Vroege vacantie
Het onderstaande artikel over Griekenland en
Israël werd geschreven naar aanleiding van een
vakantie kort geleden nog voor het uitbreken
van de strijd in het Midden-Oosten.
4
Vakantie kan betekenen luieren, zonnen, fietsen,
ontspanning. Vakantie kan ook betekenen reizen
en zonder erg 't wereldgebeuren van dichtbij
mee maken. Noemen wij b.v. Griekenland en
Israël. Griekenland reeds enige jaren druk be
zocht door toeristen. Israël dat dit jaar wat dat
aangaat een hoogtepunt zou bereiken door een
stroom van toeristen uit alle delen van de
wereld.
Het is 20 april een prachtige zonnige dag om
een vliegtocht te maken en de diverse landen
onder je voorbij te laten glijden in een vliegtuig
van de Fin Air. Schiphol is eigenlijk één groot
busstation, je ziet er mensen van diverse plui
mage, dames met kostbare bontmantels, soms
achteloos over de arm meegenomen of een boe
renman uit Drente met een pak in bruin papier
en dik touw er om heen aan de ene hand, in de
andere hand een boodschappennet. Kennelijk
een vader die geëmigreerde kinderen gaat be
zoeken.
Het vliegveld van Orly bij Parijs biedt al meer
om naar te kijken in de 1J4 uur die wij daar
moeten wachten op het vliegtuig van de Air
France dat ons naar Venetië zal brengen. Het is
werkelijk een komen en gaan van mensen uit
alle windstreken der aarde. Er wordt in ver
schillende talen afgeroepen dat er een vliegtuig
uit Karachi is aangekomen en niet lang daarna
zien wij naast Europese klederdracht ook de
elegante vrouwen uit India, met hun mooie sari's
om het lichaam gedrapeerd en een robijn tussen
de ogen of diamant in de neus.
Er komt een vliegtuig uit Tel Aviv en in de
verte zien wij zwarte mannetjes aankomen, zij
blijken later een groep Joodse jongelui te zijn,
Ook daar ligt Jeruzalem toen nog Jordaans
gebied thans geheel Israëlisch.
waarschijnlijk in opleiding voor geestelijke. Een
kale kruin met daarop een zwarte hoed en heel
lange bakkebaarden, die meestal een krul vor
men langs het gezicht. Soms ook een kort zwart
baardje rond de kin.
Het wachten wordt verkort door dit kijkspel,
maar ons reisdoel is verder, dus vinden wij het
ook wel weer goed wanneer wij opgeroepen wor
den voor ons vliegtuig.
Ten tweede male stijgen wij op en nu gaat het
ons eigenlijk te vlug. Het zicht is fantastisch,
geen wolkje onder ons. Het gaat zo snel dat we
opeens al het meer van Genève zien. De Alpen
zijn prachtig van bovenaf gezien, want er is pas
verse sneeuw gevallen en de huizen van de dorp
jes in de dalen zijn allen nog dik besneeuwd.
We vliegen lager, zelfs zo, dat we langs de Mont
Blanc gaan, de piloot neigt het vliegtuig, alsof
wij een eerbiedige groet aan deze machtige
natuurreus brengen. Dan nadert het einde van
de vliegreis, Milaan, Verona, Pad ova (Padua)
en dan zien wij Venetië liggen, water, water en
nog eens water. Daar moeten wij het overigens
van hebben, want ons schip ligt te wachten om
ons verder te voeren.
Het schip wordt ons thuis voor 13 dagen en het
valt ons op hoe klein onze wereld wordt, letter
lijk en figuurlijk. We worden één grote familie
in deze tijd omdat een schip zich beperkt tot de
verschansing en de excursies meestal gezamenlijk
gemaakt worden. Je komt elkaar dus regelmatig
tegen. Er is een groep Canadese dames (oudste
deelneemster 90 jaar)Deze krasse oude dame
doet alle excursies mee en slaat iedere hand
reiking in welke vorm ook af.
Na deze reis gaat zij in haar eentje nog vier
weken naar Italië, zij wil Florence zien, Rome
en vooral alle kunstschatten waarover zij zoveel
heeft gelezen.
Er zijn Deense meisjes, juist afgestudeerd voor
verpleegster, zij gaan naar Israël, werken in een
Kibboets. Er zijn Engelsen, Fransen, Israëliërs -
weer op weg naar huis - Duitsers en Oostenrij
kers, Grieken, Cyprioten en waarschijnlijk wordt
er nog wel een nationaliteit vergeten.
De Adriatische Zee toont ons eerst een glad ge
zicht. Van Joegoslavië, nóch van Italië zien wij
nog iets. Het lijkt volle zee. Buiten onze ver
wachting is het koud aan boord en wij zijn blij
met onze Nederlandse kledij. In de Griekse wa
teren gekomen wordt het weer en de zee der
mate onstuimig, dat de Kapitein ervan af moet
13
