7
Derk vertelt een mop.
waren wij bijna thuis; d.w.z. we waren in Rijssen.
Maar de helft hadden we pas gehad, dus gingen
we als vanouds naar het Parkgebouw, waar wij
weer werden verwacht door de heer Mensink met
zijn staf en waar wij nog wat doorgingen in de
als altijd door de heer Slagman feestelijk versierde
zaal, waardoor de gezelligheid mede door al die
prachtige verse bloemen nog verhoogd werd. De
borreltjes maakten de tongen nog wat meer los en
de diverse broodjes vervingen de avondmaaltijd
thuis.
De busleidsters bleven in actie en hielpen het be
dienend personeel een flink handje mee. De chauf
feurs bleven ook nog even nakuieren en de inwen-
dige mens versterken.
Een geheel nieuw gezicht bij onze groep was dat
van zuster Bokdam van de Bedrijfs Geneeskundige
Dienst. Gelukkig dat zij alleen voor de gezellig
heid mee was en niet in actie behoefde te komen.
Wij hebben al gehoord dat zij graag weer meegaat.
De barometer stond bij alles en iedereen de gehele
middag op zonneschijn. Hierdoor aangespoord
ging mej. Vink de microfoon in 't Twents te lijf.
We zeggen expres niet Riessens want dat was het
nu net niet, al dacht zij dit wel. 't Was een men
gelmoes van Enters, Deventers of Wierdens, maar
dat verhoogde alleen maar de pret. Wie kan er
nu ook zulk een „raar" dialect perfect leren?
Maar wij hebben al gehoord dat zij er niets op uit
doet en gewoon vedan geet.
Oud-baas Pas bedankte heel spontaan de Directie
voor al het genotene, waarop de heer Auke ant-
Onder 't wakend oog van meneer Auke wordt weer
ingestapt.
woordde, dat de Directie altijd evenzeer van deze
middagen genoot, en hoopte, dat nog menige
tocht als deze gemaakt zou worden. En dat waren
wij allemaal met de spreker roerend eens.
En als wij dan volgend jaar weer zo'n buitenge
woon mooie dag treffen, dan tekent iedereen daar
weer voor in, maar van dat skie-lopen op de Le-
melerberg was maar een grapje. U hoeft dus
komende winter geen dennenaalden naar uw tuin
te brengen om daar het skiën te leren.
Uit de wind en in de zon.
