U/ij iptalten met 6 eer hebben we ons met papier en pen onder een deel van onze personeelsleden bewogen en op getekend, wat ons zoal verteld werd. Alleen was het terrein van onze actie deze keer niet de kantine van de fabriek, maar het Parkgebouw. Daar hebben we tijdens de pauze van een der uitvoeringen van de revue gesprekjes aan geknoopt met een aantal toeschouwers. Maar voor het zo ver was, had een der Het was deze keer de bedoeling eens te horen, wat het publiek over de revue te vertellen had. Het kostte geen moeite, daar een groepje toe bereid te vinden. We stellen voorop, dat we geen vragen hebben gesteld, waarop bij voorbaat een gunstig antwoord verzekerd was. Dus heb ben we b.v. aan niemand gevraagd: „Vond U het ook zo'n mooie revue maar we hebben de mensen zelf zoveel mogelijk vrijuit laten praten. Dat de revue deson- ondervraagde meisjes van de vorige keer ons pad gekruist. Dat was Dina Poortman, die ons duidelijk had verteld, dat ze mee speelde in „Spaansken Pepper". We had den dat niet in „Het Anker" gezet en ze had gelijk, dat ze ons er aan herinnerde. Ja, dat komt er van, wanneer je zulke nieuwigheden op touw zet als het uitho ren van mensen Je pen of potlood is soms niet vlug genoeg, om alles te kunnen verwerken. danks in allerlei toonaarden werd gepre zen, nu, dat is meegenomen. Voor de uit voerenden zal het plezierig zijn te horen, dat de onderstaande meningen uitgespro ken werden op de avond, dat een van de speelsters bij het begin van de uitvoering een ongelukje was overkomen. Velen van de optredenden hebben toen het gevoel gehad, dat de hele uitvoering daar min of meer onder leed. Het publiek heeft dat gevoel kennelijk niet gehad.

Erfgoed Rijssen-Holten

Het Anker | 1957 | | pagina 6