DUUSTERE DAGE VUUR KASTIED
Kot zint de dage en sober is 't lech,
Zunne en Zommer zint wied van oons weg,
Kaal zint de beume en naaknd is 'n es,
Veugele heu'j neet; de kreejn pikt in 'e mes.
Klean is de weelnd, dikke' as pap is 'n mis,
't Doert nog zo lange vuur 't vuurjoar d'r is.
Kastied op haane; duurn 'n duustern schient 't lech,
't Is oons zo vake, zo vaak al 'ezeg.
't Lech van de zunne, det zachjes wier wint.
Lech vuur de leu dee in 'n duustern nog zint.
Lech vuur de weelnd, zo vol zorgen en nood
Kastied -het Lech koomp zo wonderlik groot.
Wee 't doar op anhoolt, dee doar meer noar kik
Almoa te hoope of 'n ieder vuur zik,
Krig, al is all's um 'um hen nog zo zwat
Toch nog wier mood, zut wier lech op zin pad.
Loaw dan, at 'n mis op etrükn is vuurgood
Bliejmeudig vedan goan, met de zunn' in 't gemood.
(Dichter onbekend)