OP 'T IES.
aan, hierbij de wens uitsprekende, dat ze allen
nog lang in goede gezondheid van hun pensioen
mogen genieten.
Als aandenken ontvingen allen een mooi
blauw wandbord met aantekening van hun
diensttijd.
Hierna bleef men nog een poosje gezellig bij
een, waarbij natuurlijk verschillende prettige
herinneringen van vroeger werden opgehaald.
Ook wij wensen de scheidenden het allerbeste
op hun verdere levensweg en hopen dat ze nog
lang in goede gezondheid van hun pensioen
mogen genieten.
„De iesbaan' is lös", duur dit kotte berich,
Is 't net of heel Riessen met 'n teuwelstökng
krig.
Dan wot' rap de skaatsen en spil noa-r 'ekekkng
En zééj ze met koppeln noar d'iesbane trekkng.
O, jonge doar is 't toch zo'n wierig gedoo,
Want al wee 't er is hef zon will as te toö.
Iej zéét er zukke aepe, zo groot as nen turf,
En ne groffa van tachtig, den 't ook nog an durf.
En of ze non hekkelt, of stoan könt neet eens,
Of det ze beleerd zint, de will' is alléés.
Den een'n geet doar dreejnkoomp met 't oor
hoast an 't ies,
Nen aandern dut ha'dloopn vuur gek en onwies.
Doar zint ze an 't slingern, det 't ies d'r van
kraakt,
Doarginds is 't er eene van de pinn'ne 'e raakt.
En Dieks maakt een baantje met 't mêikn
van Get jan
En ginneene is 't er heilig of zeg 't er wat van.
En 't mooiste van 't ies is toch ook wier
'e blekkng:
Doar wot noa' gloowe of staand neet 'ekekkng.
In rieke of oarm keuj gin onderschei zéén,
Greffemeerne en roomsken zint allemoal een.
Ze kuijet oawer gin koarke of oawer poletiek,
Ze ett' 'n woarm wösjen biej 'n streulken
meziek.
En dan dee gezichen, de kennebakkng as blood,
De oogne dee glenstert, het dut eur zo good.
Wat knapt doar een menske wier lekker
van op
Meer at voort de zunne het berre in krop,
Dan maakt ze zik allemoa vuur 'n oftoch
wier kloar,
En goat zewat jammerwier niejs
oet mekoar.
GERRAT VAN DREES.
5
