SOEKARNO
en de Duitsers
Tito op de wip
Rode Tsaar heeft milde „pers"
'émaféê
y$$m
Advertenties
"Och, och, wat een weer
m
jk 'n de West-Duitse Bpndsrepubliek, en
3*- grootste afnemer op één na. De
Lat\imler Benz fabrieken zullen nog dit
ir beginnen met de montage van
Jo's in Djakarta, waar een montage-
.f* iriek wordt gebouwd. Soekarno heeft
BOER
ADVERTEREN
DOET VERKOPEN
HOLTENS NIEUWSBLAD
lllllllBlIlllllllliifflIlilllllMIlMlIl
Sch adever g oeding
gevraagd voor
Nazi-slachtoffers
AM
ac^oekarno bezocht West-Europa. Na
oni<Rome te zijn geweest, vertoefde hij
le Duitsland. Hij sprak te Bonn ander-
oeti uur met Dr. Adenauer. Het ge-
0, ek liep onder meer over eventuele
[en jnomische hulp van West-Duitsland
n Indonesië. Deskundigen van beide
[e $den onderzoeken plannen voor die
idpnomische hulp. Indonesië is van de
t /st-Aziatische landen de grootste le-
oor:ancier van
grondstoffen
fabrieken te Stuttgart bezocht.
- ^peze nauwe economische band tus-
n de Duitsers en de Indonesiërs heeft
or ons Nederlanders wel een zuur
smaakje. Niemand had dit ooit kun-
41 dromen, toen ons land en Indone-
waren bezet door de beide asgeno-
t1§t in Europa en Azië. De dingen kun-
een vreemde keer nemen en ze
bben dat gedaan. Het extreme natio-
feV|lisme zowel van de gastheren als
raviF de gast berokkende onze natie veel
Xraads.
X, De luidruchtige president heeft bij de
Juitsers 'n beste beurt gemaakt. Luid
ruchtigheid schijnt tussen sommige
ifpiensen wel iets verbindends te heb-
}n. In een rede te Heidelberg, waar
]e Oiekarno 't weer niet kon nalaten nog
i5 en nadrukkelijk te betogen, dat
t. van zijn volk analphabeet was toen
argfl de soevereiniteit overnam en dat
dt bt „koloniale systeem" het land eco-
hetpmisch achterlijk had gelaten, zodat
loeia de oorlog grote bedragen moesten
/ensjorden uitgegeven om rijst voor de
hongerige magen
l°c te voeren, kwam men er tegen op,
indif
op
it men in het westen sprak over een
zou inhouden. De leiders van de Sow-
jet-Unie moesten ook grote waarde
hechten aan wat de leiders van 't vrije
Azië thans de gehele wereld hebben te
zeggen.
De Duitsers zijn Soekarno erg dank
baar, dat hij in dit verband zei: Onze
politiek zal niet neutraal zijn, zolang
nog ergens in de wereld tirannie
heerst; hetgeen zij in verband brachten
met de hereniging van Duitsland met
betrekking waarvan Moskou nog op 't
standpunt staat, dat die zaak
een oplossing
vinden moet, doordat Bonn gaat on
derhandelen met het bewind van com
munistische makelij in Oost-Duitsland.
Moskou, dat dit kontrakt nog eens weer
heeft aangemoedigd, wacht rustig af,
hoe het zich verder zal ontwikkelen in
de West-Duitse Bondsrepubliek. Ze
koesteren altijd nog de hoop, dat Dr.
Adenauer en zijn partij na de komende
verkiezingen het veld zouden moeten
ruimen voor een nieuw bewind onder
socialistische signatuur, dat wellicht
meer neiging zal hebben om de weg
te gaan, waaraan Moskou vasthoudt,
omdat het wel een verenigd Duitsland
wil, maar dan een naar zijn eigen snit
en smaak.
Soekarno had voor de Amerikanen
een warm woord in petto voor hun
vrijheidshelden, voor de West-Duitsers
een strelend woord voor hun nationale
gevoel en eenheidsverlangen en onder
in het diplomatieke koffertje zal ook
nog wel iets hartversterkends zitten
voor de Sowjet-leiders; maar wij in
Nederland weten wat de woorden van
deze blaaskaak in wezen waard zijn!
zorgen voor actuele
afwisseling, ze brengen het onont
beerlijke „leven in de brouwerij".
