TIJD WINNEN
SPORT
DE KU KLUX KLAN
BOEE
VAN HET BlNNENHfo^/
VEILIG VERKEER
WIELRENNEN
HOLTENAREN SLOEGEN GOED
FIGUUR IN DE RONDE VAN ZWOLLE
In de vrijdagavond 31 augustus ge
houden Internationale Wielerronde van
Zwolle ten bate van de samenwerkende
t.b.c.-verenigingen, op het parcours om
de Nieuwe Veemarkt behoorden onze
plaatsgenoten Wim Beijers en Henk
Brinks bij de prijswinnaars. Het laatste
deel van dit wielerevenement, dat zeer
druk bezocht was, had plaats bij de lam
pen der straatverlichting, zodat de jury
het zeer moeilijk had om de juiste uit
slag vast te stellen.
Dit is naar wij en velen met ons
constateerden, dan ook niet geschied, zo
dat verschillende renners niet de prij
zen kregen, welke zij verdiend hadden.
Na vele uitlooppogingen, die allen door
het peloton weer ongedaan gemaakt wer
den, gelukte het ten slotte de drie Bever-
wijkers Geldermans, Coentje Niesten en
de Ruiter aanvankelijk één en later twee
ronden uit te lopen. Bij de tweede keer
ging Theo Bulten uit Zwolle mee, zodat
deze op één ronde voor het peloton kwam
te liggen, met welke voorsprong zij door
de finish gingen.
De einduitslag was: 1 A. Geldermans,
2 Co en Niesten, 3 D. de Ruiter, allen uit
Beverwijk; 4 Th. Bulten, Zwolle; 5 A.
van Uden, Zwolle; 6 W. Beijers, Holten;
7 G. Nijkamp, Zwolle; 8 A. Ruys, Oss;
9 W. C. van Lonkhuyzen, Utrecht; 10
H. van Sark, Boekelo; 11 K. Niemeijer,
Hengelo; 12 Henk Scheuten, Hengelo;
13 Henk Brinks, Holten; 14 J. Verweij,
Utrecht; 15 K. Dekker, Dalfsen.
GEEN PRIJZEN IN DE RONDE
VAN WIJCHEN.
De ronde van Wijchen, die zondag j.l.
plaats vond en waarvoor een enorme be
langstelling bestond, heeft geen prijzen
opgeleverd voor onze beide plaatsgeno
ten. Henk Brinks heeft deze wedstrijd
uitstekend gereden, maar hij bezat aan
het einde van de 90 ronden over 105 km.
niet voldoende kracht meer om in het
winnende .peloton te blijven en tot de 18
renners te behoren, welke als prijswin
naars over de streep gingen. Hij ging
als 21e door de finish. Wim Beijers was
halverwege de wedstrijd afgestapt, om
dat hij niet goed draaide.
Bij de nieuwelingen, die een wedstrijd
reden over 60 km., ging Bets Boom uit
Markelo als 3e over de eindstreep. Bij
het ingaan van de laatste 100 meter voor
dc finish lag hij aan kop, maar hij trok
zodoende de sprint aan voor B. Kouwen-
hoven uit Rotterdam en Vereijren uit
Helmond, die voor hem eindigden.
P.V. „BERGVLIEGERS".
Zaterdag 18 aug. 1956 werden de dui
ven te St. Quintin gelost. Afstand 349
km. Aankomst als volgt: 1, 4, 6 en 7 H.
J. Aaftink, 2 W .Aaftink, 3 L. Gazan, 5
G. Steunenberg, 8 C. W. Reeves.
De door de heer C. W. Reeves beschik
baar gestelde rozenstruiken werden
door de heer W. Aaftink gewonnen.
Een prijs van „Slaatje" werd gewon
nen door de heer L. Gazan.
Zaterdag 25 aug. werden de duiven te
Noyon gelost. Afstand 385 km. Aan
komst: 1 L. Gazan; 2, 5, 6 en 8 H. J.
Aaftink3, 4 en 7 G. Steunenberg.
De beschikbaar gestelde lauwertak
van de fa. H. J. Aaftink en Zn. werd
gewonnen door de heer L. Gazan.
Kampioenschappen jonge duiven: 1 H.
