Wij verder richting Rijssen en precies te
genover de Keizer stond rechts van de weg
het bordje met het juiste opschrift en goed
gespeld „HEIDEZICHT". Daar waren wij
door het oog van de naald gekropen, bijna
25 straf punten erbij. Wij voelden ons toen
echt een beetje trots en net als de beide
controleurs bij ,,'n Kiekert" gnuifden wij
toen wij zagen, dat velen er in tippelden
en het onderscheid tussen de G en de C
niet zagen.
Een mooie rit door de „Schrapert" met
rechts de slootfoto, bracht ons weer in de
buurt van ons oude Riessen en weldra wa
ren wij op de autoweg. Prachtig die beide
foto's in de buurt van het heideveldje aan
kde autoweg. Het zandweggetje tussen de
mei rechts en de „90 K.M." onder je voe
ten. Listig gedaan hoor Splitsing links
gaf geen moeite, althans niet voor ons,
toen de helling af op zoek naar het bordje
„STEENFABRIEK". Het stond tussen aan
halingstekens, dus moest ergens een bordje
staan. En jawel, hoor, juist op de kruising
van het fietspad naar de Friesenberg en de
autoweg hing het bordje in de boom. Wij
linksaf, de kaart afgegeven bij de contro
leurs, een handtekening enhet aan
vullend routebriefje. Dat was in onze ogen
fout. Een briefje met een routewijziging
was een veeg teken. Meestal ben je dan
fout en moet je door middel van dat brief
je teruggebracht worden op het goede
spoor. Gelukkig had één onzer zijn kaart
nog niet laten aftekenen en wij vlug terug
richting hotel Rijsserberg tot aan de Mar-
keloseweg, doch nergens een andere aan
duiding te vinden, die er op wees, dat wij
bij de controle verkeerd waren geweest-
Dus vlug terug, dwars over het witte voet
balveldje, naar de controle op het fietspad
naar de Friesenberg, alwaar wij onze zesde
kaart maar in vertrouwen lieten afstem-
fcpelen. Achteraf bleek de controle goed te
"zijn. De route bracht ons toen door het
Schwarzwald naar de Enterweg. Eerst on
derweg nog vlug een foto genomen aan
de A." H. ter Horstlaan en op zoek naar
„13 witte paaltjes" Weer die beruchte
aanhalingstekens. Zelfbewust de dertien
stenen paaltjes voor de Opbroeksweg voor-
bijgefietst. Ons lekker niet laten misleiden
door de „8 5 witte paaltjes" op het
bordje in het bos van het dagsanatorium
en U zult kunnen begrijpen hoe opgelucht
we waren, toen aan de weg naar Schouten
het goede bordje „13 witte paaltjes" stond.
Wij erin, op weg naar het eindpunt. He
laaswe waren een „eigen weg" ingere
den en dus kregen wij wederom 25 straf-
punten op de laatste controle aan de Oos
terhofweg. Waren we nu maar het groene
weggetje ingegaan en dan naar het Park
Maar dat is nakaarten, we hadden maar
beter moeten uitkijken.
Vermoeid maar voldaan, na een enerveren
de tocht, hebben wij nog een poosje na
zitten praten onder de waranda van het
Parkgebouw, genietende van een heerlijk
glas limonade, aangeboden door het bedrijf,
met elkaar de ervaringen besprekend. Me
nige teleurstelling van vele deelnemers, een
De familie Webbink vertrouwt het niet I
gevoel van trots van hen, die het „toeval
lig" wel goed hadden gedaan.
Onvergetelijk was de rit, nogmaals alle lof
aan hen, die er druk mee zijn geweest en
tot slot tot ziens in augustus
Wij zullen trachten de huidige winnaar
van de wisselbeker naar de kroon te steken
Een fietsend gezin.
mmiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiihiim
5
