Onze buitenlandse gastarbeiders
3
Bij het verschijnen van dit „Anker" zullen hopelijk
al onze Turkse gastarbeiders of in ieder geval het
grootste deel hier reeds zijn aangekomen en in
middels te werk zijn gèsteld.
Voordat wij op dit onderwerp verder ingaan, wil
len wij eerst even stil staan bij de vraag waarom
^^wij deze Turken hebben laten komen. Daarna
^^zullen wij in het kort uiteenzetten hoe wij verder
te werk zijn gegaan.
De hoofdreden is wel, dat wij door het vooral in
de ploegendiensten stijgende personeelstekort,
evenals praktisch alle grote bedrijven in Neder
land, uiteindelijk ook moesten besluiten om over
te gaan tot het aantrekken van buitenlandse gast
arbeiders.
Het spreekt vanzelf dat de directie dit besluit
eerst na lang wikken en wegen genomen heeft.
Uiteraard hebben wij zo lang mogelijk getracht
het tekort aan personeel op te vangen door het
aantrekken van krachten, niet alleen uit Rijssen
en omgeving, doch ook uit verderaf gelegen plaat
sen. Vorig jaar werd, met inschakeling van de Ge
westelijke Arbeidsbureaus te Deventer-Nijverdal-
Hardenberg-Almelo-Oldenzaal en Enschede nog
een algemene wervingscampagne gehouden, wel
ke uiteindelijk geen blijvende resultaten heeft
opgeleverd.
Het hierboven geschetste probleem hebben wij
toen uitvoerig met onze Ondernemingrsaad, als
mede met de districtsbestuurders van de Vakor
ganisaties besproken. Men toonde volledig begrip
voor onze moeilijkheden en zegde alle medewer
king toe.
Hierop werd door ons via het Gewestelijk Arbeids
bureau te Nijverdal een aanvraag ingediend ten
einde toestemming van de bevoegde autoriteiten te
verkrijgen om 56 Turken in Turkije te kunnen gaan
werven. U zult zich misschien afvragen waarom
nu juist Turken? Het antwoord is, dat men in Ne
derland en vooral in de textielbedrijven in Twente
de beste ervaringen heeft met Turken en ook wel
met Spanjaarden. Hierbij komt dat voor deze laat
ste landaard de wervingsmogelijkheden in de laat
ste tijd belangrijk slechter zijn geworden.
Na het indienen van onze aanvraag begin maart,
ontvingen wij op 1 april telefonisch bericht dat
onze heer Pavlicek die de voorselectie in Turkije
voor ons zou verrichten, op 11 april jl. te Adana
moest zijn en op 15 april te Kayseri.
De regeling van deze reis was kinderspel vergele
ken met het probleem, hoe verbouwen wij in zo
korte tijd (gerekend moest immers worden met de
mogelijkheid dat de gastarbeiders medio mei zou
den kunnen komen) onze huishoudschool aan de
Wierdensestraat 64 zó, dat wij deze gastarbeiders
een behoorlijk tehuis zouden kunnen bieden, dat
o.m. ook kon beantwoorden aan de door de rege
ring gestelde voorschriften voor verblijven van
buitenlandse gastarbeiders hier te lande.
Gelukkig kon door de volle medewerking van het
college van Burgemeester en Wethouders binnen
enkele dagen met de „inwendige" veranderingen
van de Huishoudschool aangevangen worden. De
eerste hindernis was hiermede genomen.
De volgende hindernis was, waar moeten wij met
onze noodkantine, die tijdelijk onderdak in de
