7Q.ij55en - l/alkenbutj 8 juni met ipinnettj/Soomkamp 12 Gehuwd 1841957 J. Voortman (Krasserij) en M. van Brussel. 2441957 M. Ligtenberg (Weverij) en A. Janssen. 1051957 J. Schulenburg (Spinnerij) en G. W. Baan. 761957 W. Bosman (Spoelerij) en J. Traast. Overleden 2141957 H. Poortman (Weverij) 2341957 H. J. Spenkelink (Gepens.) Waar in 't bronsgroen eikenhout 't Riessens volkslied klinkt En de zon die eerst mooi scheen In een onweersbui verzinkt. Met ons brood en koffie mee, Hadden we het goed. Refrein Daar in de autobus, Vijf uur begon de pret, Zongen wij het hoogste lied En kwamen laat in bed. Het is als altijd een heel lange dag gewor den, onze tocht naar Valkenburg. Onze start was klokslag half zes. Alleen „de Naete" ontbrak, maar dat mochten we hem niet in de schoenen schuiven. Hij kon het per slot van rekening niet helpen, dat iedereen tè vroeg was. Vóórdat het start schot afging, was hij op 't strijdtoneel pre sent en daar gingen we, de vroege ochtend zon tegemoet. En uiteindelijk was het geen dag om te mopperen. Dat verliep op rolletjes of liever gezegd op wiele tjes, bij mooi weer en een opperbeste stem ming. Om acht uur zaten we al achter de koffie in Overloon. We proefden de mees terhand van de maker. Hulde Mulder Hierna bezoek aan 't oorlogsmuseum te Overloon. Blijkbaar waren ze daar niet ge wend aan zulk vroeg bezoek, want de man die ons rondleidde vroeg of 't bij ons altijd gewoonte was om 's nachts op reis te gaan. De plaats Overloon is geheel nieuw opge bouwd, nadat er van 17 september t.m. 14 oktober 1944 hevig was gestreden. Geen steen bleef op de andere en om iedere boom werd gevochten. Deze actie kostte onnoemlijk veel mensenlevens. We lieten Overloon achter ons en zetten koers naar Valkenburg. Van Venlo af een weinig afwisselende, rechte weg, heel lang. 't Is begrijpelijk, dat sommige mensen uit Zuid-Limburg meer in België of Duitsland komen dan in Nederland bo ven de grote rivieren, ze zijn gauwer over de grens bij één of andere grote plaats dan zelfs in Venlo, Roermond of noordelijker. Om half twaalf waren we in Valkenburg en er was nog juist tijd om de slag om de^ souvenirwinkels te beginnen. KlokslaiA half één waren we aan tafel, want doo^ dit alles kwam er een rammelend gevoel in onze maag en zo lieten we het ons heer lijk smaken. Wat de kroketten betreft, ge lukkig dat er altijd mensen zijn die een dubbele portie kunnen waarderen, wan neer voor weer andere lieden een vreemd gerecht oneetbaar is. Bij een lekkere kar bonade echter werd de kans erg klein op dubbele porties, maar zelfs halve karbo nades waren welkom. Al met al een diner dat er wezen mocht. Zo ook de onweersbui, die gelukkig onder het eten over ons losbarstte, maar de aar digheid had ons daarna nog drie kwartier in z'n natte greep te houden, waardoor de tocht met de kabelbaan tot zichtbare voldoening van enkelen van ons in het water viel. We hadden liever een droog dak dan het hemeldak boven ons hoofd en hebben een mooi tochtje door het Geuldal gemaakt, dat stellig nog mooier geweest zou zijn bij stralende zonneschijn, maar ja, ondanks alles hadden we toch een overzicht van mooi Zuid-Limburg gekregen en het bf^h lette ons niet om na een bezoek aan d^J katakomben te Valkenburg de terugreis zingende aan te vangen. Nog een afzakkertje in Nijmegen, dat er wezen mocht en nog weer één in Holten en de pret zat er weer op. Meer dan vol daan kwam iedereen thuis overigens niet zonder enkele dwalingen van mannen, die de naam van het restaurant vergaten, maar dat was juist leuk en er zal wel tot middernacht „gekuierd" zijn over de acht ste van de maand juni 1957.

Erfgoed Rijssen-Holten

Het Anker | 1957 | | pagina 12