Plezeer vuur twee
Min' hoond, den had miej a e zeene
Dak ongeduureg was, nen dag of wat.
Zo'n deer dat veult bief zik zelven:
De baas geet disser daage nog op pad.
Non is't dan zo veer met oons
't Geweer haank anvertrouwd op zied
Oktober maakt het blood wier gangs
Dit is vuur oons nen mooien tied.
Het meuiste köw nog wal geneetn
Dat is, de natuur, het veeld..
A ij miej kuiert van wat aans
Reüln wik vuur gin geeld.
Later hef't geweer, hoe kan't aans
Nog twee keer zin plich e doane
En ziw met haas en knièn
Volkommn gelukkeg, nor thoes e goane.
Ach wat is't hier mooi roondumme
Het blad hef zik al oart e kluurd
Doar is duur weer en weend toch
Al heel wat in'natuur gebuurd.
Ginds, duur dee waijde doar
Achter den hooltwal, oawer't droad
Hooit miej, den hoond zo an te zeene
Miej duch, nen hazen an de proat.
'n Dag is nog laank, ik jachte nin
Het is hier völ te mooi vuur draf
Mer jèh, doar mur ik wal
Min' hoond steet in één moal paf.
'n Ree, duur oons oet 'n sloap e haalt
Spreenk luchtig oawer sloot en droad
't Geweer blif an de skoolder hangn
Zo'n dèer döo'k non gin kwoad.
Den vreend, jag miej den haazen op.
Ik kan um toch neet raakn.
'n Hoond wil der toch achter an
Mer zal' teegnê haazen wal neet maakn.
Gin nóód, doar is wal meer
Nen eggen jager kan wal spoarn
Wat non neet an de spieker köomp
Det wochet wal tot moarn.
Riessen, 1978
fc)c Qj/lo&Le..
8
