1956,
13
p 15 juli was het 350 jaar geleden,
dat in Leiden Rembrandt werd gebo
ren als zoon van een molenaar. Zijn
veelbewogen leven en zijn roem als Neder
lands grootste schilder zijn ons allen be
kend uit de vaderlandse geschiedenis,waar
in hij naast De Ruyter, Vondel en Johan de
Witt een belangrijke plaats inneemt.
Van zijn kunstwerken zijn talrijke repro-
dukties vervaardigd en het herhaald bewijs
van ongeëvenaarde grootheid wordt eens te
meer geleverd door de toepassing van zijn
naam in straatnamen, Rembrandt-theaters
;n dergelijke, terwijl reklame-ontwerpers niet
terugdeinzen voor het gebruik van namen
^n afbeeldingen op de verpakking van siga-
^Bbn, snoepgoed etc. etc., die de herinnering
Uevend houden aan zijn persoon en werk.
Al zal deze vorm van eerbetoon niet ieder
een uit
het hart
gegre
pen zijn,
zeker is
het, dat
oprechte
bewon
dering
voor het
genie
Rem
brandt
in Ne
derland
en ver daarbuiten sterk voortleeft. En dat,
terwijl deze figuur zijn inspiratie opdeed
in een tijd, welke voor onze begrippen zo
ondoorgrondelijk ver achter ons ligt. In onze
moderne eeuw, waarin de ontwikkeling van
de techniek de stoutste verwachtingen heeft
overtroffen, weet de 17-eeuwse schilder
^ms nog steeds te boeien. Zijn taferelen zijn
knap van compositie en kleur, dat ze de
eeuwen hebben getrotseerd en nog steeds tot
onze verbeelding blijven spreken. Bekend
is vooral het bijzondere lichteffect dat Rem
brandt in de meeste van zijn schilderijen
heeft weten te bereiken en dat zijn figuren
tot leven schijnt te brengen. Het is vooral
deze techniek geweest en daarnaast zijn ver
dere opvattingen, die hem overigens bij zijn
tijdgenoten in ongenade hebben doen val
len. Zijn wijze van schilderen werd revo
lutionair genoemd en ondervond derhalve
veel kritiek. Dat zijn artistieke inzichten
inderdaad van een bijzonder gehalte waren
is inmiddels wel bewezen, want tot op de
huidige dag heeft geen enkele andere schil
der zijn werk kunnen evenaren.
Jammer is het echter, dat Rembrandt, na
zijn aanvankelijke successen, steeds meer
tegenstanders kreeg, waardoor hij tenslotte
tot armoede werd gedoemd. Het persoonlijk
leven van de schilder heeft slechts een be
trekkelijk korte periode van voorspoed ge
kend; als jong portretschilder geniet hij
reeds spoedig algemene bekendheid en zijn
huwelijk met Saskia schenkt hem aanvan
kelijk veel geluk. Reeds spoedig keert echter
't getij. Uit dit huwelijk worden vier kinderen
geboren, waarvan echter alleen Titus, de
jongste, mocht overblijven. Een jaar na de
geboorte
van deze
zoon
overlijdt
echter
zijn
vrouw.
Enige
jaren la
ter huwt
Rem
brandt
met zijn
huis
houd
ster, Hendrickje Stoffels, die hem in 1654
een dochtertje, Cornelia, schenkt. Door
schulden daartoe genoodzaakt moet Rem
brandt in 1656 afstand doen van zijn boe
del, waaronder zich vele schilderijen be
vinden van andere meesters.
Na de verkoping van alle goederen begin
nen Hendrickje en Titus een kunsthandel,
waarvoor Rembrandt zich verplicht ter del
ging van de oningeloste schulden en in
ruil voor zijn levensonderhoud, al zijn schil
derijen hieraan af te staan. In 1662 over
lijdt ook Hendrickje Stoffels. In 1668 trouwt
Titus met Magdalena van Loo en in dat
zelfde jaar sterft Titus.
Nadat zo op één na al zijn naasten hem
zijn ontvallen, overlijdt op 4 oktober 1669
deze grote schider zelf. De tegenspoed en
het verdriet hebben niet nagelaten invloed