Autotocht gepensioneerden op woensdag 26 juni 1.1. 21 maken om wat te zien, regende het, soms minder en soms pijpestelen. In het natte en nu kille bos hoorde je in de verte de leeuwen brullen en het een met het ander gaf je een onbehaaglijk gevoel. Het was of je ieder ogenblik door zo'n vraat zuchtig monster besprongen kon worden. Toen de regen begon neer te plensen en ieder naar een schuilplaats deed zoeken, kwamen we toevallig (of was het geen toe val met het grootste gedeelte van ons A..0. N, gezelschap in de apenafdeling terecht. Va der, moeder en zoontje aap (het kan ook een dochter geweest zijn), trokken zich van het bekijks weinig aan en deden ge woon wat des apen is. Toen de regen minderde hebben we Ouwe hand maar „Gedag" gezegd en zijn we op een holletje naar de bus gerend, waarna via Ede koers werd gezet naar Apeldoorn, waar in Hotel Nieland een etentje gereed stond. Aan tafel heerste een gezellige stemming en de opgediende en goed toe bereide gerechten werd alle eer aangedaan. Alvorens te vertrekken naar „Berg en Bos", het laatste object van dit gezellige uitstapje, werd onze voorzitter en doorhem ook onze directie dank gebracht voor deze „toegift" op onze revue, terwijl onder ap plaus, eveneens Mevrouw A. H. ter Horst dank werd gebracht, niet alleen voor haar niet aflatende belangstelling bij de instu dering en opvoeringen van onze revue, doch ook voor haar gewaardeerde aanwe zigheid deze middag. Doch tevens werd alle medewerkers(sters) dank gebracht voor de wijze, waarop ieder zijn of haar taak heeft vervuld. En bij die medewerksters worden dan, vanzelfspre kend, ook de gehuwde vrouwen gerekend. „Berg en Bos" is bij avond een sprookjes land. Bij het betreden vindt men langs de toegangsweg honderden meters bloem- borders en met de fantastische verlichting- die ter weerszijden ook in de bossen en op en rond de vijvers is aangebracht, waant men zich in een sprookjesland, waar het oog niet genoeg van krijgt. Wij hebben in deze bloemrijke oase, die een oppervlakte van 300 ha. beslaat, slechts een paar uur kunnen doorbrengen en hebben dus lang niet alles kunnen zien. Wat wij echter gezien hebben, was mach tig mooi, daarvan neemt men iets mee. Ook van het sprookje van de gouden koets uit Prinsjesdag, de derde dinsdag in Sep tember bij de opening van de Staten-Ge- neraal door H.M. de Koningin. Alles is in miniatuur, doch geheel volgens de werke lijkheid zodanig opgesteld, dat men, ook al heeft men het in werkelijkheid nooit gezien, zich na een bezoek aan Berg en Bos, een juist beeld van het jaarlijks gebeuren kan vormen. Resumerende, een welbestede middag tot „Leeringhe ende Vermaeck". H.V. De jaarlijkse tocht met onze oud-arbei- ders(sters) werd om te beginnen begunstigd door prachtig weer. Dit wil niet zeggen, dat we een stralende zonne schijn hadden, maar dat was juist zo prettig, nu was het voor niemand te warm, maar wel zomers. We startten om kwart over één van het station, met zes autobussen en vijf auto's naar onbekende bestemming. Al gauw werd ons eerste reisdoel geraden. We gingen n.l. naar onze in aanbouw zijnde fabriek in Holten, waar velen met kennersblik de daar reeds aanwezige weefgetouwen bestu deerden. Van Holten ging het naar Markelo, Goor, Hengevelde, Delden en als tweede pleis terplaats „De Waarbeek" in Hengelo. Hier gebruikten we een consumptie en werden we gewaar, dat meer mensen dan we dach ten de autorijkunst machtig waren en al les liep alhoewel er veel aanrijdingen

Erfgoed Rijssen-Holten

Het Anker | 1957 | | pagina 21