Beloon deze activiteit met uw wel
overwogen aandacht.
Voor de
HOOIRUITEREN BESPAART
KRACHTVOER IN DE WINTER.
Hoewel het ruiteren van hooi al jaren
lang bekend is als een goede hooiwin-
ningsmethode, wordt deze ten onrechte
nog lang niet algemeen toegepast. Dit
constateerde de heer P. Soepboer van 't
Rijkslandbouwconsulentschap voor Nrd-
Friesland in 'n onlangs gehouden radio
praatje van het Ministerie van Land
bouw, Visserij en Voedselvoorziening.
Een bezwaar is, dat de methode meer
arbeid vraagt dan hooiwinning op de
grond, zodat hooiruiteren zeker niet aan
te raden is, als wordt uitgegaan van oud
gemaaid gras en de weersomstandighe
den tijdens het drogen op het veld gun
stig zijn. Indien men echter de beschik
king wil krijgen over goed wintervoer,
zal het nodig zijn, een deel van het gras
jonger te maaien. Om van dit gras zon
der gebruik van ruiters houdbaar hooi
te maken, kost niet alleen veel tijd, maar
ook veel arbeid. Al deze bezwaren kun
nen worden ondervangen door na het in
kuilen een deel van het gras eind mei of
begin juni te maaien voor ruiteren,
waarna de rest van het gras op de grond
gewonnen kan worden. Niet alleen
wordt op deze manier veel arbeid be
spaard, maar ook krijgt men gelijkma
tig gras voor de koeien, waardoor een
hoge melkproduktie is verzekerd. Be
langrijk is ook dat het -eiwitgehalte van
ruiterhooi hoger is dan van ander hcoi,
iderontwikkeld land.
inni}„Onze cultuur", zo verklaarde hij,
ouder dan het Boeddhisme, het
ïXJ? iristendom en de Islam. Wij hebben
^tre!11 andere traditie van de tolerantie
nvaan b.v. de Arabische volken. Wij wil-
ore n evenmin het theocratische totali-
wor risme als het communistische'
Jket nationalisme in Indonesië om-
:ndi [hreef hij als de dwang om op poli-
d pi ek en technisch gebied in te halen,
aarvoor zijn toehoorders eeuwen de
rlai d hadden §ebad-
eigi Maar de passage, die bij de Duitsers
ekei g heeft aangeslagen, was de volgen-
nk4;
■od'.
rschj Een natie is een organisme
|S^ 'i 'n organisme is ondeelbaar. De dui-
reve dijkste karakteristiek van een natie
tisc de wil van het volk naar eenheid.
D Fiets is sterker dan 'n werkelijk eens-
■zinde natie en niets is zwakker dan
"arW verdeeld volk. Hij was overtuigd,
n it ook de Duitse toekomst dat leren
m. Zijn minister Abdulganin merkte
ntadat de Duitsers, die uit vrije over
liging niet met kolonialisme te ma-
aI"4n hebben, er recht op hebben, dat
ayc un Aziatische vrienden zich bezig hou-
iate en met hun vrijheid. De principes van
iwef andung waren onvolledig, omdat zij
:efsiileen de volken van Azië en Afrika
•ejc0 etreffen. Op de volgende conferentie
>p li an Bandung zou op
f de universaliteit
L76 an deze principes nog veel sterker de
seriigdj-uk moeten worden gelegd, en men
iant loest in Duitsland goed begrijpen wel-
tsiefe mogelijkheden dit voor de toekomst
Josïp Broz, beter bekend bij zijn
schuilnaam Tito, is groots ontvangen
in hetzelfde Moskou, dat hem nog
niet eens zo lang geleden een af
schuwelijk misdadiger noemde.
Dat bezoek aan Moskou heeft in
middels het Westen ernstig veront
rust, hoewel Tito in feite niet an
ders deed dan hij altijd heeft ge
daanzijn eigen weg gaan!