J. Aaftink, 464 punten; 2 G. Steunen
berg, 423.8 pt.3 L. Gazan, 406.1 pt.
Kampioenschappen Generaal: 1 G.
Steunenberg, 2005.6 pnten; 2 H. J. Aaf
tink, 1798.5 pt.; 3 L. Gazan, 1572.3 pt.
Kampioen jonge vogels: L. Gazan met
duif no. 56-7656 94: 170.2 punten.
Voor de
AKKERBOUW.
Ter. aanvulling op het systeem van mo
nopolieheffingen wordt voor oogst 1956,
door het Landbouwschap een toeslag be
pleit voor alle op lichte gronden ver
bouwde granen. Door middel van een
dergelijke toeslag, welke thans alleen
voor rogge geldt, kan het verschil in
marktprijs en kostprijs worden over
brugd.
De hoofdafdeling Akkerbouw van het
Landbouwschap heeft zich uitvoerig be
raden omtrent de nadere uitwerking
van deze graantoeslag, waarvan de hoog
te, op basis van de marktprijzen der gra
nen, aan het einde van het verkoopsei
zoen kan worden vastgesteld. Mede ter-
wille van de eenvoud der regeling kan
voor de Veenkoloniën en de zandgron
den een gelijke toeslag gelden.
Voorts heeft de hoofdafdeling zich
opnieuw beraden omtrent de uitwerking
van de garantieregeling voor aardappe
len, waaromtrent nog steeds geen vol
ledige overeenstemming kon worden be
reikt. Met name gaat het hierbij om het
hanteren- van bepaalde normen voor het
uitsluiten van de mogelijkheid van aan
bieding van normaliter op eigen bedrijf
vervoederde aardappelen.
De hoofdafdeling heeft verder nog
gesproken over verschillende onderwer
pen, waarvan o.m. kan worden genoemd:
het treffen van marktordenende maat
regelen met behulp van daartoe aanwe
zige gelden en door middel van een sys
teem van heffingen en uitkeringen bij
export; de garantieprijzen voor poot-
aardappelen; de zaaizaalsituatie in ver
band met de uitzonderlijke weersomstan
digheden.
VEEL REGEN, MINDER GRAS.
Een titel, die in andere jaren, vooral
in zomer en nazomer een tegenspraak
in zichzelf is. Juist een buitje op zijn
tijd is de voorwaarde voor een aanhou
dende grasgroei.
Tegenwoordig mag van buitjes niet
gesproken worden, de buien duren da
gen: buien afgewisseld met opklaringen!
Soms draait men het in het weerbericht
ook om; dat is dan een dag waarop de
Nederlandse boer in 1956 de oogst droog
moet zien te krijgen.
Dit sombere beeld is echter nog niet
zwart genoeg, helaas! De grote hoeveel
heden regenwater maken ook het gras
land zó drassig, dat de zode ernstig ge
vaar gaat lopen. Reeds zijn er streken
ook buiten de overstroomde gebieden
in het oosten van het land waar de
koeien op stal zijn gezet. Is dit in Uw
geval ook noodzakelijk? Vergeet niet,
dat de verliezen op een normale weide al
rond 20 liggen, nü is het veel hoger!
Stukgetrapt grasland herstelt zich zeer
langzaam, ook volgend jaar ondervindt
U er last van.
Opstallen kost tijd en geld, inderdaad.
Misschien blijft echter de melkgift beter
op peil. Bedenk dat vooral nü de ver
speelde melk niet meer terug komt.
Weegt U vooral het voor en tegen eens
goed tegen elkaar af.
BETALING VAN DE MELK NAAR
HYGIËNISCHE KWALITEIT.
Reeds gedurende vele jaren worden
in ons land c.ursussen in goed en hygië
nisch melken gegeven om daardoor niet
alleen de melkproduktie te verhogen,
maar ook de kwaliteit van de melk te
verbeteren. Voor dit laatste doel zijn
cursussen alleen niet voldoende en met
name is een financiële prikkel nodig om
de veehouder aan te sporen melk van
betere kwaliteit te winnen. Een betere
kwaliteit melk is niet allen van groot
belang voor de boer, maar ook voor de
zuivelfabrieken en melkinrichtingen,
omdat uit betere grondstoffen nu een
maal betere produkten kunnen worden
bereid. Dit alles constateerde ir. H. J.
