mmms
0nl ~T. 0. l/.-fi.Jit. ico [aal f celt
17
Een stampvolle zaal in ons Parkgebouw
hield vele verwachtingen in voor de
middag van 5 december j.l. De kinde
ren van onze werknemers werden dan ook
niet teleurgesteld over hetgeen er door
T.O.V.A. werd aangeboden buiten het hoog
tepunt, het bezoek van St. .Nicolaas, om.
Bovendien mochten ze zelf meespelen, wat
natuurlijk veel hilariteit veroorzaakte.
Daar waren dan om te beginnen de drie
modekoningen en de drie mannequins.
Vraag nu eens aan een jongen om snel
een jurk voor een aardig meisje te ma
ken, alleen maar van kranten, zonder
^pelden of schaar. Alle hulde voor onze
fcleine tovenaar, die zonder bedenken een
^rant nam, er een gat in maakte en deze
over het hoofd van het meisje trok, zodat
zij een keurige bloese had op haar lange
broek. Maar tevreden was hij nog niet
over dit ene werkstuk, want daarna plooide
hij nog een rokje voor haar en om het ge
heel te completeren, kwam er ook nog een
moderne hoed bij in de vorm van een steek.
„Zie ginds komt dé stoomboot"
Een mooi stukje werk hoor, en deze kleine
modekoning kan ervan verzekerd zijn, wan
neer hij ooit in z'n leven kleermaker wordt,
dat dit meisje een goede klant van hem
gaat worden. Ook de sprekende pop viel
in de smaak van de jeugd, maar 't was
toch eigenlijk wel een heel brutale jongen:
niet met twee woorden spreken en ja hoor,
en nee hoor, zeggen tegen iemand die
veel ouder is. Nee, die moet nog heel wat
beleefdheid leren en dat merken de kin
deren ook wel, want die weten beter.
Bij het zingen van de St. Nicolaasliedjes
kwam er weer een toekomstig beroep uit
de bus, ditmaal een dirigent. En 't moet
gezegd wordenhij dirigeerde als een
meester. Wat klonk alles nu goed en mooi
in de maat.
Dit moet dan ook wel de reden geweest
zijn, dat Sinterklaas on dat moment bin
nen kwam schrijden. Dat is toch wel het
mooiste moment van de middag. Verschil
lende kinderen zongen voor hem en het
ontroerde hem kennelijk. Ook voor Sin
terklaas zelf is de 5e december altijd een
hoogtepunt van elk jaar, want hij houdt
nu eenmaal erg van kinderen en vindt het
heerlijk er zoveel bij elkaar te zien. Wij
moeten hem dan ook wel van deze plaats
af heel hartelijk bedanken dat hij heeft
willen komen, ondanks zijn verschrikke
lijk drukke bezigheden.
Na het vertrek van St. Nicolaas kwam het
goochelen aan de orde. 't Was toch heus
waar, dat de hoge hoed als een pannekoek
zo plat werd geslagen en hoe is 't dan
mogelijk, dat er allerlei wekkers uit wor
den gehaald, die dan nog aflopen ook.
Maar 't mooiste was wel de jongen die het
toverdrankje opdronk en dit terug moest
geven of f 25.betalen. Dat kon hij niet,
maar de goochelaar wist raad. Hij maakte
pijnloos een gaatje in de buik van de jon
gen en onder grote hilariteit kwam het
water er weer uitspuiten, precies een pomp.
En zo eindigde dan weer een onvergete
lijke kindermiddag met als slot het uitrei
ken van een zak met St. Nicolaas-snoep,
en dat deed letterlijk en figuurlijk de deur
dicht. En na dit alles zeggen we van harte
„tot volgend jaar Sinterklaas".
