13
haat, sentimenten en geloof, wat groot en kinderlijk
was, wat wij nog steeds uit hun prachtige neger
liederen kunnen concluderen.
Enerzijds haalde men de schouders op voor zoveel
vrouwelijke sentimentaliteit van de schrijfster,
anderzijds kwam er een bewustwording in de mens
dat er iets moest gebeuren tegen de onderdrukking
en slavernij der negers. De schrijfster toonde aan,
dat geen mens, zelfs geen neger de slaaf van een
ander mocht zijn en naar willekeur in de boeien
geklonken mocht worden als een kettinghond, die
je dan naar eigen believen slecht mocht behandelen
zonder enig recht. Misschien zelfs waren slaven-
bezitters en -handelaren niet eens bewust zo bar
baars, het was nu eenmaal zo, en men verdiepte
zich er niet in. Mogelijk hebben vele mensen later
na de bewustwording van het negatieve van een
slavenhandel wel grote gewetenswroeging gehad
dat zij een neger als vogelvrij beschouwden. Lang,
heel lang heeft de wereld nodig om overtuigd te
worden van ,,de rechten van de mens" en er zal
nog heel wat moeten gebeuren vóór er harmonie is
tussen blank en bruin en de volkeren onderling,
•laar het is alweer een hele stap vooruit dat men
Amerika neger- en blanke kinderen tezamen op
dezelfde school laat gaan. En in vele Staten gaat
dit gelukkig geruisloos, maar daarvoor is het dan
ook al 1956.
En nu is slavernij in onze ogen toch iets ondenk
baars geworden. Men kan zich nu eenvoudig niet
meer voorstellen dat zo iets heeft bestaan.
Zo zijn er meer dingen.
ILaten we de hygiëne eens onder ogen nemen. We
kunnen nu toch niet meer begrijpen dat er mensen
geweest zijn die daarvoor hebben moeten vechten.
Dr. Pasteur, een Franse medicus, die leefde van
1822- 1895 heeft hele veldslagen moeten leveren
met z'n collega's. Men vond het nonsens om de
handen te wassen vóór een operatie. Instrumenten
steriel maken was het idee van een zot en een
doktersjas was pas vuil wanneer hij niet meer wit
was. Vóór men tot de conclusie kwam dat deze
onhygiënische toestand mensenlevens kostte, moest
er nog heel wat gebeuren. En hoe is 't nu Handen
wassen doen we zonder nadenken voor heel wat
simpeler dingen dan operaties, maar het resultaat
van het streven van Dr. Pasteur zien we nog
dagelijks weer, al ervaren we het niet meer bewust.
En zo komen we vanzelf op een bewustwording
van onze tijd „De bescherming van het dier". Het
dier is altijd in alle opzichten vogelvrij geweest en
is dit nog. Men kan een dier naar willekeur goed
behandelen, slecht behandelen, pijnigen of doden.
Kinderen kwellen dieren soms onbewust, schieten
op vogeltjes met katapulten en beseffen niet hoe
veel leed ze doen wanneer ze een vogelmoeder van
haar jongen beroven. En wat heb je eraan Wat
doe je ermee
Grote mensen zijn dikwijls al niet veel beter, hoe
wel zij het behoorden te weten. Een dier is ook een
levend wezen en heeft dus precies dezelfde pijn-
gevoelens als de mens.
Meer en meer begint er een deur open te gaan
naar „De rechten van het dier". Het is verblijdend
dat ook de kerken zich hierop gaan bezinnen en
dat er boeken geschreven worden over dit onder
werp zoals b.v. „Kerk en dierenwereld". We zien
uit al deze dingen dat het dier eveneens een deel
der Schepping is. Hebben we het dier eigenlijk
ooit uit Bijbels oogpunt gezien De os, de ezel,
de schapen, de lammeren en de hele dierenwereld
in de Ark van Noach. Zij allen horen erbij.
Het begint echter te dagen. De kettinghond is een
punt van bespreking geworden en een dierenwet
is niet denkbeeldig meer.
Prinses Wilhelmina vraagt in Haar radiorede
voorzichtigheid op de weg voor mens en dier. Er
zijn vele afdelingen van de Dierenbescherming en
men kan behoorlijk veroordeeld worden wanneer
men een dier heeft mishandeld. Op 4 oktober
hebben we onze dierendag, die heus niet alleen
inhoudt dat we die dag goed moeten zijn voor poes
of hond.
Er is zelfs een wereldfederatie voor de bescherming
van dieren die het vorig najaar in Scheveningen
een congres hield.
Uit dit alles zal moeten groeien dat de mens zich
er van bewust wordt dat het dier niet aan ons is
overgeleverd, maar toevertrouwd.
Onder anderen gaat de grote Dr. Albert Schweitzer
ons hierin voor. Deze man die helemaal alleen
begonnen is en zijn gehele leven in dienst heeft
gesteld van de zwarte mens in Afrika, als een
behoefte aan boete voor de zware schuld, die de
blanke in Afrika door slavenhandel en uitbuiting
op zich heeft geladen. Deze dokter die tevens
dominee is leeft naar de opdracht „Eerbied te
hebben voor al wat leeft". Wanneer wij allen
proberen hieraan mee te werken dan zal later de
wreedheid tegen het dier even onwaarschijnlijk zijn
als de slavernij nu is.
