Indrukwekkende plechtigheid op de Canadese Begraafplaats t m Herdenking gevallenen uit de tweede wereldoorlog* Nationaal Zangconcours van H*G.K. - $♦^0. 19. Jaargang 8. ZATERDAG 12 MEI 1956 Verschijnt elke Zaterdag HOLTEWS NIEUWSBLAD -l&)e abonnementsprijs van dii blad bedraagt f 1.25 p. kwartaal 9 te Holten Teief "E 51,83 - ssj, Adv.-prijs: 115 m.m.(d contant) f2.Iedere rr Uitgave van de Stichting „Holtens Nieuwsblad" te Holten. Telef. K 5*83 - SSJ, Adv.-prijs115 m.m. a. contantf 2.Iedere m.m. meer f0.07 ;ke\i JLE fe Zi 'ptic )uifc ilari De ambassadeur van Canada, Mr. A. Stone, voet van het monument. 1400 SCHOOLKINDEREN LEGDEN BLOEMEN. Op de Canadese Begraafplaats op de 'terberg zijn zaterdagmorgen de Ca ll idese soldaten herdacht, die in de 2e li erëldoorlog in Nederland zijn geval- n. v Over de buitengewoon goed verzorgde g-ïdenakker, waarover de lentezon haar S|) ralen goot, klonk om precies 11 uur het j anadese volkslied, gespeeld door de oninklijke Militaire Kapel, waarna de ïajoor-aalmoezenier L. J. N. Burgman it Den Haag en reverend A. C. Austen an de Brit. Embassy te Den Haag in een orte toespraak herinnerden aan de ;rijd die de gevallenen voor het behoud an de vrijheid en de menselijkheid in eze wereld gestreden hebben in de ja- ;n 1940-1945. Majoor-aalmoezenier Burgman richtte ;ch namens de Canadese ambassadeur an het einde van zijn toespraak nog in bijzonder tot de schoolkinderen uit lolten en omgeving, die ieder jaar weer e tocht naar de dodenakker maken om Roemen te leggen op de graven van de Canadezen, die hun jonge leven gaven, 'dat wij in vrijheid zouden kunnen iven. Het is voor de families in Canada ■n grote troost dat de graven van hun ierbaren met zoveel liefde en zorg wor~ Ijsn onderhouden en dat de jeugd van volk op deze wijze een offertje wil 'engen. >[Deze jonge Canadezen gaven hun le- fen, opdat jullie in vrede kunnen leven li God te dienen, zo besloot majoor ■urgman z'n woord tot de schooljeugd. Kranslegging. Nadat de Koninklijke Militaire Kapel het bekende „Blijf bij mij, Heer" had ge speeld, werden onder het spelen van koraalmuziek kransen gelegd aan de voet van het grote gedenkteken door de generaal-majoor Pahud de Mortanges namens Koningin Juliana en Prins Bern- hard; de Canadese ambassadeur Mr. Th. A. Stone; de minister van Oorlog en Ma rine Ir. C. Staf; de commissaris der Ko ningin Ir. J. B. G. M. ridder de van der Schueren; de burgemeester van Holten Mr. W. H. Enklaar; en door de heer H. Götzen, voorzitter van het Nederlands Oorlogsgravencomité. Op de graven van de gevallenen wer den bloemen gelegd door 1400 schoolkin deren uit Holten en Nieuw-Heeten. Om precies 11.25 uur klonk „The Last Post" over de begraafplaats, zakte de Canadese vlag en werd één minuut stilte in acht genomen. Na deze stilte werd reveille geblazen en ging de Canadese vlag weer in top. Met het spelen van „God save the Queen" en het „Wilhelmus" werd deze eenvoudige, doch indrukwekkende plechtigheid besloten. De organisatie der plechtigheid, waar in de secretaris van het Ned. Oorlogs gravencomité, de heer J. Kroon, 'n zeer belangrijk aandeel had, was prachtig verlopen. In hotel „De Holterberg" recipieerde het gemeentebestuur en hier ontvingen burgemeester Enklaar en mevrouw En klaar-van Andel de talrijke hoge bur gerlijke en militaire autoriteiten. Ij Aan de vooravond van de herdenking a de bevrijding werden de gevallenen de tweede wereldoorlog herdacht met a stille tocht naar het monument aan Molenbelterweg, waarna een interker- ''jke dienst werd gehouden in de Ge- Kerk, waarin voorgingen ds. C. C. link en ds. R. A. Hoogkamp. |Bii het monument aan de Molenbel- TWeg