m en wond Hem in doeken
hen geen plaats was in
Algerij:
U heel
kunne:
Wij lazen een gedicht van R. Meyer.
Jij hebt:
twee zwarte ogen
twee vuile oren.
een gezicht zonder glimlach
een voet zonder schoeisel
een maag zonder eten
de hemel als dak
de koude als deken
als leider de honger
Kind
Vluchtelingenkind
Het gironummer waar U Uw bijdrage op kunt storten is 250.000, ten
name van „Hulp Algerijnse vluchtelingen" te Hilversum.
Een girobiljet kunt U voor 16 cent kopen bij het postkantoor. Mocht
U niet weten hoe U dit biljet moet invullen, dan kunt U gerust even
op de Sociale Afdeling komen, waar wij U gaarne zullen helpen.
Erger is het in Noord-Afrika, waar in Marokko 50.000
vluchtelingenkinderen de bitterste armoede lijden. Zij hebben
barak, niets; de openlucht is hun tent. Geen beschutting, niet
de felle Oosterse zon, maar straks ook niet tegen de koude, die
over enige tijd zijn intrede doet. Kinderen in lompen gehuld,
wat wisten wij daar al die jaren van Wij weten het nu. U
het op de televisie kunnen zien, U heeft het via de radio
h^|n en U kunt het lezen in de kranten.
A^Pfc ademt het woord „geven" en zeg nu niet alléén maar „wat ver
schrikkelijk die ellende", want daaraan alleen zullen nog vele
kinderen sterven.
Er moet gedaan worden. En liever vandaag dan morgen, want mor
gen is 't misschien al te laat. Over een paar dagen is het Kerstmis.
Voor ons betekent dit warmte, gezelligheid, sfeer, lekker eten. Kort
om, een overvloed die pijnlijk aandoet naast zoveel ontbering
Er wordt op ons een beroep gedaan en is het toeval dat dit juist in
deze tijd van Kerstmis valt Is het misschien de stem die weer door
klinkt en met klem zegt„Hebt Uw naaste lief als U zelve U kunt
dit alles lezen en misschien ontroerd zijn, maar laat het Algerijnse
kind dit weten, want zijn zij slechter dan wij of zijn wij beter?
Voor één kind heeft men f 100,nodig. Iedere week gaat er geld
naar Marokko. Laten wij voor Kerstmis ons bedrag overmaken,
zodat wij vrede in ons hart kunnen hebben en ook omdat wij Chris
tenen hiermede kunnen aantonen, dat wij reeds twintig eeuwen
weten, dat de vrede der liefde ons vanuit Bethlehem werd verkon
digd. Zou er dan toch plaats zijn voor Hem in de herberg, in ons
huis en in ons hart, nu, 2000 jaar later.
