V
4
gens kreeg meer aandacht omdat hij met zijn han
den in een schaal gehakt zat te kneden.
Voor Hollanders natuurlijk een gek gezicht maar
volgens de Turken is dit een lekkernij dat zo
rauw gegeten wordt en heerlijk moet zijn als het
tenminste goed doorkneed is en dat was het want
hij is er uren druk mee geweest. Enkele jongelui
die hem kiekten kregen een stukje om te proeven,
maar dat bleek nogal tegen te vallen, want ze kwa
men niet meer terug. De overige jongens hadden
zich in kleine groepjes verspreid en toen de lunch
pakketten waren uitgedeeld was het een uurtje
erg rustig. Sommigen hadden hun schoenen uit
getrokken en aan de rand van de op de grond uit
gelegde deken gezet.
Na het eten begon het feest pas goed. De muziek
instrumenten werden uitgepakt, de beide spelers
zetten zich op een picknick-tafel en in een mini
mum van tijd waren ze omringd door Hollanders
en Turken. Onder rytmisch handgeklap voerden
de jongens Turkse dansen uit. Dit werkte schijn
baar zo aanstekelijk, dat de heer Vlogtman zich,
onder algehele hilariteit, ook aan een buikdans
waagde. Volgens Turkse gewoonte werd zo nu en
dan papieren geld aan de spelers toegestopt b.v.
tussen hun kraag of hun schoenen.
Er waren zelfs briefjes van 100,bij, maar na
afloop heeft ieder z'n eigen geld teruggekregen
zonder de minste moeilijkheden.
De heer Erzincan moest een van de jongens die
zich niet goed voelde onder zijn hoede nemen,
maar na een wandelingetje knapte deze toch weer
op zodat deze dag zonder problemen verliep.
Toen ieder tegen 5 uur weer huiswaarts keerde,
werd er al weer gevraagd wanneer de volgende
picknick zou zijn. Dat deze dag zo in de smaak
was gevallen konden de volgende dag de brom
fietshandelaren merken omdat een ieder een vol
gende keer met z'n eigen brommer wilde gaan.