werden kransen gelegd door de irgemeester namens het gemeentebe- bur en door de heer Clir. Knijff namens wè oud-strijders en oud-illegalen. Beer J°h- van Geenhuizen Jr., on- 3r wiens leiding de stille tocht naar ït monument plaats had, herdacht de «vallenen door hun namen een voor een Ijt noemen. Aan de stille tocht werd door dfle oud-militairen en burgers deelgeno- en en ook de belangstelling bij het mo- ïment was groot. De korte, doch ontroerende plechtig heid werd met het spelen van het Wil helmus besloten. Tijdens de kranslegging speelde HMV een Engelse hymne. KERKDIENST IN DE GEREF. KERK. Voor de interkerkelijke dienst, die in de Geref. Kerk werd gehouden, bestond eveneens veel belangstelling. Ds. R. A. Hoogkamp liet bij de aan vang zingen Ps. 118 vers 1 en las hier na uit de Heilige Schrift Ps. 66 vers 1- 14, Openbarigen 4 en Openbaringen 5 vers 1-10. Ds. C. C. Addink hield hierna een predikatie over het Schriftgedeelte Open baringen 5 vers 5: „En een uit de oud sten zeide tot mij: Ween niet; zie, de leeuw uit de stam Juda, de wortel Davids, heeft overwonnen om de boekrol en haar zeven zegels te openen". Spreker wees er op dat wij om de boodschap van deze tekst thans, nu wij in blijdschap en dankbaarheid de bevrij ding herdenken, te verstaan, ons twee vragen moeten stellen. In de eerste plaats zullen wij ons moeten afvragen: Waar om is de ziener Johannes eigenlijk zo be droefd? En in de tweede plaats: waar om zijn wij eigenlijk bij het herdenken van de be wij ding zo dankbaar en blij? Bij de beantwoording van de eerste vraag is het zeker vertroostend er op te letten dat het met zeven zegelen, d.i. volkomen gesloten boek der geschiede nis, niet in de handen van Adolf Hitler lag, maar evenmin in de handen, der huidige machthebbers van Rusland of Amerika, doch in G:.-ds hand ligt. Maar niettemin blijft het een geslo ten boek. En daarom weent Johannes. Niemand in de hemel, noch op de aarde kan dit boek openen. D.w.z. wij weten niet waarom de mensen zijn zoals ze zijn, waarom de dingen gebeuren zo als zij gebeuren. Wij weten niet waarom de laatste oorlog komen moest en waar om de geallieerden winnen moesten. Wij weten niet waarom juist wij zó de vrijheid ontvangen moesten door de dood en het leed van miljoenen heen. Wij weten niet waarom wij Nederlan ders, ondanks de beverijding, toch nog een in vele opzichten gescheurd en ge deeld volk moeten ziin. Zie daarom, om dat het boek der geschiedenis n.b. voor ons mensen, die met rede, wil en gevoel begaafd zijn een gesloten boek blijft, en wij mensen, de kroon der schepping, dus eigenlijk met alle redeloze schepselen op een hoop geworpen worden, daarom weent Johannes. Toen wij voor 't eerst de tweede vraag hoorden: waarom zijn wij eigenlijk bij 't herdenken van de bevrijding zo dank baar en blij?, dachten wij eerst: „Wat een vraag!". Dat is immers nogal van zelfsprekend en logisch. Maar nu, na de beantwoording van de eerste vraag zijn wij wat aarzelender geworden. O, zeker, wij mogen en moeten blij en dankbaar zijn voor de bevrijding, die vrede, brood en genezing voor vele volkeren en men sen bracht. En tochonze vreugde blijft slechts oppervlakkig en onze dank baarheid sohraal en egocentrisch, wan neer het wenen van de ziener Johannes ons vreemd blijft. Want wij kunnen de bevrijding niet werkelijk gedenken en tegelijk vergeten de miljoenen gesneuvelden, vergasten, doodgemartelden, verhongerden en hen, die door de oorlog als een wrak van menselijke ellende werden achtergelaten. Wij kunnen de bevrijding niet werkelijk gedenken en tegelijk schaamteloos ver geten, dat wij weer leven in een we reld vol oorlogsdreiging, dat er