gf Vï* 7h H
4
het werk en werden de eerste voorbereidin
gen hiervoor getroffen, die op zichzelf ook
niet onplezierig waren. Van deze voorbe
reidingen willen wij U een aardig voorval
niet onthouden.
Volgens oud boerengebruik gaan de „brulf-
teneugers" en de „vrouwleu", die er bij ho
ren, enkele avonden van te voren bij een
van de „naobers" papieren roosjes knippen
voor het versieren van de wagens. Aldus ge
beurde het ook hier. Aangezien echter deze
„naober" in de Grimberg' woonde, ging men
met twee auto's. Een dikke mist benevelde
de ruiten en men kon (beslist zonder bor
rel) de weg naar boer Hakkert niet vinden.
Men reed door tot de Pietjonge. De chauf
feur van de tweede wagen vond het dom,
dat de bestuurder van de eerste auto de weg
naar Hakkert niet had gezien. Terug lukte
het beter, hoewel beide bestuurders elkaar
zelfs meer letterlijk dan figuurlijk nog eveiJ
in de wielen reden. Hierna werd hard ge™
werkt. De „vrouwleu" knipten en draaiden
de roosjes in elkaar. De „manleu" versierden
de wagens met groen. Vrouw Hakkert was
zeer gastvrij en trakteerde op koffie met
koek. Vervolgens werd tussen het werk door
ook een „gleaske" gedronken, ,,'n Kloar'n"
suggestie in het bedrijf zeer goed werd ont
vangen en dat allen zeer spontaan meededen.
Op zaterdag 8 september werd het cadeau,
bestaande uit een zilveren visbestek en een
broodschaal, door het comité namens het
gezamenlijk personeel het bruidspaar aan
geboden. Daarbij werden enkele toepasselij
ke woorden gesproken. Meneer Auke dank
te het comité voor de goede woorden tot
hem en zijn aanstaande vrouw gesproken
en zei zeer onder de indruk te zijn van het
mooie en grote cadeau. Spreker verzocht
mede namens mej. Lilie allen hartelijk
dank te zeggen voor deze bijzonder mooie
attentie. „U hebt ons hiermede zeer getrof
fen", aldus meneer Auke en „U kunt ervan
overtuigd zijn dat deze dag bij ons onver
getelijk zal blijven". Na nog een poosje ge
zellig bijeen te zijn geweest, waarbij de „oud
jes" van het comité verschillende goede
raadgevingen aan het bruidspaar gaven,
werd afscheid genomen.
Hoewel hiermede de officiële opdracht van
het comité was afgelopen, vond het er toch
aanleiding' toe nog eens bij elkaar terug te
komen. Een suggestie om de heer en me
vrouw Ter Horst na hun huwelijksreis op
een ouderwetse manier in te halen vond
grote bijval. Terstond ging men daarop aan