Sociale vootyenïnjen
SicliiiLd.<2<2voelent>
kelt It en
12
Juli
In deze maand werden 18 zieke moeders door
een gezinsverzorgster geheel of gedeeltelijk
vervangen. Hiervoor werd door de arbeiders
in totaal 'n bedrag van 54,98 terugbetaald.
Er werden 15 zieken bezocht thuis in Rijs-
sen en in de ziekenhuizen.
27 gepensioneerden werden ter gelegenheid
van hun verjaardag bezocht.
Augustus
In 20 gezinnen werd hulp verstrekt.
49,53 werd voor gezinsverzorging terug
betaald.
10 zieken werden bezocht.
26 gepensioneerden kregen verjaarsbezoek.
September
In 18 gezinnen werd hulp verstrekt.
41,98 werd voor gezinsverzorging terug
betaald.
9 zieken werden bezocht
32 gepensioneerden kregen verjaarsbezoek.
Oktober
In 18 gezinnen werd hulp verstrekt.
52,60 werd voor gezinsverzorging terug
betaald.
13 zieke personeelsleden werden bezocht.
25 gepensioneerden kregen verjaarsbezoek.
wanneer men doodonschuldig is,
is een wonderlijke zaak, die twee geheel
tegenovergestelde stemmingen weergeeft
en de mens, die dit ondergaat, voelt zich
wat heen en weer geslingerd als de „Har
derwijk" op de Zuiderzee bij een stijve bries.
U weet wel van die korte rollers, ze komen
vlug achter elkaar terug en je voelt je min
of meer „katterig" naar gelang je zeebenen
hebt.
Nu, met die zeebenen op een boot gaat het
prima, maar voor de fabriek hapert er nog
wel eens wat aan. U vraagt zich echter af,
waar dit stukje eigenlijk over gaat of over
zal gaan, want U snapt er niets van en
dat is begrijpelijk, want schuld bekennen
is iets wat men soms wel eens te lang uit
stelt.
Maar om U uit de droom te helpen, 't gaat
over Uw maatschappelijk werkster. Die
maakt er tegenwoordig maar een potje van.
Vroeger zag je haar altijd in de fabriek,
was het niet op alle afdelingen, dan toch
zeker in de Spinnerijen of Naaierij bij de
meisjes, maar 1 x per week was het toch
wel vast.
Tegenwoordig is het alsof er geen maai^
schappelijk werkster meer bestaat. Ach,
hoor je dan wel eens te hooi en te gras
dat is mooi in 't begin, dan zie je ze wel,
maar daar gaat de aardigheid wel af. 't Is
misschien een heel menselijke reactie om
direct met dit argument klaar te staan,
maar heus, met de duimen draaien is er niet
bij.
En als U 't mij vraagt Ik vind het hele
maal niet prettig om door vele andere din
gen in beslag genomen te worden, zo, dat
m'n bezoeken aan de fabriek er dikwijls bij
inschieten. Maar, dat wat het meest nood
zakelijk is, moet eerst gebeuren. Ik mis ook
de oude vertrouwde gezichten en m'n om
metjes in de fabriek, maar daarom loop ik
ook werkelijk met die rare schuldgevoelens
rond, die niet mijn schuld zijn en ook niet
van een ander, maar domweg z'n oorzaak
vinden in het werk, dat steeds méér schijnt
te worden naarmate men hier langer is.
't Is te hopen dat het mij nog niet is aan te
zien, zo ja, dan is het een reden te meer
om te proberen zo spoedig mogelijk de oude
traditie weer in ere te herstellen. Als U
wilt aannemen, dat 't aan mij niet zal lig
gen, voel ik mij na dit stukje gelukkig al
minder bezwaard en dat geeft de burger
weer moed.