nog con centratiekampen zijn, dat er nog honger wordt geleden door miljoenen, dat ons volk nog in vele opzichten een gedeeld en gescheurd volle is, en dat alles in onze wereld n& onze bevrijding. Wanneer wij deze dingen niet weg dringen uit ons bewustzijn zoals wij vaak gaarne doen uit oppervlakkigheid of ge makzucht, dan zullen wij met alleen in diepe vreugde en grote dankbaarheid de bevrijding herdenken, maar dan zullen wij ook met de ziener Johannes wenen omdat de geschiedenis, waarin de men sen als bezetenen schijnen gedreven te worden tot het kwaad, voor ons een duistere zinloze chaos is, waarvan nie mand ons de zin kan doen verstaan. Maar in deze wanhoop aan de zin van dit alles worden wij door 'n ouder- ling gewezen op een andere overwin ning: Ween niet, zie de leeuw uit de stam van Juda, de wortel Davids heeft overwonnen om de boekrol en zijn zeven zegelen te openen. Hij, Jezus Christus heeft overwonnen om ons de werkelijke vrede, de vrede zonder bittere bijsmaak, te schenken. Hij heeft overwonnen om het duistere raadsel der geschiedenis voor ons tot een open boek te maken, waarvan wij de zin doorzien kunnen tot op het eeuwig welbehagen Gods. Hij is gedaald in het raadsel der geschiedenis tot op die diepte, waar het ophield raadsel te zijn, omdat het ontraadseld door de eeuwige la-acht van Gods Liefde, die Hem opwekte uit de doden, zodat het zinloos gebeuren van Jezus' lijden en sterven bleek te zijn: de verzoening en het behoud der wereld. Niet dat wij allen nu reeds kunnen be grijpen en verstaan, maar ziende op Chris tus behoeven wij bij het herdenken der bevrijding niet te wenen, omdat wij we ten mogen, dat wij de ontzetting en schijn bare zinloosheid onzer geschiedenis een maal in Gods koninkrijk doorzien zullen tot op het brandend vaderhart Gods. Dat wij leven mogen in een bevrijd Nederland is niet toevallig èn onverdiend, maar God schenkt ons daar in de levens ruimte om in onze wereld: troostelozen te troosten met het evangelie van Jezus Christus, hongerenden te spijzigen en ver drukten te bevrijden en te strijden voor de vrede en gerechtigheid. Zo mogen wij elke dag, die God ons schenkt in een vrij Nederland in grote blijdschap en diepe dankbaarheid de bevrijding herdenken in ons woord, in onze daad, in ons ge bed, zo besloot ds. Addink zijn prediking. Nadat ds. Hoogkamp in dankgebed was voorgegaan, werd deze herdenkingsdienst besloten met hel zingen van Ps. 84 vers 6. De collecte, die bij de uitgang werd ge houden voor de Stichting 1940-45 en „Ereschuld en Dankbaarheid", bracht ruim ƒ81.— op. PRACHTIG VAANDEL AANGEBODEN. Het zilveren jubileum van de Gemeng de Zangvereniging „Holtens Gemengd Koor" was een gerede aanleiding om op Hemelvaartsdag een nationaal zangcon cours te organiseren op een van de ter reinen van het En e „Sandvoort". Vijftien koren uit alle delen van het land hebben hieraan deelgenomen en het is, ondanks de voor dit doel minder gunstige weersomstandigheden, een ge slaagd vocaal evenement geworden. He laas moest de Gemengde Zangvereniging „Excelisor" uit Wijke in de Superieure afdeling wegens bijzondere omstandig heden verstek laten gaan. De officiële opening van dit zangers festijn had Woensdagavond plaats door de burgemeester, Mr. W. H. Enklaar, op het concoursterrein, nadat eerst, op uitnodiging van het gemeentebestuur, de officiële installatie plaats had van het ere-comité. Op het terrein werden de genodigden en belangstellenden toegesproken door de voorzitter van het concours-comité, de heer J. M. Metzger, die een overzicht gaf van de totstandkoming van het con cours en zijn betekenis schetste voor H.G.K. en voor de plaatselijke