Op zaterdag 13 september j.l. hadden we weer
een vistocht georganiseerd voor onze werknemers.
De datum was zo gekozen, dat de mensen, die de
vorige keer niet in de gelegenheid waren om deel
te nemen in verband met ploegenwerk, deze keer
wèl van de partij konden zijn.
De deelname was evenals vorige keer redelijk.
Ook een tiental van onze Turkse werknemers was
van de partij, en als een soort symbool, dat de
emancipatie zich overal toch doorzet, had zich
voor deze, in het verleden alleen voor mannen
gereserveerde vistocht, ook een vrouw opgegeven.
Er waren weer twee boten gehuurd, en het ver
trekpunt was wederom Harlingen. Het weer was
bijzonder mooi, zo mooi zelfs, dat enkele deel
nemers in het middaguur, toen het getij stil lag,
een duik in zee waagden. Voor ons bosjesmannen
is dit echt een belevenis om zo'n 3 km uit de
kust in zee te zwemmen.
Ook met de Turkse deelnemers ging het prima.
Het omgaan met een werphengel was voor hun
in het begin nogal een moeilijke opgave, maar
gelukkig waren de oudgedienden gaarne bereid
hen hiermede te helpen.
Jammer genoeg was de vangst deze dag zeer ge
ring, zodat we nu pas hebben begrepen wat
„Kniertje" bedoelde, toen ze zei: „De vis wordt
duur betaald".
Maar ondanks dat hebben we toch een fijne dag
gehad. We waren weer eens gezellig met elkaar
„uit" geweest, en dat was de hele opzet. H. V.
17
