(Ja de boóóen in en zie het mooie in de natuut 11 UA et is typisch, dat zovele mensen 1 I die het dichtst bij de bossen zit- -4j- ten, er zo vaak weinig van weten en alles maar een boom noemen. L Laten we onze naaldbomen de den en de spar eens onder het oog nemen. Er wordt altijd gesproken van „denne- boom" en over de spar hoor je haast nooit. De Kerstboom bijvoorbeeld wordt veel te vaak versleten voor een denneboom, maar heus, het is een spar. Kent U het grapje om zeker te weten wanneer een den een den is? Een den heeft de naalden dubbel aan de tak gegroeid zitten. U zegt dus de den is dubbel beide woorden beginnen met een D. De spar is dan de andere boom, waar ieder naaldje apart aan de tak zit. Op bijgaande tekeningetjes kunt U dit dui delijk waarnemen. Perder hebben we de naaldboom „lariks" of wel genoemd „lork". Deze is de enige naald boom die 's winters finaal kaal is. Maar van deze boom hebben we dan ook drie keer in het jaar plezier. Eerst wanneer de naaldjes aan de bomen komen. Dunne fijne licht groene bomen, die een bijzonder mooie kleur aan 't bos geven. Hebt U wel eens op de jonge lariksbloempjes gelet? Het zijn precies frambozen. De boom komt dan langzamerhand in volle fleur en in het najaar is het zelfs bij somber weer nog alsof de zon schijnt wanneer we op een plek staan waar veel lariksbomen groeien, zo fel geel staan ze dan in hun laatste kleur. Niet alleen in het bos, maar ook in onze tuinen doen den, spar en lork het goed, zelfs in de winter. Ook de naaldboom de jeneverbes is achter of voor ons huis z'n plaatsje waard. Veel van onze mensen, die vaak door de natuur, zwerven beleven daar iets. Wan neer U denkt iets de moeite waard te vin den om in „Het Anker" te vermelden, vertel dan gerust de redactie Uw beleve nissen, dan kunnen deze misschien in „Het Anker". Wij denken hierbij ook aan onze gepensioneerden, die zoveel ,,'t veld" ingaan. Het vinden van een gestrikte ree is tegen woordig helaas een belevenis van verschil lende mensen geweest. Jammer genoeg zijn er nog velen met een wrede natuur, anders zou men er wel voor terugdeinzen welk dier ook in een strik te vangen. Men geeft het dier geen kans en dit is een laf bedrijf. De tijd van waarnemingen doen in de natuur breekt weer aan. De lente is dit keer in de winter al begonnen en we ho pen, dat wij zo eens het een en ander van natuurliefhebbers te horen krijgen om an dere mensen hierdoor aan te moedigen het bos en z'n bewoners intensiever te gaan be studeren. J. E. v. d. G. V»

Erfgoed Rijssen-Holten

Het Anker | 1957 | | pagina 11