Huisman, Rijkszuivelconsulent voor de
Consumptiemelk te Den Haag in een on
langs in de radiorubriek van het Minis
terie van Landbouw, Visserij en Voed
selvoorziening gehouden reportage.
Dat men de boer een zekere beloning
moet geven voor het afleveren van melk
van prima kwaliteit spreekt wel van
zelf, omdat hij zich meer moet inspan
nen en zich meer moeite moet getroosten
dan zijn collega, die het met de hygiëne
minder nauw neemt.
In de loop der jaren zijn door diverse
zuivelfabrieken weliswaar verschillende
pogingen gedaan om betaling van de
melk naar hygiënische kwaliteit in te
voeren, doch meestal had dit slechts tot
resultaat, dat leveranciers van melk, die
regelmatig slechte melk leverden en dus
op het melkgeld moesten worden gekort,
een andere afnemer voor hun melk
zochten, die geen korting in rekening
bracht. Deze z.g. „strijd om de melk",
die steeds heeft geheerst tussen de fa
brieken onderling en die ook thans nog
wordt gevoerd, is steeds het grote strui
kelblok geweest voor het invoeren van
een doelmatige betaling der melk naar
kwaliteit.
Gelukkig, aldus ir. Huisman, kan de
laatste jaren wel enige uitbreiding van
betaling van de melk naar kwaliteit
worden geconstateerd^ doch in het alge
meen genomen heerst er een te grote
verscheidenheid en zijn de prijsverschil
len tussen de beste en de slechtste melk
te gering om een behoorlijke verbete
ring van de kwaliteit der melk te kun
nen verwachten.
Westen vormt gunstige uitzondering.
Een uitzondering hierop, vormt het
westen van het land, waar sinds 1933 de
betaling van de melk naar kwaliteit wet
telijk verplicht is. De daar toegepaste
regeling, waarbij een redelijk verschil
bestaat tussen eerste en derde klasse
melk, heeft er toe geleid, dat dit gebied,
dat vóór 1933 tot het allerslechtste melk-
winningsgebied van ons land werd ge
rekend, thans niet alleen het beste is
ivan ons land, jnaar wellicht zjelfs van ge
heel West-Europa. Dit heeft in belang
rijke mate de kwaliteit van de melk en
de melkprodukten beïnvloed, die in het
westen van ons land door de melkin
richtingen worden afgeleverd.
Hoewel bij de aanvang dezer regeling
het verschil tussen eerste en derde kwa
liteit melk voor de boer een verschil op
leverde van omstreeks 10 pet. van de
melkprijs, is dit procentuele verschil
niet aangepast aan de sedert dien ge
stegen melkprijzen. Het wordt dan ook
algemeen wenselijk geacht en deze me
ning wordt onderschreven door alle zui-
veldeskundigen in Nederland, dat bij 'n
betaling naar kwaliteit het verschil tus
sen eerste en derde kwaliteit melk, ten
minste 10 pet. van de prijs moet bedra
gen, die de boer voor zijn melk ontvangt.
Bij het huidige prijspeil zou dus het ver
schil tenminste 2 cent moeten bedragen.
Dit prijsverschil wordt voldoende geacht
om binnen redelijke tijd in het gehele
land een aanzienlijke verbetering van
de melkkwaliteit te kunnen verkrijgen.
(I)
„K.K.K.". Die drie letters boeze
men de negerbevolking van de Ver
enigde Staten van Noord-Amerika
vrees en afschuw in. "Maar niet al
leen tegen de negers richten zich
die activiteiten van de Klan, want
zij keert zich gelijkelijk tegen jo
den, katholieken, communisten of
wat er voor doorgaat, en de vak
verenigingen.
In haar boek „Gejaagd door de Wind",
waarin Margaret Mitchell de goede,
trouwe, toegewijde neger-die-z'n-plaats-i
weet romantiseert, beschrijft zij reeds
de Klan-activiteit.
Inderdaad was er toen voor de blan
ke bevolking in 't zuiden van Amerika
ernstige reden tot ongerustheid. In de
Burgeroorlog had het zuiden verloren.
De blanke bevolking was rechteloos, de
negers waren bevrijd en werden ver
wend, er waren misstanden te over.
