Een paar zwarte balletschoenen voor een half mud aardappelen en een pond kaas.
De boer uit Raalte droeg de dunne lederen schoenen als klompsokken.
1 fantasieschortje voor 3 pond spek.
1 theedoek voor een Gelderse rookworst.
4V2 meter gebloemd flanel voor 2 pond reuzel, 21/: pond spek en 5 pond tarwebloem.
4 theedoeken voor 2 pond ham en IV2 pond boter (reuze ruil).
2 pak lucifers voor 50 pond wortelen, 30 pond uien, 2 pond spruitjes, 1 rode
kool en 5 kg. aardappelen.
2 pak lucifers voor tien pond roggebrood.
1 knot witte wol van 100 gram voor 1 pond spek en 1 worst.
2 meter kunstzijde voor 1 pond spek.
1 pak surrogaat koffie voor 6 eieren.
Wanneer je dan met een voldaan gevoel over de goede „negotie" en een stei
gerende beladen fiets de strijd met sneeuw en alles wat je maar tegenkwam weer
ging aanbinden, was het vooruitzicht van 125 KM. voor de boeg veel aantrekke
lijker dan het tegenkomen van twee machtswellustige jonge Duitsers op de
Gorselse heide, die zonder woorden alles met groot welbehagen en oppermacht
afgapten.
Je ziet dan niets meer, geen stelende Duitse soldaten, geen boter, spek of olie
netjes in de heide uitgestald, alleen een blinde ingehouden woede en een lege
linnenkast.
We staan immers ongewapend tegen gewapend. En dan opeens komt het voor
ons onvoorziene wapen. We veronderstellen nóg dat de man uit een konijnenhol
is gekropen, want de heide was groot en heel stil en toch stond daar opeens een
heel kleine veel oudere Duitse soldaat voor ons, iemand die kennelijk naar huis
verlangde, de situatie overzag en alles heel hoffelijk teruggaf.
't Was opeens een wondere wereld, 't was om in sprookjes te gaan geloven en
in kabouters die alles kunnen.
Toen in de eerste dagen van mei 1945 de Zweedse voedselpakketten „gedropt"
werden stonden de mensen letterlijk op straat hun tranen de vrije loop te laten.
Het was juist 's morgens dat iedereen aan 't werk ging. De eerste rantsoenering
was een pakje margarine en een half prachtig spierwit brood.
Nooit in je leven heb je zo lekker gegeten en je zult het ook nooit meer doen.
De eerste keer sinds tijden dat je genoeg kon eten en een gevulde maag had.
Het is goed om weer eens dat briefje te lezen dat weer aan deze episode her
innert. We leven in een tijd van hoogconjunctuur, maar er wordt niet bij
nagedacht, het is doodgewoon helaas.
We zouden hier van tijd tot tijd weer eens bij stil moeten staan en allemaal
heel, heel dankbaar zijn voor alles wat we nu hebben.
Helaas speelt tegenwoordig ontevredenheid te vaak een grote rol, zowel bij de
ouderen die wel een oorlog meemaakten, als de jongeren die er geen idee van
hebben van 1940'45 ons eigenlijk steeds nog te zeggen heeft.
Laten we de 5e mei de vlag uitsteken om, bewust te vieren dat we weer gelukkige
mensen mogen zijn in een vrij land.
Nederlanders voor wie het dagelijks brood geen probleem meer is omdat we het
niet hebben. Laat het geen probleem worden omdat er overvloed is. Er schuilt
ook een gevaar in wanneer wij het materieel te goed hebben.
5
