6e moeó emn te houóen
SPELLETJES om
Klachtenhoek van een bedrijfsjournalist
In elke volwassene zit nog het kind dat graag
speelt. Meestal is het onmogelijk aan die nei
ging toe te geven. Slechts een enkele keer lukt
het. Wanneer je als man van in de veertig
alleen op straat met een bal gaat spelen, tikt
iedereen die dat ziet, gechoqueerd met de vin
ger tegen z'n voorhoofd, maar wanneer je
diezelfde bal naar je zoontje schopt, zeggen de
mensen: "Wat een leuke vader!"
Onder het voorwendsel hun kinderen te amu
seren, hebben dan ook heel wat volwassenen
fijn gespeeld. Het is ook verwonderlijk te
zien hoe kinderlijke spelletjes de mensen (bij
voorbeeld de buren) kunnen verbroederen.
Daarom is het zo jammer en dat is mijn
klacht van de maand dat we op onze kan
toren en bedrijven zo weinig speels zijn. Wij,
als personeelsvoorlichters, zouden hier een
pionierstaak kunnen vervullen. Propageer in
het personeelsblad dat er spelletjes in het be
drijf of op kantoor gespeeld worden! Spelletjes
versterken de collegiale band en vergroten de
werklust. Bovendien kunnen ze zo uitgekozen
worden, dat ze voor ieder beroep een bepaalde
educatieve waarde hebben.
"Drie is te veel" lijkt me een aardig spelletje
voor afdelingschefs. Er kunnen er een heleboel
aan meedoen. Het voortdurend wisselen van
positie en het elkaar proberen uit te tikken, zijn
een goeie carrière-training. De financiële men
sen van het bedrijf moeten af en toe eens op
de knieën breken om een potje te knikkeren.
In tegenstelling met hun werk, kan het nu om
het spel gaan en niet om de knikkers.
"Mens erger je niet" is een leuk spelletje voor
de leden van de Ondernemingsraad.
De functionarissen van de Personeelsafdeling
spelen "Ik zie, ik zie" wat jij niet ziet".
Zij die nog wel eens (versierd of niet versierd)
een dienstreisje maken, zijn natuurlijk uiterst
bedreven in het spel "Wie gaat er mee naar
Engeland varen". Maar pas op, jongens, de
laatste wordt gevangen!
Verstoppertje spelen, is een ideaal spel voor de
collega's die altijd weg zijn, wanneer je ze no
dig hebt. "Zakdoekje leggen, niemand zeggen"
is op het lijf geschreven van vele typistes. Wan
neer er erg leuke bij zijn, kan er door de
mannelijke employés natuurlijk ook geschaakt
worden.
Het hele personeel doet vanzelfsprekend mee
aan het ganzenborden. Wanneer er iemand in
de put zit, haalt de sociaal-werkster deze er wel
weer uit.
En dan rest tenslotte de grote vraag: Wat gaat
de directie spelen? Het antwoord lijkt me niet
zo moeilijk. Ik zou zeggen: Monopoly.
J. J. Keulemans.
(Overgenomen uit „de Bedrijfsjournalist").