5 December 1975
Zaterdag 29 november j.l. was het weer een
gezellig geroezemoes in het Parkgebouw.
Ongeveer 140 kinderen waren opgegeven voor
het verjaardagsfeest van de steeds maar ouder
wordende St. Nikolaas.
Voor de pauze genoot de jeugd van een film
met Pipo als hoofdfiguur. Na een flesje
frisdrank begonnen de hartjes sneller te
kloppen, nu zou het wel gauw gaan gebeuren
En ja hoor, daar stormden twee zwarte
knechten voor de Sint uit de zaal binnen.
Over stoelen springend en pepernoten
strooiend bereikten ze het podium.
Arme St. Nikolaas, hij kon het allemaal niet
meer bijhouden. Wat begint hij langzaam en
moeilijk te lopen! En dan nog al die
kinderhanden schudden
Eindelijk was het zover, dat hij plaats kon
nemen op zijn zetel. Een diepe zucht toonde
aan dat hij blij was, dat hij even kon zitten.
Helaas niet voor lang.
Na de kinderen toegesproken en er enkelen
berispt te hebben - slecht eten is kennelijk
een probleem dat bij iedere generatie hoort -
moest hij al weer vertrekken en zich spoeden
naar een volgende plaats, waar men vol
verwachting naar hem uitkeek. Daarvoor had
hij de gebroeders Companje nog in ernstige
overweging gegeven samen een zangduo te
gaan vormen.
Na het in ontvangst nemen van de cadeautjes
gingen de kinderen zichtbaar voldaan naar
huis. Hopelijk tot volgend jaar.
Mevr. Vlaardingerbroek: Zal ik ook eens een keertje
in de zak graaien?
8