De Sowjet-orthodoxie onder Stalin
kende ook haar ketters. Eerst werden
ze aangeduid als Trotskisten, naar de
„afvallige" Trotski (overigens nog fel
ler communist dan Stalin). Maar daar
na werd „Titoïsme" de ergste zonde,
die de ware communist kon bedrijven,
en die hem zijn hoofd kon kosten.
Waarom?
Tito, onbetwist moedig aanvoerder
van de Joegoslavische partisanen, leg
de aanvankelijk zijn eieren onder de
Russische kip en hij bleek te weten aan
welke kant zijn broodje was geboterd.
Hij formeeerde de nieuwe staat Joego
slavië naar Russisch model, heerste er
zelf als dictator en duldde geen tegen
standwat wel bleek uit zijn behan
deling van de kerk.
Vanuit Moskou zag men slechts sa-
telliet-staten, ondergeschikt aan Rus
land. De belangen van Moskou gingen
voorop, die der landen zélf kwamen op
het tweede plan. Dit strookte helemaal
niet met de bedoelingen van Tito, wie
't voor alles om Joegoslavië ging. Ter
wijl in verscheidene landen de pogin
gen om min of meer de zelfstandigheid
te bewaren, mislukten, terwijl zelfs 'n
ervaren strijder als de Bulgaar Dimi-
trov (de man, die tijdens het Rijksdag
proces „Goering blozen deed"!) er het
leven bij inschoot, durfde Tito het aan,
de band met Moskou te verbreken.
Naar Canossa.
Joegoslavië bleef communistisch,
maar het was niet langer een satelliet
van Moskou. Tito voerde een nationale
politiek, bij alles wat hij deed ging het
er hem om zijn eigen land in een zo
voordelig mogelijke positie te manoeu
vreren. Hij aanvaardde militaire en eco
nomisch hulp uit het Westendaar
werd hij alléén maar beter van. Hij
sloot met Griekenland en Turkije zelf
standig een Balkan-pactdaar werd
zijn positie alléén maar sterker van. De
Westelijke mogendheden zagen die ac
tiviteit niet ongaarne en deden al hun
best Tito nog verder in hun schuitje
te krijgen. Maar dat lukte niet. Tito was
een echte zelf-verzorger. Het ging hem
om Joegoslavië en daaruit konden zijn
vriendschappen zowel als zijn vijand
schappen worden verklaard.
En de tijd gaf hem gelijk. In Rusland
had een tamelijk bloedeloze omwente
ling plaats. Het Stalinisme werd ge
liquideerd. En Tito was niet langer de
gedoemde ketter. Men begon in Mos
kou te begrijpen, dat het met onwillige
honden kwaad hazen vangen is. De
Russen maakten de tocht naar Canos
sa, ze zochten Tito zélf op, en terwijl
de vroegere ketter met 'n onverstoor
baar gezicht en niet eens zo erg geïn
teresseerd toeluisterde, maakten ze hun
excuses voor het abuis
In het hol.
Tito, die al verscheidene malen in
Rusland was, de eerste maal als krijgs
gevangene tijdens Wereldoorlog I,
waagde zich ten tijde van deTito-hetze
niet in het hol van de leeuw. Maar nu
heeft hij het toch aangedurfd en is met
ongekende geeftdrift ontvangen. Kran
tenberichten meldden, dat hij zelfs in
een winkel heeft moeten vluchten om
aan de hartelijkheid der Moscovieten te
ontkomen.
Dat bezoek aan Moskou zit 't Wes
ten ook niet glad. Want men vreest in
de kringen van de NATO. dat Tito straks
een der sterkste propagandisten zal
worden voor wat men hier het meest
vreest, maar in Moskou het liefst ziet:
neutralisme.
Het is het bekende streven naar een
„derde macht", die tussen West en Oost
manoeuvreert, de eigen zelfstandigheid
bewaart, maar in 'n eventueel conflict
neutraal blijven wil. Tito, wiens land
zo strategisch is gelegen, voelt daar al
les voor, zou liefst met Griekenland en
Turkije hierin samengaan... maar daar
mee dan 't Westen van een steunpunt
in het nabije Oosten beroven!
