21
fschoon het niet onze gewoonte is om
op deze plaats de avonturen, welke
onze redacteuren in hun dromen
beleven, uiteen te zetten, hebben wij ge
meend ditmaal een uitzondering' te moeten
maken voor het volgende verhaal, eveneens
een droom, welke kennelijk ingegeven werd
door de dagelijkse belevenissen bij Ter
Horst Co. N.V. Zo af en toe zult u tussen
de fantasie ook de werkelijkheid aantreffen,
zoals die zo vaak in onze dromen bijna on
gemerkt in elkaar overgaan.
Onze redacteur zag dan in
zijn droom een zakenman,
die, gezeten in een gemakke
lijke stoel, zijn vakblad door
bladerde. Plotseling werd zijn
aandacht getrokken door een
artikel over een nieuw soort
vezel. Hij, als fabrikant van
het heel fijne, poedervormige
„ali-weather" cement, in de
handel gebracht onder het veelzeggende
handelsmerk „MOZOVO-HEKANIES" (Met
Of ZOnder VOrst HEt KAn NIEt Schelen)
was juist bijzonder geïnteresserd in nieu
we wegen op het gebied van nieuwe verpak
kingsmiddelen, omdat de papieren zakken
niet erg best bevielen en bovendien duur
waren. Ook combinaties van verschillende
soorten plantaardige vezels had hij al gepro
beerd, doch bevrediging had hem dat niet
geschonken. Nu brengt de N.V. Fibrex te
Ziessen een geheel nieuw artikel onder de
veelzeggende naam „Fibro", dat geacht
mag worden alle gewenste eigenschappen
in zich te verenigen. Kortom, de thans
ontwikkelde, geheel natuurlijke vezel, welke
onder de sneeuw welig woekert op de step
pen van Centraal Groenland, belooft aan
alle verpakkingsproblemen radikaal een ein-
^ie te maken. Zoals het vakblad het wilde
Bjen voorkomen zou „Fibro" een rek bezit-
Ten van hier tot gunder, terwijl het slechts
in uitzonderingsgevallen, uiteraard onver
wacht, zou breken. De „Fibro"-draad kan
zeer fijn gesponnen worden en is zo glad
als een paling, zodat, wanneer tot een weef
sel verwerkt, de wrijving tussen zak en in
houd vrijwel verwaarloosd mag worden. De
nieuwe vezel is verder bestendig tegen alle
denkbare en ondenkbare weersomstandig
heden, waaronder ook 20° vorst, en heeft
tot dusverre nog geen gelegenheid gehad
om te schimmelen, hetgeen het blad aan
leiding geeft te schrijven, dat „Fibro" rot-
vrij is. Het is duidelijk, dat deze opsomming
van uitzonderlijke kwaliteiten er oorzaak
aan is, dat de belangstellende lezer de nacht
doorwaakt en de volgende ochtend ijlings
op weg gaat naar de N.V. Fibrex te Zies
sen, de spinner-wever van deze onvolprezen
vezel. Zo toog ook onze cement-fabrikant
reeds vroeg in de morgen op weg, zodat hij
na enkele uren Ziessen binnenreed, via de
nieuwe boulevard, welke van het Westen
uit toegang geeft tot het meer dan 750 jaar
oude stadje.
Het valt de bezoeker dadelijk op, hoe wel
varend deze nijvere gemeenschap is blijkens
de vele welverzorgde plantsoenen, de mo
derne verkeerslichten op het drukke en
gevaarlijke kruispunt midden in de stad
en de vele objecten, welke de plaatselijke
overheid blijkens de in het oog lopende
voorbereidingen nog voornemens is in de
voor ons liggende jaren te laten uitvoeren.
De bezoeker is geneigd deze voorspoedige
ontwikkeling toe te schriiven aan de grote
bron van bestaan in deze stad, de jute- en
fibro-spinnerijen en -weverijen. Desalniet
temin kan men op een reclamebord lezen
hoe deze gemeente ook minder bestaans-
zekere ondernmingen aanmoedigt om zich
in Ziessen te komen vestigen, om op die
wijze mede te profiteren van de plaatselijke
welvaart en te trachten in deze vruchtbare
bodem wortel te schieten Voorwaar een
edelmoedig standpunt.
Inmiddels heeft onze bezoeker reeds enige
malen de stad doorkruist, zonder nochtans
een kantoorgebouw te kunnen vinden met
de naam „FIBREX" N.V. Na hieromtrent
op doeltreffende wijze inlichtingen te heb
ben ingewonnen, arriveert de klant met zijn
„nickel line" voor het gebouw, dat hij eerst
voor een sanatorium had aangezien en par
keert zijn wagen haaks op de daartoe aange.
brachte witte lijnen. De ruime hal van dit
moderne kantoorgebouw verrast de bezoe
ker, vooral waar, boven de hoofden van eni
ge samengeschoolde, groen-geüniformeerde
mannen, een prachtig door de zon bespeeld
gebrandschilderd raam de winning en ver
werking van „Fibro" vertolkt. Veel tijd om
hier naar te kijken wordt echter niet ge
schonken, want de bezoeker wordt vriende
lijk doch beslist een functioneel geschilder
de deur binnengeloodst, waarboven aan de
gang-zijde een oranje lichtje aanflitst. De
ogenblikken, welke hem nu nog scheiden