U/ie ió de
jetuklcije
11
Daarna steekt men vingers en daarmee
ook de baby-snuit in een bakje melk en
al zuigende op de vingers krijgt het jong
nu melk naar binnen.. Vaak zijn de vingers
na een paar maal al niet meer nodig en
slobbert het jong z'n portie zonder meer uit
emmer of pan.
Maar Marri vond dat kennelijk maar een
ongeciviliseerd gedoe. Ze weigerde beslist
uit de pan te drinken en prefereerde de fles-
met-speen. Waarbij het is gebleven.
Daarna moest de oppasser echter ook andere
moederplichten waarnemenhet masseren
van de jonge kamelenbuik. Ook dit geschied
de onder het toeziend oog van Rini maar
onder luide protesten van de kleine, die het
maar een vreemde geschiedenis vond. En
toch is deze massage noodzakelijk voor een
goede werking van de darmen en een vlotte
ontlasting. Een moederdier likt de kinder-
buikjes instinctief en met hetzelfde doel.
boet mama alles, schoonhouden en mas
seren, met haar tong, de oppasser had als
attributen twee sponzen en een bak lauw
water nodig.
Na iedere maaltijd werd Marri onder han
den genomen tot ze ongeveer zeven weken
oud was; toen functioneerden haar spijs
verteringsorganen zo goed, dat massage ach
terwege kon blijven.
Reeds na korte tijd kreeg het jong, naast de
melk, wat vast voedsel in de vorm van
kneedbare balletjes ter grootte van een
aardappel en bestaande uit - grasmeel, kal-
vermeel en havermout, dat met water tot
een stevige massa was gekneed. In het be
gin nam Marri de balletjes niet van harte;
de oppasser moest haar bek openmaken,
het klompje er in duwen en dan bek dicht
houden tot het voedsel was ingeslikt.
Doch hoeveel moeite en zorg het allemaal
kostte: het gelukte. Marri bleef goed in de
benen, zoals dat in Artis heet. Ze is nu al
een flink kameeltje, dat de oppasser als
een hond achterna loopt. Nog steeds krijgt
ze haar zes tot zeven liter baby-melk per
dag plus een half kilo krachtvoer-in-balle-
tjes.
Haar melk krijgt ze nu om de twee uur, te
beginnen 's morgens om ongeveer acht uur.
Om elf uur en 's middags om drie uur werkt
ze haar bijvoer en nu met graagte
naar binnen. Om zes uur des avonds is het
voeren afgelopen; wel ligt er dan nog een
flinke portie hooi voor haar klaar, waarmee
ze tot de volgende ochtend moet doen. En
dat ze, nu ze er eenmaal aan gewend is,
kennelijk nog lekker vindt ook
Dat haar lichamelijke conditie goed is
aanvankelijk heeft ze een tijdje gesukkeld
met haar pootjes, die een beetje te slap wa
ren en doorzakten, doch dit is zienderogen
verbeterd en er is nu nagenoeg niets meer
van te merken kan worden geconstateerd
aan haar bultjes. De eerste weken hingen
ze als lege zakjes op haar rug, maar nu
raken ze meer en meer gevuld en ofschoon
ze nog wel niet helemaal rechtop staan, be
gint Marri toch al een echte kamelenrug te
krijgen.
Sinds korte tijd is ze ook van haar moeder
afgenomen. Ze moet nu leren op eigen be
nen te staan en is baby-af.
Langzamerhand wordt de hoeveelheid melk
verminderd en de portie bijvoer vergroot.
Maar aangezien ze toch de nodige hoeveel
heid vocht naar binnen moet krijgen, zal de
melk successievelijk worden vervangen door
water. Er staat al een grote bak vol in haar
verblijf, da^ en nacht. Marri ziet nog niet
veel drinkbaars in dat doorzichtige spul.
Hoe kan het ook anders na die kostelijke
baby-melk.
Enige tijd geleden troffen wij in onze loon
zakjes loten aan van de 6e Nationale Loterij,
ten bate van het werk voor het Nederlands
Sanatorium te Davos.
Uit de trekkingslijst blijkt nu, dat op een
van onze loten een prijsje gevallen is. Het
nummer is 145206 en een doos zeep is de
winst.
De winnaar of winnares kan zich melden
op de Sociale Afdeling.
