iwÊêtm
haken bevestigd zijn. Onderaan de paternoster
wordt het zeelood bevestigd, de haken worden
voorzien van zeepier en het hele zaakje wordt de
zee ingezwiept.
Even wordt er gewacht tot het lood op de bodem
ligt, dan wordt de lijn strakgedraaid. Men voelt
Anu aan kleine rukjes in de pols of men beet heeft,
waarna de vis moet worden aangeslagen en bin
nengehaald.
Het is op deze manier mogelijk meerdere vissen
tegelijk te vangen, een „tripletje" is geen zeld
zaamheid. Op onze tocht werd door één der erva
ren vissers zelfs een tropische vis gevangen (zie
foto).
De schipper komt op gezette tijden boven met de
koffie en ook verdwijnen zo nu en dan wat vissers
in het roefje om daar hun geluk te beproeven.
Eén van deze knapen viste m.i. wel op zeer rare
manier: hij gooide zijn tuigje in het water - ver
dween in het roefje - kwam terug - sloeg aan en:
ving geheid iedere keer wat!
Als lekenvisser heb ik ook bijzonder genoten van
het uitzicht op zee en de soms fantastische wol
kenformaties. Het schijnt zelfs voor te komen, dat
er mensen meegaan die zelf helemaal niet vissen,
maar meegaan om een dagje op zee door te bren
gen!
•Tegen vieren werden de hengels weer opgeborgen
en de vangst geteld. Soms worden op zo'n dag wel
50 vissen per man gevangen, maar nu kwamen
zelfs de ervaren rotten niet verder dan 25 stuks.
De terugtocht verliep gunstig en al spoedig liepen
we de haven van Harlingen binnen. Daar dronken
we nog een kopje koffie en na de schipper bedankt
te hebben, werd de terugreis aanvaard.
Tegen zeven uur arriveerden we op 't Schild, moe,
maar echt voldaan. Het was een prachtige dag
geweest. Omdat wij hier tussen de bossen zitten
kan ik u echt raden eens zo'n zilte dag mee te
maken. Of u nu aan sportvisserij doet of niet, dat
maakt geen verschil. U bent een dagje uit en dat
is goed voor u!
Haven in zicht
Twee tegelijk
21
