TH0E5 GET fff:
A,v*w
f K
DE JUTTE -ZEKKE:
16
woestenij. Wat niet door het water verlo
ren was gegaan, ging te gronde aan de
vorst. Wat was er verloren gegaan
Huizen, huisraad, vee, pluimvee, oogstpro-
dukten, gewassen te velde, boomgaarden,
landbouwgereedschappen, voorraden. Men
senlevens, wonder boven wonder, niet. Dat
kwam, doordat de dorpen op en langs de
hoge dijken liggen, terwijl het „binnen
land" van het geteisterde gebied haast geen
bewoners had. Ook de boerderijen lagen
toen nog alleen langs de dijken. Wel
waren in die dorpen veel woningen geheel
vernield.
Toen ten slotte de dooi inviel, trok in het
oosten het water spoedig weg. De „kom"
in het westen bleef echter gevuld. Daar
moest een paardemiddel worden toegepast
om het water kwijt te raken. De hulp van
de Genie werd ingeroepen en in een pe
riode van lage waterstand op de Waal liet
men de dijk bij Dreumel op een paar plaat
sen springen. Toen eindelijk week het wa
ter. De kunstmatige dijkbreuken werden
hersteld en de opbouw kon beginnen.
DE OPBOUW
Noodwoningen werden opgericht en de
uitgewekenen keerden terug. De boeren
probeerden weer iets te maken van hun
landerijen, de ambachtslieden trachtten
hun bedrijfjes weer op gang te krijgen.
Maar toen bleek, dat een groot aantal van
de getroffenen door gebrek aan middelen
niet op eigen krachten weer op de been
kon komen. Het was juist een economisch
tamelijk zwakke bevolking, die door de wa
tersnood was ontredderd. Geleidelijk raak
te deze toestand door de pers in heel Ne
derland bekend. Giften stroomden van
alle kanten binnen en er werd een Stich
ting gevormd, die de gelden ging beheren
en besteden. Er werden credieten verstrekt
en huizen gebouwd.
En zo komen we dan eindelijk toe aan
wat ons bindt aan al die gebeurtenissen.
Ook de directie en het personeel van Ter
Horst Co. hadden in hun beurs getast
voor die Stichting daar in het Land van
Maas en Waal. Op die manier kon de
bouw van een dubbele arbeiderswoning
worden bekostigd. Die woning kwam er
ook, nu omstreeks dertig' jaar geleden en
ze staat er nog, in het Waaldorp Beneden-
Leeuwen.Een dorp, waar heel velen in de
fabriek misschien nooit van hebben ge
hoord. Met uitzondering dan van de man
nen in de Pakkerij, die bij tijd en wijle
balen moeten merken en inschrijven voor
een klant in die plaats.
Wie eens in de buurt mocht komen en het
dubbele huisje zou willen bekijken, moet
daar zijn aan het „Zijveld", nos. 225 en 226.
En als hij deze nummers mocht zijn ver
geten, kijkt hij maar uit naar het enige
van de vier of vijf gelijksoortige blokjes,
dat een gevelsteen draagt; in het midden
aan de voorkant, onder de dakgoot. Daar
leest hij dan:
We durven wedden, de enige gevelsteen
in het Rijssens buiten onze gemeente. Ja,
waarschijnlijk de enige, die er in ons dia
lect bestaat, want is er wel een in Rijssen?
De huisjes werden verhuurd tegen wat we
nu zouden noemen onbegrijpelijk lage hu
ren 50 ct. per week Maar men moet
Beneden-Leeuwen, Zijveld nos. 225 en 226, in 1931
