welVAART
is géén
welZIJN
lammeren, kalveren, jonge biggen, manden met
kippen en wat niet al.
Het zijn van die jeugdherinneringen, die je
nooit vergeet.
Het reizen is nu wel iets gemakkelijker, zonodig
rijden we in één dag naar de voet van de Alpen
in twee dagen zitten we aan de oever van de
Middelandse Zee, in enkele uren vliegen we
zeer voordelig naar Mallorca.
Het is heerlijk, dat dit mogelijk is. Niet alleen
omdat het ons in staat stelt er eens helemaal
uit te zijn, los van de dagelijkse sleur, en zo
geestelijk en lichamelijk weer helemaal op
dreef te komen
Even belangrijk kan het zijn, dat we eens zien,
hoe mensen in andere landen leven ervaren
dat daar weer andere gewoonten en opvat
tingen heersen.
Onze eigen tradities en conventies worden dan
minder belangrijk en meer betrekkelijk; we zul
len leren wat minder krampachtig te leven en
wat ruimer te denken.
Dit zijn zo van die overpeinzingen bij twee
foto's ingezonden van een mislukte fotowed
strijd.
We hebben er toch in elk geval een stuk kopy
op overgehouden.
Het was helaas niet nodig een jury in te scha
kelen de heer Veldman krijgt een troostprijs,
die hij t.z.t. aan het kantoor kan afhalen.
We geven de moed niet op volgend jaar willen
we het nog eens proberen.
Laten de amateurfotografen onder ons perso
neel er alvast rekening mee houden, wanneer
ze in 1971 op reis gaan of thuis blijven
De welvaartstaat waarin wij ons bevinden, heeft
ook nadelen. Door deze welvaart wordt de ge
zondheid van de Nederlander sterk bedreigd.
Met de lichamelijke conditie van de jeugd is
het matig gesteld.
Ouderen komen nauwelijks toe aan lichaams
beweging. T.V., auto en stoel hebben een grote
plaats ingenomen.
De automatisering en mechanisering schrijdt
steeds verder voort, zodat we ook op ons werk
minder beweging krijgen. De jeugd vanaf 16
jaar doet de boodschap om de hoek per brom
fiets af.
Steeds meer artsen in Nederland heffen een
waarschuwende vinger over de stijging van o.m.
hart- en vaatziekten, ademhalings-, bewegings-
