m
„Iej meant".
Naast elkaar wonen en samen uit.
kastanjes in volle bloei, dat alleen al was een
waar kleurenfeest, zoals wij dat slechts in deze
lentetijd kunnen zien.
De tocht die wij maakten was verder dan andere
jaren, mede door het feit dat het moeilijk is
dichter in de buurt een gelegenheid te vinden
waar wij met 300 man (vrouw) sterk kunnen
zitten. Dit laatste is nog wel eens mogelijk maar
wij willen graag niet alleen zitten, maar ook wat
ruimte bij dat zitten hebben.
En die ruimte vonden wij in Hotel-Café-Restau-
rant „de Harmonie" in Didam.
Hoe wij deze gelegenheid vonden is een verhaal
op zichzelf. Wanneer wij een tocht gaan uit
stippelen, hebben wij een richting in de gedach
ten. In 's Heerenberg aangekomen verwees men
ons naar Mijnheer Zus en Zo in Didam. Daar
gearriveerd (in Didam) hing er een onheilspel
lende lucht en een stilte voor de storm die zo
plotseling kwam opzetten dat wij 't eerste het
beste huis waar wij langs kwamen bijna binnen
reden. De takken van de bomen zwiepten op de
auto en ergens dichtbij viel een compleet raam
van de eerste verdieping. We hadden een echte
windhoos. Het was dus zaak onder dak te ko
men. We reden de auto tot vlak voor een deur,
zoals een politieauto vlak voor 't huis van Bewa
ring stopt om z'n arrestanten uit te laden. En wie
schetst onze verbazing dat wij, toen wij naar
binnen stoven een gezellige zaal voor ons zagen
die precies aan onze wens voldeed. Wij zijn
niet verder op zoek gegaan naar Café Zus en Zo
want dit was wat wij zochten en u heeft het er
varen: beter en gezelliger kon het niet.
De tocht naar dit plekje ging door een mooi
deel van Gelderland. Over Markelo naar Laren,
Lochem, Barchem, Ruurlo, Zelhem, Doetinchem
- met even een misser van de kopgroep die ge
ruisloos opgelost kon worden - naar Zeddam en
Didam. Wij hoorden de verzuchting slaken: „hè
daar zou ik morgen zo weer heen willen". Wij
ook! Didam had nog een ander voordeel, de win
kels waren daar - net als bij ons - ook op dinsdag
middag gesloten. Men kon dus eenvoudig geen
geld uitgeven, hoewel wij toch iemand zagen
met 2 grote pakken. Slimmers hoor, zij zijn vast
„achterumhèn" gegaan!
De bediening van de fam. Driessen was aller
plezierigst en de borrelglazen werden niet karig
gevuld.
Onze heer Ligtenberg kon dit glazen vullen des
avonds nog eens dunnetjes over doen met de
fles geestrijk vocht die hem ter gelegenheid van
zijn 70e verjaardag werd aangeboden. Nog een
geluk dat onze jarige geen geheelonthouder
bleek te zijn!
Na een paar uur gezellig samenzijn moesten we
echter weer opstappen en daar ging het weer
verder, vriendelijk uitgewuifd door de heer
Driessen Sr. Tot ziens, zullen we maar zeggen!
Van Didam gingen wij richting Doesburg, naar
Wehl, Laagkeppel, Hummelo, Hengelo (Gld.),
Vorden, Lochem, Markelo richting Parkgebouw.
9