gemeen schap. Hij bracht de burgemeester, het gemeentebestuur en de verschillende commissies dank voor hun arbeid bij de voorbereiding van dit zangersfeest. De burgemeester, Mr. Enklaar, ver klaarde, dat het gemeentebestuur gaar ne gevolg heeft gegeven aan de wens H.G.K. de nodige hulp te verlenen. De vereniging beweegt zich op cultureel ter rein en het verheugt ons, dat de men sen hun vrije tijd op deze wijze weten door te brengen en steeds weer jonge mensen voor dit doel weet te trekken, aldus spreker. De beoefening van de zang draagt een opvoedend karakter. Onder leiding van de dirigent van H.G.K., de heer J. K. Warmink uit Goor, brachten de kinderkoortjes vervolgens een aantal aardige liederen ten gehore, die een warm applaus oogstten. Het werd een enigszins verrassend moment, toen vervolgens de oud-voor zitter van H.G.K., de heer A. Fransen, de muziektent besteeg om namens de burgerij en de oud-leden het jubilerende koor een prachtig vaandel aan te bieden. Er is voor dit doel spontaan geofferd van hoog tot laag, aldus de heer Fran sen en hij hoopte nu maar, dat dit mooie geschenk een stimulans mag vormen voor het repetitiebezoek en dat H.G.K. daardoor nog eens de superieure afdeling zal weten te bereiken en daarmede de ere-afdeling, waarin zij thans verkeert, voorgoed zal verlaten. VAANDEL. Met het prachtige vaandel, dat het gemeentewapen in kleuren en de naam der vereniging in gouden letters op een donkerblauw fond draagt, werd ook het actieve comité gepresenteerd, dat de gel den bijeenbracht. De voorzitter van H.G.K., de heer D. J. Aaftink Jzn., kon slechts van gro te dankbaarheid gewagen voor dit prach tige geschenk. Hij noemde deze aanbie ding een van de hoogtepunten van het concours. De leden zullen er trots op zijn dit te mogen aanvaarden en zij danken het comité en de burgerij voor hun grote offervaardigheid. H.G.K. gaf hierna een openingscon cert van een vijftal zeer mooie liederen, terwijl de muziekvereniging H.M.V. het officiële gedeelte besloot met een paar melodieuse marsen. HET CONCOURS. Het zangconcours zelf is Donderdag morgen met een kort inleidend woord door de burgemeester geopend. Het woord was daarna aan de deelnemende koren, die zich over het algemeen uit stekend van hun vocale taak gekweten hebben. De wat gure wind en de telkens op tredende kleine buien maakten het ver blijf op de tent en in de weide, vooral in de middag, niet altijd even aange naam, maar toch heeft het vrij talrijk opgekomen publiek met grote aandacht de prestaties der koren gevolgd. Er werd een wel zeer gevarieerd pro gramma geboden door het optreden der verschillende gezelschappen. Voor de jury, welke bestond uit de heren A. C. Schuurman, 's-Gravenhage, A. de Braai, Arnhem en C. Schildkamp, Hengelo (O.), verschenen n.l. gemengde koren, Elburgs Mannenkoor, enkele da meskoren, kinderkoren uit Rheden, Ter- wolde en Laren en Bathmens meisjes koor. In de morgenuren kwamen er drie le prijzen en drie 2e prijzen uit de bus. Na de pauze duurde het even voordat zich een koor tot het hoogste niveau kon verheffen. Er werden toen eerst drie 2ë prijzen en vervolgens drie le prijzen toegekend. V.I.O.S. uit Wilp, dat in de ere-afdeling uitkomt, kon het zelfs niet verder brengen dan een 3e prijs met 243 punten en Rhedens dameskoor bleef door een ongelukje in haar vrije num mer steken, waardoor het slechts 274 punten behaalde en met een 2e prijs ge noegen moest nemen. INCIDENT. Een onverkwikkelijk incident deed zich voor toen tijdens het optreden van het Bathmens Meisjeskoor enkele kermis exploitanten hun muziek-apparatuur aanzetten, hoewel gecontracteerd was, dat dit pas na afloop van