Hete strijd in Borghorst
Op zaterdag 14 juni werd in Borghorst de voetbal
wedstrijd gespeeld van ons Ter Horst-elftal tegen
het elftal van de textielfabriek Wattendorff.
Deze wedstrijd was reeds lang in de pen en zou
Wattendorff gelegenheid moeten geven revanche
te nemen voor de nederlaag die verleden jaar in
Rijssen werd geleden.
Met vertraging van bijna een half uur vertrokken
wij tegen 2 uur van het stationsplein met een ko-
lonne van 7 auto's.
De koploper zette er, gezien de vertraging, aan
vankelijk flink de sokken in, wat tot gevolg had
dat het konvooi niet goed bij elkaar kon blijven.
Bovendien werden in Enschede verschillende
routes genomen al naar gelang men zich aan de
A.N.W.B.-aanwijzigingen hield of liever de kort
ste en snelste verbinding naar Gronau aanhield.
Maar aan de grens was alles toch weer bij elkaar,
behalve een verloren schaap dat men na Hengelo
niet meer had gezien.
De grenscontrole hield niet lang op en nu voorop
gegaan door een auto met een meer bezadigd man
De toss
aan het stuur reden wij goed bij elkaar blijvend
naar Borghorst waar wij het Herman Fründstadion
zonder veel moeite vonden.
Wij hadden ons ondertussen wel enige zorgen ge
maakt over het gezelschap B B dat wij nog
steeds niet hadden teruggezien en dat maar liefst,
en dat was het ergste, twee goede voetballers tel-^k
de. Stel dat ze door pech niet zouden komen op-
dagen dan zouden wij, rekening houdend met onze
reserve, met 10 man moeten spelen.
Maar zie, toen wij tegen half vier het parkeerter
rein van het stadion opreden, wie stonden daar
ons met grijnzende gezichten op te wachten? Na
tuurlijk de vermisten, die een wat langere, maar
snellere weg over Hengelo, Oldenzaal, Ochtrup
hadden genomen.
Terwijl onze supporters en vooral supportsters
plaats namen op de tribune, bereidden de beide
elftallen zich voor op de strijd.
De verwachtingen waren hoog gespannen, vooral
omdat er geruchten in omloop waren, dat na af
loop een groot vat bier leeggemaakt moest worden.
Maar eerst moest er gestreden worden en terwijl
ons publiek zich in de schaduw neerliet en het zich
gemakkelijk maakte, begon daar op het groene
veld in de brandende zon de wedstrijd.
Wat zijn daar een zweetdruppels gevallen, hoeveel
kilo's kostelijk gewicht zijn daar verloren gegaan,
wat is daar gezwoegd en gesteund, wat een moed^^
en volharding werd daar den volke getoond.
Maar laten wij ons niet verliezen in lyrische be
schouwingen maar trachten een enigszins redelijk
verslag van de strijd te geven.
Ter Horst zat er direct al flink op en toonde, hoe
wel individueel gezien zwakker, toch enig over
wicht, hetgeen al vrij spoedig resulteerde in een
doelpunt van Freek Smit.
Bij de Duitsers wilde het niet best vlotten, mede
dank zij onze robuuste verdediging.
De Duitse keeper, een ronde figuur, stond ken
nelijk wat onwennig in zijn doel en toonde aan
vankelijk neiging zich zoveel mogelijk op de grond
26
