Ter Horst Co. „Beek'*
Jute - vervoering
Van de opstellen die werden ingezonden
door de kinderen die deel hebben genomen
aan de opstelwedstrijdplaatsen wij er hier
twee, namelijk één van de lste prijswin-
nares en één van de 2de prijswinnaar.
Kenners van het jutevak zullen misschien
op de technische uiteenzettingen wel iets
aan te merken hebben, maar wij meenden
toch dat het 't aardigste zou zijn, de opstel
len in hun oorspronkelijke vorm te doen
afdrukken.
Niet voor niets staat Ter Hoi'St ir Co. in héél Ne
derland en daar buiten bekend om zijn grote ju-
tefabrieken. Geen wonder ook! Honderden grote
machines ratelen aan één stuk door. 't Is een
oorverdovend lawaai en een drukte van belang in
de krasserij, spinnerij, weverij, sterkerij, spoelerij,
twijnerij enz.
Ik heb nog met 22 andere klasgenoten de fabriek
„Beek" helemaal van binnen bezichtigd. We kre
gen vóór de rondleiding allemaal een kopje koffie
dat erg in de smaak viel. Een vriendelijke me
neer leidde ons rond, want je kunt makkelijk ver
dwalen in zo'n grote fabriek. Die meneer leidde
ons niet alleen rond om verdwalen te voorkomen
hoor!, maar vooral om ons alles te vertellen nl.
hoe jute ingevoerd wordt en wat men van jute
kan maken.
Jute groeit in Pakistan, daar heeft men een warm,
vochtig klimaat.
Dan wordt het de fabriek ingevoerd, waar men
het verwerkt tot zachte donzen plakken(dit
noemt men krassen). Om garen te maken maakt
men die plakkeniets dunner en dan op zig-
zagwijze omdat men ze anders van elkaar zou
kunnen trekken. Dan drilt men er touw van.
Dit wordt door grote bomen gedraaid en dan laat
men die draden door een soort „pap" draaien om
ze te versterken. Deze pap is gemaakt van door-
elkaar gemengde vloeistoffen. Dan worden die
draden weer drooggestoomd op grote, hete me
talen tonnen dit is de sterkerij). En dan kan men
er pas jutezakken, tapijten e.d. van maken. Dit
gebeurt natuurlijk weer met grote machines.
De versterkte draden gaan dan om beurten,
iedere draad apart, door een soort „kam".
Die andere, overgebleven draden gaan door een
andere „kam". Dan gaan die „kammen" op en
neer op en neer, dus als de ene kam boven is, is
de andere beneden en andersom. En in die korte
tussenpauze vliegt een grote, houten spoel, waar
een klos jutetouw binnenin zit, onophoudelijk
heen en weer.
Zo worden jutezakken, tapijten enz. gemaakt.
Ik heb nog nooit eerder geweten, dat er zoveel
moest gebeuren, vóórdat er tapijten, zakken e.d.
gemaakt kunnen worden. Ook waren er machi
nes waar verschillende merken opstonden, dan
liet men die zakken er overheen draaien en zo
kwamen er de merken op.
In een andere zaal waren allemaal meisjes en
vrouwen bezig jutezakken te naaien.
Na de rondleiding kregen ive allemaal een flesje
limonade, wat erg lekker smaakte.
Het was een interessante, prettige-, maar ook een
leerzame middag!
Alie Mensink,
Provincialeweg 11,
Z una.
TWEEDE PRIJS
„Amrah" zei Vader Arius": morgen is het een
drukke dag want dan ivorden de juteplanten ge
plukt, „dus naar bed", 's Morgens vroeg pl.m.
5.00 uur ging hij uit bed. Vader en moeder wa
ren ook al op, vader waste zich, moeder maakte
de maaltijd gereed. Ze aten vlug het beetje brood
op en toen aan de slag. Vader nam de eerste rij,
Amrah de tweede rij en moeder de derde rij en
zo de hele dag door tot 12.15 uur. Toen gingen
ze eten en toen dat op was ging het weer verder
tot 6.00 uur. Ze waren haast helemaal klaar.
„Morgen maar weer verder" zei vader Arius. Ze
waren doodmoe.
Ze waren die volgende dag al gauw klaar, 's Mid
dags kwam er een grote vrachtauto daar werd al
les opgeladen, hij moest nog één keer terug, want
er was zóveel. Amrah vroeg aan de chauffeur
„mag ik mee", de chauffeur antwoordde „ja
EERSTE PRIJS
6