het concours mocht geschieden. Toen na een vriende lijk verzoek om te stoppen een enkele exploitant niet voor rede vatbaar bleek, besloot de commissie de electrische stroom te doen afsluiten. Men kon toen vrij ongestoord verder zingen. Aan het slot van het concours heeft de voorzitter van de jury, de heer Schuur man, de prijzen bekend gemaakt en de aanwezige koren en dirigenten nog en kele belangrijke wenken gegeven. Hij ad viseerde hen n.l. om als vrij werk nooit een concoursstuk te kiezen, want dat zijn dikwijls vreselijk moeilijke stukken, die dikwijls de moeite niet waard zijn. Men kan zich in deze beter laten voorlichten. Bovendien kunnen de dirigenten beter meer oefenen op toonvorming. Met een dankwoord aan de jury, de koren en dirigenten sloot de voorziter van de concourscommissie dit overigens ge slaagde zangconcours. De uitslagen waren als volgt: Gemengde koren: 2e afd. Polyhym nia, Anlo (dir. E. v. d. Glas Jr.), verpl. werk: Een karretje op de zandweg, 168 pt. en vrije werk: Das Ende des Gerech ten, 168 p., samen 336 p., le prijs. „Excelsior", Arnhem (dir. F. Taeke- ma), verpl. werk als voren; vrij werk: Weer is het 's Heren dag, samen 315 p., le prijs. le afdeling: „Melboka", Den Haag (dir. E. H. van Dijken), verpl. werk: „Villanella alia Napolitana", 140 pt., vrij werk: „Afscheid" van G. H. Boe- dijn, 12 pt., totaal 263 pt., 2e prijs. „Excelsior", Hengelo (G.) (dir. G. H. Kolling), verpl. werk als voren, 150 p., vrij werk „Gebet", 151 pt., totaal 301 pt., le prijs. Afdeling Uitmuntendheid: „Animato", Amersfoort (dir. A. G. Wiersma)„Als hier een pot met bonen stond", 135 p.; vrij werk „Waar de hei te bloeien staat", van J. P. J. Wierts, 128 p., totaal 263 p., 2e prijs; „De Volharding", Bunnik (dir. Mej. M. van Rheenen), verpl. werk: als voren, 153 p., vrij werk: „Eesultato Deo" van A. Scarlatti, 166 p., totaal 319 p. le prijs. Ere-afdeling: „V.LO.S.", Wilp (dir. E. Vogelvang), verpl. werk: „Verleih uns Frieden gnadiglich" van H. Schütz 108 pt.vrij werk: „Jubilate Deo" van H. Altink, 135 pt., totaal 243 p., 3e prijs. „K.L.O.S.O.G.E.L.A.", Brummen (dir. A. M. Vredenberg), verpl, werk als voren en vrij werk „Ellen", van Isr. J. Olman, totaal 278 p., 2e prijs. Dameskoren: le afd.: „Ontwaakt", Emmercompascuum (dir. J. Hoiting), verpl. werk: „Het is een dag der vro- licheit" en vrij werk: „Psalm 23" van Fr. Schubert, totaal 320 p., le prijs. Superieure afdeling: „Rheden's Da meskoor" (dir. H, Nijland), verpl. werk: „O Salutaris" van A. Caplet, vrij werk: „Hodie Christus Natus est" van Pa- lestrina, resp. 138 en 136 p., totaal 274 p., 2e prijs. Mannenkoor: le afd.: Elburg's Man nenkoor (dir. G. J. ten Winkel), verpl. werk: „Ens Meienmorgens", vrij werk: „Serenade van een landsknecht", 292 p., 2e prijs. Kinderkoren, 4e afd.: „Rhedens Kin derkoor (dir. mevr. B. Oderkerk), „De zomers" en „Zomeravond", C. van Ren- nes, 272 p., 2e prijs. 3e afd.: „Eendracht", Terwolde (dir. J. C. H. Rensen), „Voorjaar" en „Hol lands lied", J. van Ramshorst, 263 p., 2e pr.„Larens Kinderkoor", Laren (G.) (dir. F. Vente), „Lente" en „Wan dellied", 319 p., le prijs. 2e afd.: „Bathmens Meisjeskoor" (dir. F. Velders), „Maria Klokje" en „Vlag in de wind", 316 p., le prijs. De directeursprijs werd toegekend aan Mej. M. van Rheenen van „De Volhar ding" te Bunriik. 's Avonds was het op het feestterrein een gezelige drukte, zodat er van de dans. tent en de vermakelijkheden een druk gebruik werd gemaakt. Zaterdag vindt het optreden plaats van luchtacrobaten, is er een con cert van Goors Mannenkoor en aan het slot een groot vuurwerk.

Erfgoed Rijssen-Holten

Holtens Nieuwsblad | 1956 | | pagina 1