^iankate-ZwoIIe v.v. I
1 3
de Directie hartelijk voor het mooie hor
loge dat hem aangeboden werd.
Rozendom trad op 1421906 bij Ter
Horst Co. N.V. in dienst als spoeler. In
1920 ging hij naar de Weverij, waar hij in
1939 bevorderd werd tot touwbaas. In 1946
werd hij overgeplaatst naaf de Spinnerij,
waar hij tot 1950 heeft geholpen bij het mo
derniseren van het machinepark in deze af
deling. Op 651950 werd hij aangesteld
als baas in de Voorspinnerij van de Kam-
garenfabriek, waar hij nog werkzaam is.
Rozendom heeft een mooie staat van
dienst achter de rug en wij wensen hem
verder nog een prettige diensttijd toe.
ls twee mensen getuigen zijn van
één gebeurtenis en ze moeten er
een verslag van geven, dan is het
dikwijls komiek op te merken, hoe
verschillend ze de dingen gezien blijken te
hebben. Het is een algemeen bekend ver
schijnsel, en we maken ons sterk, dat heel
wat politiemensen en leden van de rechter
lijke macht er vroegtijdig grijze haren van
hebben gekregen.
We hebben dit nu eens mooi in eigen kring
kunnen nagaan. Immers, in het begin van
februari, toen het kwik in de thermometer
niet wist hoe gauw het tot haast 20 gr. C.
onder nul moest dalen, trokken vier stoere
lieden van Ter Horst er gezamenlijk op uit
om op de schaats naar Zwolle te trekken,
en terug. Ze bonden hun schaatsen onder
bij 't Hankate, aan de weg van Nij verdal
naar Ommen, en daar bonden ze later ook
weer af. Zo schaatsten ze ettelijke tien
tallen kilometers over het Overijssels ka
naal; inderdaad een flinke schaatstocht. En
twee van de vier kwamen zowaar over de
brug met een stukje proza over hun bele
venissen
Hier komt dan het verhaal van één van
hen
IJSSNIPPER
Een telefoontje bracht ons op de hoogte,
dat er een kans was om mee te rijden naar
een punt, vanwaar je starten kon voor een
behoorlijke schaatstocht. Op het afgespro
ken adres staan reeds twee rustige jon
gens klaar voor vertrek. Het goed onder
houden Volkswagentje neemt ons vieren
behaaglijk op en we rijden. Bij een reeds
eeuwenoude vestiging aan het water en
haar brug, wordt de haast nog nieuwe
wagen keurig met de neus in de wind ge
plaatst en binden wij onze glijders onder.
Als de beste rijders eenmaal voor liggen
sluit ik me verbeten aan. Het mooie win
terse landschap heeft vanaf het ijs een
aparte bekoring. Tussen het blauwwazige
van geboomte zie je dan een wit boer
derijtje of een oude havezate. Een brug
brengt gelegenheid de leden wat te strek
ken, waar ik persoonlijk wel terdege naar
verlang. Een van onze groep weet ons
diverse dingen uit de streek goed te ver
tellen en zo blijft het bekoorlijk en inte
ressant. Maar, de wind wil ons persé de
andere kant uit hebben. Om bij het licht
te kunnen rijden, overleggen we' dan ook
om bij de Ganzepannebrug terug te keren.
Overal zie je mensen rijden met dat echte
blijde in de ogen, wat ontspanning slechts
brengt. De jeugd buit haar vrijheid uit
door al rijdend met een balletje capriolen
uit te halen. Het ijs is behoorlijk goed en
met wat hulp van de nu iets gedraaide
wind glijden we rustig door, tot we in Le-
melerveld „gelukkig" even wat kunnen
drinken. In een gulle bui tegenover onszelf,
gaan we zelfs iets op een bord laten aan
rukken. De koffie heeft ons intussen wat
opgemonterd. Het gaat nu best, lekker
royaal in de stoel hangend, genieten we
van een rokertje. Rustige muziek en de