De poesenmand.
Hiermee heeft Tito zijn nationale po
litiek niet verlaten of verzaakt, inte
gendeel. Hij blijft consequent. Maar dat
streven valt bij de Russen, die hem
tóch niet weer onder de duim kunnen
krijgen, in goede aarde, en zo kon Tito
zich rustig wagen in het hol van de
leeuw, dat thans meer leek op 't gast
vrije mandje van een zoetspinnende
poes. Immers Tito en de Sovjet-Unie,
zo heette het thans in de welkomst-
speeches, waren door „onverbrekelijke
banden van vriendschap verbonden".
Tito zit op de wip en dat is voor hem
een heerlijke positie. De Sovjet-Unie
vleit hem, het Westen vleit hem. Al
len willen ze zijn vriendje zijn. En Tito
heeft in het verleden afdoende bewe
zen, dat alle bondgenootschappen, die
hij sluit of niet sluit, alle afspraken,
die hij maakt of niet maakt, voor hem
alleen van belang zijn voorzover het
betreft de versterking van zijn eigen
positie en die van zijn land. Maar deze
positie op de wip heeft hij bereikt toen
hij in de voorbije jaren de ongenade
van Moskou en zelfs zijn hoofd, durfde
trotseren.
Tito is, wat men ook van hem moge
zeggen, een moedig man, een onbe
vreesd leider. En het geluk zet zich
nimmer op een gebogen schouder!
Lk.
ru J
at
oruf
ie g|
ma:
gisci
Alle ingezetenen zijn het eens in
hun ontevredenheid. En toch
zijn we onredelijk: er is geen
sprake van verslechtering.
De „Volkskrant" bracht dezer dagen
—"feen bizonder grappig plaatje: 'n man
Itaat bij een brandende kachel en be
geert: „je kunt goed merken, dat we
jveer op de kortste dag aangaan......"
NGS Telkenjare keert het traditionele ge-
nopper over „het weer" terug. En toch
S er eigenlijk niets bizonders aan de
iand.
:e a Want wij zijn allemaal, u, uw buur-
nan, uw melkboer, uw kapper en ik
e behept met een afschuwelijk misver
stand. Het is het misverstand van het
veer. U kunt het met lieden, die u
droiiimmer ontmoet hebt en van wier re-
nodjigieuze of politieke overtuiging u niets
ifweet, onmiddellijk volkomen eens
drotkijn als u 't onderwerp „HET WEER"
f n&ansnijdt.
r dj Ontevredenheid.
rdo.'
ad „Vroeger was het anders", weten we
te vertellen, „maar nu.... je hebt een-
a il0(Voudig geen zomer meer, je hoeft geen
perfomerkleren meer aan te schaffen". „De
jdiu^ömers worden steeds slechter", weet
t ij^en ander, „het komt door de atoom-
dr-bom", zegt de kapper, maar de melk
boer weet zeker, dat er een nieuwe ijs
tijd in aantocht is.
Nu houdt zo'n ijstijd beslist geen re
kening met mensenleeftijden; hij doet
over zijn komst een paar duizend jaar
en zal ons mensjes van het ogenblik,
die hoogstens een slordige negentig
jaar kunnen leven, zijn komst werke
lijk niet aankondigen. Met 't blote oog
of liever gezegd: met blote armen
en benen kunnen we hem niet voe
len naderen.
Vroeger.
Waren vroeger de zomers slechter?
Hebben we gelijk? Hadden onze ouders
minder regen dan wij? Absoluut niet,
we zullen u niet vermoeien met- getal
len, maar objectieve metingen geven
aan, dat de neerslag wel schommelt,
maar dat er geen sprake is van een
absolute en totale verslechtering. In
vroeger jaren wist men ook van natte
zomers en koude winters.
Moed houden.
Intussen: De zomer is officieel nog
maar pas aangevangen. Wat hebben
we vorig jaar geen ideaal seizoen ge
had. En toen begon het bepaald ook
niet zo vroeg
Het zal best meevallen.
En laten we er tenminste het beste
van hopen.
