volle wille...!
Een van de meest aangename sociale voor
zieningen van de werknemer van hoog tot
laag is het recht op vakantie. Natuurlijk
wil een ieder van deze week, van deze mooi
ste week van het jaar, genieten op die
wijze, zoals die hem of haar het aantrek
kelijkst voorkomt. De grootste vreugde
van de vakantie ligt daarin, dat men vrij
is, dat men kan doen wat men zelf wil,
niet gebonden is aan tempo, tijd of ritme,
en dat men zich kan ontworstelen aan de
sleur, waarin de een meer dan de ander zijn
werk wel eens doet.
Nu de vakantie voor de deur staat, is het
te laat om nog plannen te maken, tenmin
ste de plannen, die de noodzakelijke voor
bereidingen vereisen.
De man, die zeker weet, dat hij zijn groot
ste plezier kan vinden in de hengelsport,
heeft zijn vistuig al lang geheel klaar liggen.
De andere, die van plan is met vrouw en
kinderen door te brengen in de bossen in
de omgeving, och, hij heeft niet veel voor
bereidingen te treffen, evenmin als de man,
die alleen maar in zijn tuin wil zitten, die
hij het hele jaar zo goed heeft verzorgd.
Met opzet noem ik deze mogelijkheden tot
het doorbrengen van de vakantie, omdat
vooral de laatste jaren de nadruk wordt ge
wekt, soms als een axioma wordt be
schouwd, dat vakantie betekentreizen en
trekken. Ik bedoel, dat men meent, dat die
genen, de er niet op uit zijn geweest naar
onbekende oorden, eigenlijk geen vakantie^
hebben genoten. Voor mij staat vast, da«|
diegene echt van zijn vakantie heeft ge^^
noten, die zich volledig vrij heeft gevoeld,
die de reeks van vrije dagen met volle teu
gen heeft genoten. Of dat nu geweest is
aan de oever van de IJssel of de Vecht, in
zijn eigen of in buurman's tuin, op het ter
ras van het Witte Hoes of op dat van het
Lósse Hoes op de Holterberg.
Natuurlijk is het zo, dat reizen en trekken,
het doorbrengen van de vakantie in een
onbekende omgeving iets zeer aantrekke
lijks heeft en het is dan ook vanzelfspre
kend, dat vooral de jeugd, de jongere ar
beidskrachten, deze mogelijkheid tot het
doorbrengen van de vakantie als „je van
het" beschouwen. De oudere generatie is
er niet zo mee opgegroeid en heeft er nu
wellicht minder behoefte aan, vooral ook,
omdat reizen en trekken, vakantie houden
op deze manier, een kunst is, die geleerd
moet worden. Het doorbrengen van de va
kantie bij familieleden is natuurlijk een
mogelijkheid, maar men vergeet wel eens,
dat men dan toch niet geheel en al de vrij
heid proeft en geniet; teveel is men gebon
den aan de „regels des huizes".
Voor j-ongeren is een prachtige mogelijk
heid te trekken, per fiets of bromfiets naar
de jeugdherbergen, die in alle streken van
het land zijn verspreid. Men ontmoet er
10