„Scallawags" en „Carpetbaggers", ge
lukzoekers uit het noorden, speelden de
baas en profiteerden op de meest ge
wetenloze wijze.
De blanken, rechteloos in deze si
tuatie (zij waren immers „rebellen"?)
vormden 'n geheim genootschap, waar
van de leden zich vermomden, ten eer
ste om niet herkend te worden, ten
tweede om de bijgelovige negers schrik
aan te jagen.
In deze vorm had de Klan maar wei
nig van het sinistere, afschuwwekken
de, dat haar latere activiteiten kenmerk
te. Zij oefende ondergronds een krach
tige invloed uit op het politieke be
leid, zij droeg er in aanzienlijke mate
toe bij, dat 't zuiden er bóvenop kwam
en werd tenslotte ontbonden.
GEHEIME ORGANISATIE
Allerlei redenen hebben er toe bijge
dragen, dat de Klan herleefde. Aller
eerst wel de kinderlijke voorliefde van
de Amerikanen voor allerlei „geheime"
genootschappen. Nog sterker dan bij ons
is daar de neiging lid te worden van
een organisatie, waarvan niet iedereen
lid kan zijn. Het wemelt van derge
lijke genootschappen in Amerika: De
Elks, de Moose, de Ridders van Colum
bus, van Pythias en van de Gouden
Adelaar, en de universitaire organisa
ties als Phi Beta Kappa. Men werkt
gaarne met „geheime" begroetingen en
paswoorden, men draagt soms de won
derlijkste gewaden, en niemand vindt
dat gek. Hoe kan het ook anders in
een land, waar de president, de sena
toren en de congresleden bij voorkeur
worden gefotografeerd met een India-
nenvederbos, een mijnwerkerspet of 'n
ander ongewoon hoofddeksel.
De Ku Klux Klan is eveneens een
geheim genootschap, waarin men wordt
„ingewijd". De naam komt van het
Griekse „Kuklos", hetgeen cirkel bete
kent, en het Keltischè „Klan" (familie
groep).
De leden van de Klan dragen lange
witte hemden en 'n puntige witte muts
op het hoofd, met gaten voor de ogen.
Vooral in het duister (waarin zij bij
voorkeur opereren) zien ze er spook
achtig uit.
Maar nog imposanter zijn de titels, in
de Klan-hierarchie in gebruik. De lei
der is de „Grote Draak van het On
zichtbaar Keizerrijk van de Ridders
van de Ku Klux Klan" en gaat gekleed
in een schitterend, groen satijnen ge
waad. Verder zijn er nog heel wat ba
zen en baasjes met niet minder impo
nerende titels als Keizerlijke Tovenaar,
Grote Titan, Grote Reus, Furie, Nacht
havik, Magiër enzovoorts. De jaarlijkse
contributie (10 dollar per man, Pro
testantse dominees half geld) heet
„klektoken". Hun bijeenkomst heet 'n
„klavern". Him voornaamste symbool
is een brandend kruis, en sinds het Op
perste Gerechtshof zich uitsprak voor
opheffing van de rassenscheiding op de
scholen, hebben de kruisen weer ge
brand!
ONDERSTE LAAG
De bodem, waarop de Klan het we-
ligst gedijt, is die van de landbouwdis
tricten in het zuiden, in staten als Ge
orgia, Oklahoma en Tenessee, alle
vroegere „slavenstaten", waarin 'n ne
gerprobleem bestaat.
Haar voornaamste aanhang vindt de
Klan onder de z.g. „arme blanken", die
het meest te vrezen hebben van gelijk
stelling der rassen. Maar ook meer wel
gestelde lieden mengen zich in de Klan
om op die manier aan invloed te win
nen. In bepaalde centra moet men wel
haast lid van de Klan zijn, wil men
kunnen deelnemen aan het "maatschap
pelijk leven en behoorlijk zijn brood
verdienen. Tal van politiemannen zijn
er lid vaneen der redenen waarom
zo weinig misdaden van de Klan wor
den achterhaald.
