Mitiroeïinj „Wilhelmina in het óanatotium te 4jellendootn Het was een goede gedachte van „Wil- helmina" om de klarinettist Henk Kosterbok in het sanatorium een au bade te brengen, zodat hij weer eens even tussen z'n muziekmakkers vertoefde, een feit, dat hem volkomen naar de zin scheen. Als een goede gastheer stond hij ons bij de bus op te wachten, wat op zichzelf al een verblijdend teken was. De gehele muzi kale familie Kosterbok was nu dus weer compleet, want ook grootvader hoewel geen praktijkman meer had er wel oren naar om mee te komen luisteren. Het eerste hartelijke applaus van de toe hoorders viel reeds, toen er nog geen noot was gespeeld. Het was bij de binnenkomst van onze jongste artist, die een „open doekje" kreeg, dat wil zeggen: een extrs^ applaus voor hem alleen (hij groeide van trots, maar daar mag niet over gesproken worden, anders groeit hij te snel uit zijn uniform en dat zou schadelijk zijn). De avond werd succesvol voor „Wilhel- mina" en 't moet gezegd, 't was verdiend. Er zat een flinke vaart in en 't was niet verwonderlijk, dat als toegift weer pittige muziek van Johann Strauss werd gebla zen. Er was wat je noemt „contact" met de zaal, dat lag er duimendik op. Door „Wilhelmina" werden in de pauze drie prachtige fruitmanden gegeven aan Kosterbok en aan Bruins en onze gepen sioneerde Agteresch, die eveneens in het sanatorium verblijven. Na afloop bedankte Dr. Vos de directeur van het sanatorium, die de gehele avond aanwezig was de dirigent en de spelers, terwijl ook de solisten nog even een com pliment gegeven werd. Ook bedankte Dr. Vos „de firma Ter Horst" voor het gebaar om de Rijssenaren, die niet bij de fabriek werkzaam zijn, maar als stadgenoot in het sanatorium liggen, een verrassing aaj^ te bieden in de vorm van een feestelijl^ uitziend fruitschaaltje. Het kwam voor hen wel heel onverwachts uit de lucht vallen en gezien de verraste gezichten, viel het zeer in de smaak. Tot slot werden we getracteerd op heer lijke koffie met krentebollen en gingen we voldaan naar huis, omdat de avond was geslaagd, maar vooral om het feit, dat alle leden van „Wilhelmina" aan veel mensen weer een mooie avond hadden gegeven. 18 Een overzicht van de zaal. Op de voorgrond D. J. Bruins

Erfgoed Rijssen-Holten

Het Anker | 1957 | | pagina 20