leven zal ge
leid worden, schijnt niet bij alle topfi
guren in Moskou even warme instem
ming te hebben. Onderling schijnen zij
over de voordelen van deze reorgani
satie van mening te verschillen, maar
de positie van de partijsecretaris is wel
zo sterk, dat het plan toch wel zal
doorgaan. Het is - en daarop stoft men
te Moskou als een wonder van demo
cratie - z.g. in' discussie geweest op bij
eenkomsten in het gehele land. Maar
dat wordt door insiders meer beschouwd
als manoeuvre om straks in de rug ge
dekt te zijn als het zijn bruikbaarheid
en succes nog moet bewijzen.
Het totalitaire systeem en de opper
macht van de communistische partij,
die ook de werkelijke oorzaak gevormd
hebben van de opkomst der
bureaucratie,
die nu moet worden opgeruimd, wor
den tot elke prijs, ook bij het nieuwe
gelaat, dat,men geven wil aan de eco
nomie van het land, gehandhaafd. Illu
sies, die het nieuwe beleid zou wekken
naar onderen in die zin,' dat men bij 't
bedrijfsleven nu een kLein tikkeltje
meer ,souvereiniteit' in eigen kring zou
krijgen, is er helemaal niet bij en voor
zover de Russen zelf zich daarop zou
den verkijken, zal hen straks wel aan
het verstand worden gebracht dat alles
wat dit betreft zo blijft als onder Sta
lin ook.
Lucht'andingsdivis'e zal binnen 39
uur kunnen ingrijpen, waar ook
ter wereld.
Zou het tot een derde wereldoor
log komen, dan is Amerika daarop
nog altijd beter voorbereid dan de
Sovjet-Unie. Deskundigen achten
Amerika's „strategische luchtcom-
mando's" (ingesteld op massale ver-
geldingsaanvallen) nog altijd ster
ker dan wat de Russen hebben.
Amerika beschikt over bases, die
betrekkelijk dicht bij Rusland ziin
gelegen en bovendien heeft men de
indruk, dat de Verenigde Staten in
de ontwikkeling van het „intercon
tinentale baliLtische projectiel" ver
der zijn dan het land van Boelga-
nin. Stewart Alsop, een van de be
kendste Amerikaanse geschiedschrij
vers, heeft dezer dagen gemeld, dat
men nog dit jaar 'n proef gaat ne
men met zulk een lange-afstands-
projectiel, dat door de vijand niet
is te onderscheppen en dat zo snel
nadert, dat de bevolking het gevaar
niet kan ontvluchten. De gebroeders
Al'sop beschikken over goede bron
nen van informatie. De Amerika
nen hebben 't proefnemingsstadium
blijkbaar eerder bereikt dan men
verwachtte.
DIVISIES WORDEN
GESTROOMLIJND
Tussen proefneming en produktie op
grote schaal kan nog wel een vrij lange
periode liggen, doch de wereld nadert
kennelijk 't gevaarlijke stadium, waar
in de twee wereldmachten onverhoeds
tot een aanval kunnen overgaan, zo
vernietigend als de geschiedenis nooit
heeft gekend. Dit stadium is evenwel
thans nog niet bereikt en men maakt
zich in Amerika, waar men, zoals ge
zegd, nog altijd de sterkste partij meent
te zijn, op het ogenblik minder ,zorgen
over een wereldoorlog als wel over lo
cale oorlogen, die op de duur fataal
voor de macht van het Westen zouden
kunnen worden en die Amerika daar
om tot ingrijpen zouden nopen.
NOG NIET STERK GENOEG?
Met name denkt men natuurlijk aan
een conflict in het Midden-Oosten.
Weliswaar zal de Eisenhowcr-doctcine
deze maand de goedkeuring verwerven
van de Senaat, maar daarmee is het
succes van die leer nog niet verzekerd.
Men zal dan het principe hebben aan
vaard, doch de effectiviteit van de
Eisenhower-doctrine zal pas verzekerd
zijn, wanneer Amerika over een gewa
pende macht zal beschikken, die ge
richt is op het blussen van „schoor
steenbrandjes" in de wereld.
Men zegt dan thans wel, dat men
'n aanval van „het internationale com
munisme" wil helpen afslaan, indien
de aangevallen staat daarom vraagt,
doch men heeft op dit ogenblik nog
maar een betrekkelijk kleine stok ach
ter de deur voor zulke gevallen. Te
recht is men in Amerika thans bezig
meer en betere „stokken" in gereed
heid te brengen.