Het is juist onder de grote groep van
de arme blanken, dat de leerstellingen
van de Klan het gretigst worden aan
vaard. Het gaat om de „suprematie van
de blanke" en om de „eerbaarheid van
de blanke vrouw". Men wil Amerika
I beschermen tegen allerlei „volksvreem
de" invloeden, strijden voor de „zui
verheid van 't ras". Wanneer die klan
ken al sterk herinneren aan de rede
voeringen van Adolf Hitler, dan is het
interessant te weten, dat tijdens We-
reloorlog II de Klan de nauwste be
trekkingen onderhield met de „Deut
sche Bund" en zich altijd ten sterkste
heeft gekant tegen deelname door Ame
rika aan de oorlog, terwijl Duitsland's
strijd werd geidealis'eerd.
ANTI ALLES
De Klan is niet alléén «gekant tegen
de negers. Men moet ook niets hebben
van de Katholieken. Men haat de Jo
den. Men keert zich tegen de commu
nisten, en communist is strikt geno
men iedereen, die het seri,eus neemt
met vrijheid en democratie. Opperrech
ter Warren, president van het hoogste
gerechtshof, dat rassenscheiding
grondwettelijk oordeelde, wordt als 'n
communist verdacht gemaakt
Een uiting van „communisme" zijn
ook de vakbonden.
In de grond der zaak is de Klan het
verzamelpunt voor alle conservatisme,
in de meest ongunstige zin des woords.
Tegen de vakbonden zijn zij, die vre
zen, dat ze straks hun personeel ho
gere lonen en betere arbeidsvoorwaar
den zullen moeten bieden. En de bes
te manier om het eigen blanke prole
tariaat rustig te houden is het te orga
niseren in de Klan .en de aandacht af
te leiden naar de diverse zondebokken.
Tal van zuidelijke politici (en 't zui
den heeft zeer bedenkelijke figuren als
Huey Long, Herman Talmadge en Se
nator Bilbo voortgebracht) speculeren
op deze sentimenten, steunen de Klan
en de Klan steunt hen.
Het is dan ook niet te verwonderen,
dat juist in tijden van oorlog en de
pressie de activiteit van de Klan het
grootst was. Wanneer momenteel de
Klan opnieuw „rijdt", dan vindt dat
zijn oorzaak in de onrust, die de ras
senkwestie vooral in de zuidelijke sta
ten brengt. En nu juist de verkiezingen
naderen, willen de voorstanders van
de „raszuiverheid" er nog eens goed de
aandacht op vestigen, dat het zuiden
dit niet „neemt". Lk.
Terugkeer Drees en Mansho]
eist. - Formatie stuit op bezv
van Partij van de Arbeid. -
bezwaar tegen het regering;
gram. yan
De poging van Prof. De Gaay ft' schiji
man om de medewerking van de
cialisten te verkrijgen voor de von
van een extraparlementair kabinet
de ei
brede samenstelling, dreigt- inmii [t, v^ei
en v
1 bliks
te mislukken op bezwaren van de
tij van de Arbeid.
Woensdagavond kwam het fractpem is
stuur bijéén, waarbij de demissioi fit, we
minister-president Dr. Drees, de ft
Van Tilburg (de door de inform; weinig
gepolste kandidaat minister-presii igde zi
en de demissionaire ministers Man sem e
en Suurhoff aanwezig waren. Nadtd is. v
informateur woensdagmiddag me de ma
heren Van Tilburg en Suurhoff ac'/uur kt
eenvolgens had geconfereerd, wer atoom
hoop, dat de informateur in zijn po, dat
zou slagen, elk uur kleiner. lang is
ingnjk
Woensdagavond laat, van kwart peer i
tien tot elf uur, brachten de heren nsen
Tilburg en Suurhoff een bezoek a 's
woonhuis van Prof. De Gaay Fort ^ft'en
om de informateur de eisen va^er cj£
Partij van de Arbeid over te brerjg afg
?Pi'es'
Nu vorming van intermezzo!
bïnet?
