Dankbetuigingen 23 daarvan leest Dr. Schweitzer voor uit de Bijbel of houdt zelf een korte dagoverden king. Voor z'n staf is hierna de dagtaak ten einde. Voor Schweitzer echter niet; meestal blijft hij eerst nog wat onder z'n mensen de krant of een tijdschrift lezen en gaat dan naar zijn werk-slaapkamer. Deze is uiterst sober; geen bureau, maar een blankgeschuurde tafel. In een zijkamertje staat de piano, die hij eens van het Parijs Bachgenootschap ont ving, toen hij naar Afrika ging. Daar stu deert hij iedere avond een uur op. En dan begint zijn arbeid aan correspondentie en wetenschappelijk werk, waaraan in de regel pas na middernacht een einde wordt ge maakt. En de volgende morgen om 6.30 is hij weer op z'n post, jag,r in jaar uit. De staf van Dr. Schweitzer bestaat uit •Irie artsen en drie verpleegsters, waarvan >p 't ogenblik twee Nederlandse. Een groep negers, die Schweitzer zelf heeft op geleid, helpt in het ziekenhuis; in de keu ken werken een paar zwarte koks en enige jongens onderhouden de woningen der blanken, 's Zondagsmorgens is er een godsdienstoefening. Dan luidt er een echte klok, die de negers „la voix de Dieu" (de stem van God) noemen. Alles neemt deel aan deze bijeenkomst. Schweitzer's gedachte „eerbied voor alles wat leeft" is tot zijn negers doorgedrongen; zij komen aan met uit het nest gevallen vo geltjes, die Schweitzer opkweekt tot ze vliegen kunnen. Ze komen met een brood mager mormel van een hondje, vol zweren. Schweitzer maakt er weer een prachtige hond van, die zeer verknocht is aan z'n baas. Een pelikaan, eveneens door Schweit zer van de dood gered, kent Schweitzer reeds van verre en zit 's nachts op een lat voor de werkkamer van de dokter. Dr. Schweitzer is, reeds op hoge leeftijd, een jaar met verlof in Europa geweest. Maar van rusten kwam niets. Werken van 's morgens half zeven tot 's nachts één a twee uur. Hij zag toen voor 't eerst zijn vier kleinkinderen en maakte een bijzon der vermoeiende reis van enige weken naar Amerika om daar in 't Frans en in 't Duits lezingen te houden, wat hem voor z'n zie kenhuis enige duizenden dollars opleverde en daarna vertrok hij weer, ditmaal weer eens met z'n vrouw. (Wordt vervolgd) Hiermede betuig ik mijn hartelijke dank aan de Directie voor de huldiging bij de gelegenheid van mijn decoratie en aan de arbeiders voor de bloemen en de rokertjes, die ik van hen mocht ontvangen. M. v. d. BELT. Hiermede zeg ik de Directie hartelijk dank voor het prachtige cadeau, dat ik ter ge legenheid van mijn 50-jarig jubileum van haar mocht ontvangen. G. J. v. d. MAAT. De bazen en arbeiders(sters) van de voor- boomzaal en sterkerij zeg ik hartelijk dank voor de mooie krentenwegge, die ze ons bij de geboorte van onze dochter gestuurd hebben. M. KREIJKES. De Directie, de baas van de Plaatswerkers en mijn collega's bedank ik hartelijk voor de prachtige fruitmanden, die ik na het on geval, mij overkomen, van hen mocht ont vangen. J. D. TER KEURS. Langs deze weg dankt ondergetekende de Directie voor het mooie gouden horloge, dat hij bij zijn 50-jarig dienst jubileum van haar mocht ontvangen. Verder veel dank aan de bedrijfsleiding, collega-bazen en het personeel van de Ka- landerij voor de prachtige bloemen, die hij op die dag gestuurd kreeg. D. J. WOLTERINK. De Directie van Ter Horst Co. N.V. zeg ik hartelijk dank voor de vriendelijke ont vangst op kantoor ter gelegenheid van mijn decoratie en de bazen en het perso neel van Spinnerij „Bijvank" voor de bloe men, die ik mocht ontvangen, en de be langstelling die zij getoond hebben. G. NIEUWENHUIS. Voor het prachtige gouden horloge, dat ik van de Directie ter gelegenheid van mijn gouden dienstjubileum mocht ontvangen, zeg ik hartelijk dank. Ook de bedrijfsleiding, collega-bazen en de arbeiders uit Weverij „Beek" dank ik voor de mooie bloemen, die ik daarvoor van hen mocht ontvangen. J. SMALBRUGGE.

Erfgoed Rijssen-Holten

Het Anker | 1957 | | pagina 23