PAUL DE GROOT WIL NIET
OVER STALIN OORDELEN
„Togliatti gaat niet tot de grond
van de zaak."
Er gaat in Amsterdam het grapje om
de Stalinlaan om te dopen in Stalin-
wèg en men zou zo denken, dat de Ne
derlandse Russen dit wel geruisloos
zouden laten passeren.
De Rode Tsaar van voorheen schijnt
hier bij de kornuiten een wat men
noemt milde „pers" te hebben
Paul de Groot heeft er nu ook wat
van gezegd, nadat hij zich kort na de
onthullingen van partijbaas Chroesjts-
jew nog lelijk vergaloppeerd had in 'n
robbertje persoonsverheerlijking van
.good uncle Joe, zoals de Amerikanen
de Russische staatsvijand noemden.
De Groot heeft als zijn mening uit
gesproken, dat „de communisten in de
kapitalistische landen bescheiden moe
ten zijn en dat zij de Sowjet-Unie haar
vuile was in eigen kring moet laten
beredderen."
De misbruiken, waarover Chroesjts-
jew gesproken heeft, zijn tientallen ja
ren voor de openbaarheid verborgen
gehouden. Wij kunnen er nu niet over
oordelen, aldus De Groot.
Partijcongres zal onthullingen
bespreken.
De Groot heeft zijn verklaringen af
gelegd tijdens een bestuurszitting van
de CPN. In een communiqué daarover
wordt gezegd, dat 't partijbestuur van
de CPN heeft besloten in september
een vervroegd partijcongres bijeen te
roepen „ter bespreking van de veran
deringen in de Sowjet-Unie". Ook zal
dan de werkwijze van de partij ter
sprake komen en een nieuw bestuur
worden gekozen.
Togliatti.
Paul de Groot heeft in zijn toespraak
tot het partijbestuur over de verkla
ringen van de Italiaanse communis
tenleider Togliatti en het politiek bu
reau van de Franse communistische
partij over de onthullingen van
Chroesjtsjew verklaard:
„Zij gaan niet tot de grond van de
zaak. Wij moeten ons, naar mijn me
ning, ook de positie van de commu
nistische partij van de Sowjet-Unie
indenken."
„Opvoeden".
De Groot verklaarde verder o.m.:
„Wij moeten onze partij en de volks
massa zo opvoeden, dat machtsmis
bruik, als in Rusland is voorgekomen,
in ons land nooit zal kunnen plaats
vinden. Het zal ook zeker niet plaats
vinden, alleen al omdat de omstandig
heden, waaronder de strijd voor het
socialisme in Nederland gevoerd kan
en moet worden, geheel van die van
Rusland verschillen."
De Groot stelde aan het slot van zijn
rede vast, dat de Nederlandse commu
nisten uit dit verschil tot nu toe nog
onvoldoende conclusies hebben getrok
ken en dat het de taak van een ver
vroegd congres zou zijn, om zich hier
mee bezig te houden.
wat natuurlijk 'n besparing van kracht
voer in de winter betekent.
Het is beslist niet juist, aldus de heer
Soepboer, dat, zoals in de praktijk nog
wel eens wordt gezegd, ruiteren niet
meer nodig is door de toepassing van het
persen van hooi. Geperst hooi moet n.l.
geoogst worden als het- schuurrijp is,
dus minstens 70 drogestof bevat, ter
wijl ruiteren van hooi al kan gebeuren
bij een drogestofgehalte van 50 Bij
ruiteren is men dus veel minder afhan
kelijk van het weerrisico. Bovendien is
hooiruiteren 'n moderne winningswijze,
terwijl hooipersen een moderne arbeids-
methode is.
Hoewel hoger in aanschaffingsprijs,
verdienen dakruiters door hun beter dro
gende werking de voorkeur boven drie-
of vierpootruiters. Bij jong gemaaid gras
dat voldoende wordt voorgedroogd, zijn
er ongeveer 15 stuks nodig van 3 meter
lengte. Om eventuele windschade te
voorkomen is het wenselijk dat men deze
per perceel in een tunnel plaatst.