De socialisten wensen Dr. Dreei een
rug te doen keren als minister-ijd 0p
sident en eveneens de heer Man| blilcs
de 1
gel
rd ee
in 't nieuwe kabinet opnieuw de
van Landbouw, Visserij en Voa:
voorziening te doen innemen. Beh
deze desiderata in de personen; ^em
brachten de heren Suurhoff en Var
ts, m:
burg eveneens namens de Partij va 3Sel
Arbeid ernstige bezwaren naar v
tegen 't ontwerp-regeringsprograrn
laid e
inent
l, doe
d. Zij
iter v
d«
de informateur, waarbij men aanne p di
dat opnieuw de paragraaf over do
zitsvorming in het geding is gebi
Geweif
De socialisten moeten geëist hetnokk
dat de informateur de onderhanöjjiikse
gen over deze onderwerpen hero;
hetgeen deze schijnt te hebben ge
gerd. De heer De Gaay Fortman
op het standpunt staan, dat bij de
ming van een extraparlementair
net geen intensief overleg met de
ties lean worden toegestaan, omdat
dan weer in dezelfde langdurige
oeverloze debat terechtkomt, waar: d
vorige formatie- en informatiepc
gen zijn vastgelopen.
Intermezzo-kab
ver
egtui,
vero
inzit
•derd e
iiksem
aarbij
lod.
venei
Zulke
Bovendien dringt de tijd. Er :n
thans een kabinet komen. In polii
leringen vroeg men zich woensdags
laat af of de informateur thans zc j
socialisten verder zal gaan en zal ,or
beren een intermezzo-kabinet te
men, waarbij dan niet gerekend
worden op personen uit de lering
de Partij van de Arbeid.
Het verzoek van de P.v.d.A.
24 uur respijt toe te staan teneind
irhali
lklor
si. Ei
•geler
imins
ngen
nvee
onderhandelingen te heropenen, sc!
bij de informateur op ernstig vo
te stuiten. Hij zal zich beraden ovc
stappen, die hij thans dient te ne
Het gesprek, dat de informateur
woensdagmorgen met de demissioi
minister van Oorlog en Marine, Ir.
heeft gehad, kon wel eens betrekEor
hebben op de situatie, die zou onts
wanneer de Partij van de Arbeid'
medewerking mocht weigeren.
ntre
lefor
erkii
ntre
ïn gi
ito r
at is
!UW€
atte!
da'
•hee'
„DE REBEL DER BERGEN".
De Chr. Ontspanningsclub „C.O.C."
heeft in studie genomen „De rebel der
bergen", een toneelspel in 3 bedrijven
door Hans van Assen.
Wie met te grote snelheid rijdt
Die kan niet stoppen meer op tijd!
Ook achter U rijdt het verkeer.
Vergeet dat toch niet telkens weer.
De besprekingen te Kaïro zijn begon
nen in een sfeer van geheimhouding,
maar zelfs indien dit niet het geval was
zou men niet kunnen verwachten dat
onmiddellijk resultaten bekend zouden
worden. Het gaat immers om proble
men, die zeer veel moeilijkheden met
zich brengen. Er zijn weinig menings
verschillen te verwachten over het ga
randeren van de vrijheid van doorvaart.
De conventie van 1888 is nog steeds van
kracht en wordt ook door Egypte aan
vaard. Een nader te regelen punt be
treft de vraag, aan welke oorlogssche
pen men in een tijd van gewapende con
flicten de toegang zou moeten ontzeg
gen. De conventie van 1888 bevat dien
aangaande geen voorschriften, maar zo
wel de Engelsen als de Egyptenaren heb
ben voorheen bepaalde naties, waarmee
zij in oorlog waren (of, zoals ten aan
zien van Israel, zeiden in oorlog te zijn)
geweerd. Afgezien van de kwestie-Isra-
el is echter dit onderwerp niet urgent.
Dringend is het vraagstuk van het on
derhoud van het kanaal, de loodsdienst
en de technisch veilige doorvaart. Van
vele zijden wordt er op aangedrongen,
deze zo weinig mogelijk te hinderen,
opdat men rustig kan spreken over een
nieuwe beheersvorm. De voorstellen der
achttien landen dienaangaande zijn rij
kelijk vaag. Niemand kan verwachten
dat de gedachte van internationale ex
ploitatie (waarbij niet is gedacht aan
voortzetting der particuliere exploitatie,
doch aan een beheer waarbij een aantal
staten is betrokken), zonder degelijke
voorbereiding valt te verwezenlijken,
zelfs indien Nasser de grondgedachte
daarvan zou aanvaarden.
