Wilt U
niet
vergeten?
uit de moeilijkheden te komen, voor zover ons dat
mogelijk is.
En of wij dat dan weer al dan niet goed doen
hangt in 't algemeen weer af van de mentaliteit
van de mens zelf. De één is tevreden met weinig
en de ander nog niet met veel, de één vindt dat
men ergens recht op heeft, de ander zegt in 't zelf
de geval er geen recht op te hebben en is daarom
blij met de hulp. Het is altijd hartverwarmend
wanneer iemand die slechts na een paar dagen
gezinsverzorging gehad te hebben nog speciaal
naar kantoor komt om te bedanken. Wij weten dan
al van de gezinsverzorgster dat het daar zo pret
tig werken was omdat ze werkelijk werd gezien
als de hulpbrengende en niet als het noodzakelijk
ëaad. Daarnaast zijn er gezinnen waar b.v. 20 da-
1 gratis hulp werd gegeven en daarna nog 'n tijd
tegen een kleine bijbetaling maar voor wie de
moeite van slechts bedanken nog te veel is. En dat
juist in een tijd waar een privé hulp wanneer
men deze zou moeten nemen öf niet te krijgen
is öf niet te betalen.
Het klinkt wat vreemd in de oren, maar het is een
feit, dat de goede dingen die wij hebben zo ont
stellend gauw als vanzelfsprekend worden aan
vaard; reuze jammer want dan hebben wij er geen
plezier meer van. Wanneer „gewoonte" een twee
de natuur wordt, missen wij de boot. Tevreden
heid is te vinden in massa's kosteloze kleine dingen
die plezierig gaan worden wanneer wij daar zelf
ons steentje toe bijdragen, maar wij kunnen even
snel het woordje „on" vóór de tevredenheid zetten
en dan ziet de situatie er gans anders uit.
En zo komen we al schrijvende van „ze zeggen
dat" op het terrein van tevredenheid, levensvreug
de of levenskunst, het doet er niet toe welke naam
het beestje geven. Wij staan aan het einde van
oud jaar, waarin weer veel is gebeurd aan
vreugde en verdriet, bij ons zelf, vlak om ons heen,
en in de gehele wereld, twee maal dezelfde V
waaraan een woord vastzit van geheel tegenover
gestelde betekenis. Een nieuw jaar hebben we voor
de boeg en niemand van ons weet nog welke V
voor ons is weggelegd.
Mogen wij een goede raad geven voor 1964; pro
beer dan zoveel mogelijk de V van vreugde te
zoeken niet alleen voor u zelf, maar ook voor een
ander, dan betekent dat dubbele vreugde en mocht
de V van verdriet tot u of iemand anders komen,
tracht dan de juiste levenshouding te bepalen, die
Vrede kan brengen daar waar dit nodig is.
Dit laatste is het wat we u voor de a.s. Kerstdagen
toewensen.
Als woeste novemberstormen
Striemend langs de dakgoot gaan
De laatste bladeren der bomen
Spelende te gronde slaan
Als woeste novemberstormen
Wolken jagen langs de lucht
En zo menig kraai en kauwtje
Soms doet stilstaan in zijn vlucht
Dan voelen wij ons zo behagelijk
Bij het snorrend kachelvuur
Terwijl de kanarie zingt zijn liedje
In het kooitje aan de muur.
Wilt u dan ook niet vergeten
Alle vogels groot en klein
Die ons nu niet meer verlaten
Of het guur of koud mag zijn.
En voor deze laatste vogels, geachte lezers, wil ik
gaarne even uw aandacht vragen.
De afgelopen strenge winter ligt ons allen nog goed
in het geheugen en wij hebben gezien hoe moei
lijk het was voor onze gevleugelde vriendjes dit
alles te doorstaan. Veel vogelvrienden hebben dan
ook menige vogel van de dood gered door voedsel
te strooien, enz. Nu is het niet vooruit te zeggen
(de kapper in Hengelo zullen we maar laten pra
ten) of de winter streng zal worden, maar dat er
nog moeilijke dagen voor onze zangertjes komen
is zeker. Mag ik dan een beroep op u allen doen
om te helpen waar nodig is. Hebt u in de tuin al
een voederplekje, waar de vogels geregeld komen,
ga dan wanneer de aarde hard bevroren is nu en
dan wat water geven en mocht alles met sneeuw
bedekt zijn, ga dan zoveel mogelijk voeren! Zelfs
met afval, dat in ieder huisgezin zeker komt, zijn
onze gevederde vriendjes gelukkig. Wilt u hieraan
medewerken?
Ik ben u dankbaar en onze gevleugelde vriendjes
zullen u van het voorjaar weer belonen met hun
schone vogellied.
v.P.
5