Bij ruiteren van hooi moet er dus aan
gedacht worden de vroegste en jongste
percelen hiervoor te bestemmen. Niet
alleen wordt daardoor een betere arbeids
verdeling maar ook een gelijkmatiger
grasgroei en hooi met een hogere voe-
derwaarde verkregen.
Stap van acht landen in Bonn.
Nieuw wet voldoet niet aan ver
plichting.
Acht Westeuropese landen eisen, dat
West-Duitsland schadevergoeding be
taalt aan hun onderdanen, die tijdens
de bezetting door de Nazi's vervolgd
zijn. De gemeenschappelijke stap is ge
daan door Groot-Brittannië, Frankrijk,
België, Nederland, Luxemburg, Noor
wegen, Denemarken en Griekenland,
zo werd in Bonn vernomen.
De acht landen vragen vergoeding
voor onderdanen, die door de Gestapo
mishandeld zijn, in concentratiekam
pen opgesloten zijn geweest of op an
dere wijze slachtoffers van de Nazi's
zijn geworden. Zij wensen ook pensioe
nen voor de nabestaanden van mensen,
die wegens hun werk in de onder
grondse of als gijzelaars terechtgesteld
zijn.
Kwestie nog niet afgedaan.
In nota's aan het Westduitse minis
terie van Buitenlandse Zaken hebben
de acht landen er op gewezen, dat de
nieuwe wet op de schadeloosstelling,
die onlangs door het Westduitse par
lement is aangenomen, niet voorziet in
schadevergoeding aan niet-Duitsers. De
wet erkent slechts aanspraken van Duit
sers, die gewoond hebben binnen de
Duitse grenzen van 1937.
De bezette landen hebben laten
weten, dat zij de kwestie nog niet
als afgedaan beschouwen. Zij doel
den hierbij op de bepaling in de
verdragen, waarbij vorig jaar de
bezetting van Duitsland beëindigd
werd. Hierbij werd West-Duitsland
verplicht een wettelijke regeling te
treffen voor schadevergoeding aan
Nazi-slachtoffers. De acht landen
hebben te verstaan gegeven, niet
van mening te zijn, dat deze hui
dige wet voldoet aan deze verplich
ting.
Ingevolge deze wet kunnen Duitsers
aanspraak maken op uitkeringen naar
gelang van hun gevangenschap en de_
matevan hun invaliditeit. Weduwen en
wezen kunnen aanspraken doen gelden
op pensioenen. De wet biedt verder de
mogelijkheid voor uitkeringen om af
gebroken carrières te hervatten, even
als voor compensatie voor verloren be
zittingen.
Op de maandag j.l. te Rijssen gehou
den veemarkt waren aangevoerd: 10S0
stuks vee, runderen 192, varkens 861 en
7 schapen.
Prjjzen: 66 vette koeien, eerste kwa
liteit van f2,90 tot f3,20; tweede kwa
liteit van f2,68 tot f2,90; derde kwali
teit van f2,40 tot f2,68 per kg slacht-
gewicht; 82 melk- en kalfkoeien van'
f680,- tot f980,- per stuk; 15 pinken v.
f445,- tot f585,- per stuk; 12 graskal
veren van f 255,- tot f 360,- per stuk;
17 nuchtere kalveren van f 50,- tot f 68
per stuk; 31 drachtige zeugen van f310
tot f400,- per stuk; 42 loopvarkens v.
f75,- tot f95,- per stuk; 788 biggen v.
f4,75 tot f5,75 per week.
Overzicht handel:
Vette koeien en stieren: Aanbod niet
groot; de handel had een traag verloop
met iets teruglopende prijzen.
Gebruilcsvee: Aanvoer niet groot; de
handel had een zeer langzaam verloop,
waardoor de prijzen iets lager gingen.
Nuchtere kalveren: Handel vlug, de
prijzen waren iets hoger.
Varkens en biggen: De handel had
bij een iets kleiner aanbod een redelijk
vlug verloop, waardoor de geldende,
hoge prijzen gehandhaafd bleven.
Schapen en lammeren: Geen note
ring.
Pinken en kalveren: Handel redelijk
vlug met iets lagere prijzen.
