t
4
Naweeën van een
tentoonstelling:
pP
Bezoekt U wel eens een pluimveetentoonstelling,
zoals er zoveel gedurende de wintermaanden wor
den gehouden in onze omgeving?
En als U dit doet, loopt U dan alleen maar langs
al die kooien met konijnen, kippen en sierduiven
in alle mogelijke soorten, maten en kleurschake
ringen of leest U ook nog de beoordelingskaarten
die bij de kooien hangen?
Voor de inzenders zijn deze kaarten van groot be
lang, want hierop kunnen ze precies lezen wat er
aan hun beesten mankeert en wat er goed, beter
of best aan is. Het resultaat van de beoordeling
wordt samengevat in een lettercode, die loopt van
U (uitmuntend) via Z.Z.G. - Z.G. - G.G. - G. -
V.G. (vrij goed) tot streep. Een streep betekent
uiteraard dat het betreffende dier óf geheel afge
keurd is óf om de een of andere reden niet be
oordeeld kon worden.
Ik zei U al dat deze kaarten voor de inzenders
van groot belang zijn. Voor de leek echter zullen
de echte vakuitdrukkingen die er op staan, niet
altijd even begrijpelijk zijn.
Na deze inleiding kom ik dan eindelijk tot mijn
eigenlijke verhaal! Wat is namelijk het geval? Ik
heb kort geleden een keuring van krielkippen van
nabij meegemaakt en wel als „schrijver". De schrij
ver is de man die aan een tafeltje zit met een boek
met kaarten, waarop hij de beoordeling van de
keurmeester schrijft.
Het tafeltje kon maar nèt tussen de kooien staan,
want het was eivol in de zaal. En dan moet je
proberen het jargon van de keurmeester in tele
gramstijl te volgen, terwijl in de zaal de dieren een
behoorlijk lawaai maken en bovendien zo nu en
dan een overmoedige haan het nodig vindt onver
wacht op enkele centimeters afstand keihard in je
oor te kraaien.
Maar dankzij uiterste concentratie en een beetje
medewerking van de keurmeester is alles goed ge
gaan en werden eventuele misverstanden tijdig
rechtgezet.
Het beroerde alleen is, dat ik er iets van over heb
gehouden! Het is intussen al weer een beetje ge
zakt, maar de eerste paar dagen na de tentoonstel
ling was het vreselijk. Het zal wel door die uiterste
concentratie gekomen zijn, maar ik ging iedereen
in mijn omgeving door de bril van de krielkippen-
keurmeester bekijken!
Ik merkte het direct toen ik huiswaarts toog en
iemand tegen kwam. Ik begon in gedachten te
noteren: Z.G. type, tikje hoog gesteld, goede kop.
'Het zal wel overgaan, dacht ik, maar maandag
morgen op kantoor begon het weer. Er kwam een
haan de afdeling op en ik hoorde de keurmeester
al weer zeggen: goed type, borstzoming moet iets
zwaarder, weinig kamdoorn draagt vleugels wat
laag G.G.
Even later kom ik een hen tegen op de gang: Z.G.
type, doch iets geknepen, kan even voller in borst,
goede flitter, goede poten, le Z.G.
De volgende hen komt iets vragen en daar gaat
ie weer: goed type, iets geblokt van bouw, goede
kopversierselen zadel iets geschift bol in
de staart.
Dit is niet om uit te houden, ik zie overal kriel
kippen! Als ik naar buiten kijk, om de gedachten
even af te leiden,- zie ik verdorie weer een fraaie
haan! Ruglijn kan wat meer oplopen, streping op
rug iets verwaterd, slag in de kam, goede schone
staart Z.G.
Ik kijk maar een andere kant op, weer een hen!
Goede kop, iets smal in veer, iets getoept in borst,
goede zoming, kam wat hoog, iets geknepen in
staart, 2e Z.G.
18
