zamenlijke maaltijd, waar ham en rijstebrij
nooit op het menu mogen ontbreken. Het
kerstmaal zelf begint met „Doppa", het
geen „Dopen" betekent. Dit houdt in, dat
iedereen aan tafel bruin brood in het
hammennat doopt. In de schaal met rijste
brij is een amandel verborgen en zij of hij
die deze opschept, trouwt binnen 't jaar.
Zoals wij hier in Nederland een wortel
voor het paard van Sinterklaas onder de
schoorsteen in de schoen klaarzetten, zo
wordt in Zweden een schaal met rijstebrij
buiten neergezet voor de kabouters. Later
op de avond worden er dansjes en spelle
tjes rond de kerstboom gedaan en natuur
lijk behoren ook hier de cadeautjes die on
der de kerstboom liggen tot de verrassin
gen van de avond, 's Avonds om 12 uur
gaat iedereen naar de nachtmis in de
Lutherse kerk, die in Zweden staatskerk is.
GOD JUL
IETS OVER HET KERSTFEEST IN NOORWEGEN
Al lang vóór het Christendom zijn intrede deed, vierde
men ongeveer op dezelfde tijd waarop wij nu onze kerst
dagen kennen, met grote verering de onoverwinnelijk
heid van de zon en het weêrkeren van het licht. Wanneer
men weet, dat in het hoge Noorden de drie winter
maanden de mensen alleen duisternis geven, dan begrijpt
men pas hoe belangrijk het licht en de zon is voor hen.
Toen kerstmis als een Christelijk feest in de wereld
kwam, viel dit dus samen met de oude gebruiken, waarin
ook kaarsen een grote rol speelden. Mij vindt dan ook
in de kerstviering in Noorwegen vele gebruiken terug die
herinneren aan de heidense tijd, zoals spelletjes en
dansjes rond de kerstboom; een uitbundigheid dus, die
niet strookt met de kerstviering die tot bezinning moet
stemmen, maar wel een dolle vreugde over het feit dat
de zon is weêrgekeerd en dit is begrijpelijk.
Kerstavond 24 december wordt in Noorwegen echter wel
degelijk als een bezinningsfeest gevierd, ja heel sterk zelfs.
Ieder mens brengt deze avond door in eigen huis en alles
in de stad is gesloten. Men heeft een feestelijk diner en
gaat daarna gezamenlijk hand in hand rond de Kerst
boom lopend de zo welbekende kerstliederen zingen.
De vader leest meestal het kerstevangelie voor. Er
worden ook pakjes uitgedeeld, die reeds onder de boom
liggen, maar eerder op de dag heeft men stapels pakjes
gebracht aan anderen. Aan familieleden die de avond
ook in eigen huis doorbrengen, aan zieken, eenzamen,
weeshuizen enz. Men maakt er een enorme drukte van
en het is het grootste feest dat Noorwegen kent. Met
Kerstmis niet thuis zijn is voor een Noor een ware
beproeving.
In de tijd tussen Kerstmis en Nieuwjaar mogen de kin
deren een eigen „Kerstfeest" houden en zij nodigen dan
vriendjes en vriendinnetjes uit die allen een cadeautje
onder de kerstboom vinden. Ook zij gaan hand in hand
rond de boom lopen en zingen de kerstliederen. Maar
daarna komt het andere feest. Zij spelen spelletjes en
doen dansjes rond de boom, waarbij zij dan allerlei speel-
liedjes zingen en het er uitbundig toegaat. Deze kerst
feesten voor kinderen worden in alle verenigingen en tehuizen voor kinderen gegeven
en natuurlijk is overal de Kerstman een vertrouwde verschijning. Dit alles blijft, wan
neer men volwassen is en later ouder, als een heerlijke herinnering aan de kindertijd
voortbestaan, waarbij de verering voor het licht dat de zon brengt plaats maakt voor de
verwondering over het „Licht" dat kwam in de duisternis bij de geboorte van Christus.
5