De gedachte van internationale ex
ploitatie is te Londen naar voren ge
bracht door de Amerikaanse minister
Dulles. Doch juist in de V.S. blijkt men
zich daarvan nauwelijks een voorstel
ling te vormen. Wat Eisenhower en Dul
les dienaangaande hebben gezegd, heeft
aanleiding gegeven tot protesten en rec
tificaties, Dulles vergiste zich kenne
lijk, toen hij zeide dat het Suez-kanaal
op grond van de concessie, verleend aan
de oude maatschappij, en van de con
ventie van 1888, reeds een „geïnterna
tionaliseerde" status had. Alle 'overeen
komsten van het verleden zijn getroffen
op basis van de idee der nationale soe
vereiniteit. Deze werd slechts beperkt
(zoals altijd pleegt te geschieden) dóór
aanvaarding van beperkingen op grond
van verdragen. Het „servituut" dat op 't
kanaal rust betreft de contractuele ga
rantie van vrijheid van het verkeer voor
alle naties. Maar niet de exploitatie, die
in particuliere handen was, die los van
de conventie stond en die ook na het
aflopen der concessie in 1968 daarvan
los zou blijven staan. Wat Dulles zei
over het Panama-kanaal (alsof dit een
nationale Amerikaanse zone zou vor
men, in tegenstelling tot de „internatio
nale" van het Suez-kanaal) heeft tot
felle reacties geleid van de zijde van de
regering van Panama. Ook deze plaatst
zich op het standpunt der nationale soe
vereiniteit, al heeft zij een kanaalzone
verpacht aan de V.S. Het einde der co-
medie van vergissingen is geweest, dat
Eisenhower inzake Suez de Egyptische
souvereiniteit erkende. Men moet dan
evenwel duidelijk maken, wat „interna
tionale exploitatie" eigenlijk betekent.
En zelfs indien Nasser zich bereid zou
amel
verklaren, daarover te praten, kar» au,
de achttien mogendheden lang aar, eei
lijntje houden. Dit was te voorzie:.-311 z
J J slag
De Engelsen en Fransen vrezenjan t
dat het Nasser slechts te doen is oroeg,
winnen van tijd en dat intusses
vooral als hij de vrije vaart dooij"lei
kanaal kan verzekeren de naticf®1"^
satie der kanaalmaatschappij een F v
dongen feit zal zijn. En het is du#
dat het hierbij niet in het bijzofP d
gaat om het Suezkanaal, doch o#™®
prestige van Britten en Fransen. 1"®
ligt de voornaamste oorzaak der sjje -
ning. Dat Parijs in de Suezkanaalk\ran
eigenlijk vecht voor zijn aanwezif""1
in N.-Afrika, is duidelijk. En de
ten hebben vooral hun belangen bj
olie-exploitatie in het Naburige 0|
en hun gezag als grote maritieme?1"2'
gendheid op het oog. Het is echt$®.®£
vraag, of zij niet bezig zijn zich ïrj™
geleidelijk zwakkere positie te mar
vreren. Door bij het geschil landftJ 6
betrekken als Perzië (dat de natieraa
satie der olievelden niet ongedaan r*c
willen maken), Pakistan en EthiopiP
door in de commissie van overleg! p,
tegenwoordigers van Zweden, Et%g
en de V.S. te doen opnemen, kon|,tm
in Londen en Parijs weten, dat de
missie er weinig voor voelt, het W
van de militaire druk aan te wei
Menzies blijkt bijvoorbeeld zeer Jjat
stoord te zijn over berichten, dat Auf
lië eveneens aan een eventuele milij
actie zou deelnemen. Alle betroj
landen (ook India en de Sowjet-i.
hebben groot belang bij ongehindtf
en verzekerde doorvaart door 't S|r..
kanaal. Wat de exploitatie aangaat!
Egypte dus wel enigerlei vorm varjL
ternationaal toezicht moeten aanf,
den. En riskeren Engeland en FranSL
werkelijk een oorlog in het Nabil
Oosten? Zo niet, dan kan militaire
hun prestige meer schaden dan dief
vooral indien zij verdacht zouden
den van „bluff". Dit aspect en de el
van Britten en Fransen, „hun gezid?
verliezen", is onheilspellender daiT
Suezkanaal-probleem zelf. [er
(Alg. H.bfen
