Autopuzzeltocht
vrifdag 27 juni '69
Ongeveer twintig enthousiastelingen hadden zich
opgegeven voor de autopuzzeltocht die op vrijdag
avond 27 juni 1969, beginnende 19.00 uur, van
start ging vanaf het Parkgebouw.
De starters van deze tocht - welke tocht op de be
kende deskundige manier door de heer M. Kreijkes
was uitgezet - keken, ondanks vrouwelijk schoon
dat er zich onder hen bevond (wij dachten even
aan het snoepje van de week) zeer ernstig op de
wekker, en ja, daar ging de eerste wagen, twee
minuten later gevolgd door schrijver dezes, ver
gezeld van een collega.
Het begin scheen niet al te moeilijk, even links
en dan weer rechts, maar ja, een groene bank kan
al moeilijkheden opleveren. Eerst een echte bank
en dan een bordje dat er op leek. Echter, een bank
met hoofdletters betekent nu eenmaal iets anders
dan de routebeschrijving „groene bank". Enfin
wie het dacht te hebben gevonden, zat meteen al
fout. De organisator rekende kennelijk al met on
ervaren, of ander soort lieden: vijfentwintig straf -
punten staan er gauw op de kaart.
Gelukkig is een huisnummer iets dat je kunt lezen
en na dat huis ging iedereen trouw rechtsaf. Geen
moeilijkheden dus, maar, geachte lezers, toen kon
het meesterbrein al weer zegevieren, want zoals
u weet, een paar klompen bestaat uit een links en
een rechts exemplaar; een argeloze rijder is echter
al blij dat paar klompen te hebben ontdekt en
denkt: ha, ik zit goed. Ik geloof dat het daarom
heel slim is om zoveel mogelijk familieleden, etc.
in je auto mede te nemen, want hoe meer zielen
hoe meer gelegenheid om een juiste beslissing te
nemen, althans bij een puzzeltocht. Al met al een
aardige route in de omgeving van Enter, die via
de weg Enter-Goor verder voert.
Na enige O.A.D. haltebordjes, met 2 of 3 echte,
al naar gelang, verplaatsten wij ons naar de plek
waar in tijden van weleer Bello heeft getuft door
het Twentse landschap. De tijdcontrole wordt ge
volgd door een rasechte spinklos, waar voor de
verandering rood garen op zit (niet in de batch
geverfd), maar de spinklos is het kardinale punt
waar het om draait, dus linksaf.
Aan het einde van deze weg waren helaas enige
bordjes D.L.W. weggehaald, waardoor enige ac-
tievelingen in de buitenwijken van Goor terecht
konden komen. Allen bereikten echter met meerl
of minder oponthoud de weg Rijssen-Goor en ver
dwijnen bij Jan de Sloper weer de binnenlanden in.
De route voert door een prachtig landschap, gaat
achter Hessenheem langs, 'n Pothook, 't nieuwe
zwembad van Markelo, kruist de Rijksweg E 8 en
belandt dan in de Stokkumer Esch. Een tijdcon
trole in deze wonderschone streek bracht je weer
tot de werkelijkheid van de puzzelrit.
De borden bij de Schipbeek ,,10t" of „20t" leken
er ook geplaatst voor deelnemers die nog nooit of
nauwelijks hadden gepuzzeld, vandaar dat er wel
eens een vergissing kon plaats vinden. Hoe het ook
zij, en dat is de lof die ik gaarne aan de organisa
tor toezwaai, je kwam altijd wel weer op de route
terecht, al kon het je de nodige strafpunten kosten.
Via de Larenseweg, de rode brievenbus, de Woe
stenij, oversteek E 8, moest je komen bij punt 35,
waar een tijdcontrole nog eens kon vaststellen of
je met de goede snelheid had gereden, de juiste
route genomen had, etc.
Enige minuten hierna bereikte men de finish,'
welke bij Café De Poppe was gelegen. Om tacti
sche redenen had men de laatste 4 punten laten
vervallen.
Zo zoetjes aan druppelde iedere deelnemer bin
nen, waarna men zich in de discussie stortte over
de route die men had gereden. Unaniem was men
van oordeel dat alles schitterend geregeld was.
M. Kreijkes en zijn medewerkers kregen van col
lega Reit terecht eerst een woord van dank voor
de organisatie, waarna de prijsuitreiking plaats
vond. Omstreeks half elf ging iedereen tevreden
huiswaarts.
30