Zelfs de militaire attaché's van de
landen, waarmee Amerika een bondge
nootschap heeft, krijgen in Washington
slechts globale gegevens over de reor
ganisaties, die zich in Amerika's lucht-
landings-clivisies voordoen. Vast staat,
dat die divides zodanig gewijzigd wor
den, dat zij in korte tijd zullen kunnen
ingrijpen.
VERMAGERINGSKUUR
Het verst is men gevorderd met de
hervorming van de 101ste divisie, die
gelegerd is in Fort Campbell, in de
staat Kentucky. Deze divisie heeft een
belangrijke rol gespeeld in de tweede
wereldoorlog, o.a. in Normandië en bij
Bastogne. Binnenkort zal de reorgani
satie zover gevorderd zijn, dat deze di
visie binnen 39 uur zal kunnen ingrij
pen, waar ook ter wereld.
In die 39 uur zouden de manschap
pen worden gealarmeerd, zij zouden
•instructies krijgen, alles zou in vlieg
tuigen geladen worden en overgevlo
gen naar de plaats des onheils.
De 101ste divisie ondergaat thans een
soort vermageringskuur en het resul
taat zal zijn: een lichter en vlugger
apparaat. Tot dusverre bestond de di
visie uit 17.200 man, in de toekomst
zullen het er slechts 11.500 zijn. Tot
voor kort bestond de bewapening uit
de betrekkelijk zware wapens van de
tweede wereldoorlog.
MODERNE MUILDIEREN
Thans krijgt de divisie geen tanks
meer en geen zware artillerie. Het
zwaars'.e geschut ij de 1 5 mm hou
witser. Het grootste verschil tussen
„voorheen" en „thans" is wel, dat
men vroeger 1000 vliegtuigen nodig
had, die slechts weinig van het ma
teriaal per parachute konden neer
laten, terwijl men thans met 600
vliegtuigen kan volstaan, die vrij
wel alles rechtstreeks „veer kunnen
gooien" op het strijdtoneel".
Zelfs de genoemde houwitsers, - ver
der ook de moderne, geleidhare pro
jectielen en de moderne! muil
dieren. Dat zijn n.l. geen echte dieren,
doch de zogenaamde „mechanical mu
les", bizonder gerieflijke vrachtautoo
tjes, die door heel ruw terrein kunnen
rijden. Deze karretjes zijn heel laag,
zodat zij weinig trefkans bieden. Een
soldaat behoeft er niet op te zitten, hij
kan er naast lopen, ja zelfs er naast
kruipen.
Behalve de 101ste divisie, zullen ook
de 82ste uit Fort Bragg in Noord-Ca-
rolina en de elfde, die in Duitsland is
gelegerd, zulk 'n vermagerings- en ver
jongingskuur ondergaan. Het behoeft
geen betoog, dat deze drie divisies over
velerlei atoomwapens zullen beschik
ken, die de vuurkracht uiteraard aan
merkelijk verhogen.
AFSTANDEN.
Genoemde, gemoderniseerde luchtlan-
dingsdivies moet men niet verwarren
met de zes atoom-steungroepen, die
Amerika thans aan het organiseren is.
In de begroting van di j ar werden c'e-
ze groepen voor het eerst vermeld en
minister Wilson heeft op een perscon
ferentie de plaat en genoemd, waar de
ze groepen waarschijnlijk gestationeerd
zullen worden. Hij noemde Turkije,
Perzië, Japan, Alaska, West-Europa en
Okinawa.
Deze greeven zouden mode ne kracht
toevoegen aan de meer conventionele
wapenen van Amerika's bondgenoten.
Zij zouden dus min of meer vaste po
sities innemen tegen eventuele aanval
len van de communisten en niet zo
uiterst beweeglijk zijn als genoemde
„brandweer-divisies". De zes groepen
elk van 5990 man waar Wilson
over sprak, zouden drie soorten van
atoomwapenen krijgen. Deze raketpro
jectielen kunnen resp. afstanden afleg
gen van 20, 75 en 200 mijl.
STEUN VOOR ENGELAND
Toen de plannen voor deze groepen
bekend werden (één groep in Noord-
Italië bestond trouwens al) hebben de
Russen vrij heftig gereageerd. Enigszins
kan men dat wel voorstellen: de olie
velden in Roemenië en Zuid-Rusland
komen aldus onder 't bereik van even
tueel vijandelijke artillerie te liggen.
Men kan echter niet genoeg onder
strepen, dat Amerika niet in het minst
de neiging heeft om een aanvalsoorlog
tegen de Sovjet-Unie te beginnen en
juist omdat "men zich alleen maar wa
pent tegen een mogelijke agressie van
communistische kant, achten de meeste
Amerikanen de Russische protesten
volkomen ongemotiveerd.
