Hoe warm liet was
en hoe ver.
zij nodig hadden en U begrijpt wel, hoeveel werk
er door deze meisjes wordt verzet. Wanneer zij
per week wat wel eens voorkomt in twee
of meer gezinnen werken, is het dan ook uit
gesloten, dat deze meisjes de grote was doen,
want in de meeste gevallen blijft deze juist voor
het meisje liggen. Men dient er dus wel zoveel
mogelijk rekening mee te houden, dat iemand
anders de was komt doen of deze meeneemt.
Het is dan ook aan onze beoordeling, waar
dit wel gebeurt door onze meisjes; dit hangt af
van de grootte van het gezin, enz.
Vervolgens is er het probleem van de zieke
huismoeders, die aan een kwaal lijden en waar
soms jaren hulp nodig is. Dit zijn voor ons de
moeilijke gevallen, waar wij zo veel mogelijk van
tod tot tijd hulp trachten te geven, al was het
maar dat één van de meisjes U door een rijste
brijberg van naaiwerk heenhelpt, maar dit kun
nen wij ook alleen waar de hulp van de familie
niet mogelijk is. U begrijpt, wanneer wij in deze
gezinnen altijd een meisje zouden geven, dat
het niet lang zou duren, of wij zouden niet één
meisje meer over hebben voor die gezinnen,
waar slechts tijdelijk onze hulp ingeroepen
wordt. Toch zou het kunnen gebeuren, dat er
door omstandigeheden onze hulp nodig zou blij
ken, laat dan het bovenstaande U niet afschrik
ken om bij ons te komen, wij zullen zoveel wij
kunnen U met raad en daad bijstaan.
Wat de tijdsduur betreft en de onkosten; ge
durende vier volle weken is de gezinshulp geheel
gratis en na die tijd betaalt U iets bij. De duur
van de hulp wordt door ons bepaald en hangt
van allerlei omstandigheden af. De kosten, die
de gezinshulp na vier weken voor U meebrengt
kan bedragen de somma van 26 cent t.m. f 2.10
per dag. Dit hangt af van het loon en het aantal
kinderen.
De baby's, die geboren worden, bakken ons
zo klein als ze zijn dikwijls een poets. In
Maart b.v. hadden er zich vier aangekondigd,
daar konden zij dus met z'n vieren 31 dagen over
doen, maar terwijl wij met de handen in het
haar zaten, kwamen er liefst vier gelukkige va
ders bijna gelijktijdig met de blijde tijding en
glunder gezicht. Bij de vierde vader ontglipte
mij het woord „verschrikkelijk" inplaats van
„hartelijk gefeliciteerd", maar gelukkig werd
het mij vergeven omdat dit een reactie was op
een vraag aan mijzelf: „Hoe moeten wij nu hel
pen?" Maar met wat goede wil van beide kan
ten komen we er altijd wel weer uit.
En nu wij het toch over baby's hebben: ik
had altijd gehoord, dat bij iedere geboorte in
Twenthe krentenstoeten gepresenteerd worden
aan de buren, die komen gelukwensen, maar ner
gens nog merkte ik iets van deze traditie in
Rij ssenmisschien is het een gebruik dat
elders in Twenthe nog in ere gehouden wordt.
Een gewoonte kan soms heel vervelend zijn en
daar willen wij dan ook wel eens af, maar goede
gewoonten die iets te maken hebben met de
folklore van de streek, moeten we toch wel in
ere houden, omdat het een bepaalde sfeer weer
geeft, zoals b.v. in het Westen alleen beschuit
met muisjes gegeten wordt bij ae geboorte van
een baby. Van welke rang of stand men ook is,
er komt geen gebakje aan te pas.
Dit alles heeft bovendien nog een practische
kant, die de portemonnaie van de huisvrouw
ten goede komt, want wanneer ik zo in het rond
kijk, kost de geboorte van een baby hier heel
veel geld aan gebakjes, advocaat, bowl of drank.
De Riessense gastvrijheid en aanloop nu wel
kennende, geloof ik dat het voor vele gezinnen
een te zware uitgave wordt, wanneer men op
deze voet van tractatie verder gaat. Zo iets
wordt bovendien nog wel eens meer uitgebreid,
omdat een ander weer eens met iets anders
komt. Zou het daarom niet goed zijn, wanneer
wij hier op de fabriek er mee beginnen de kren-
tenwegge bij een geboorte weer in ere te her
stellen en in volle glorie weer op tafel te bren
gen? Het is maar een vraag.
N. VINK.
1 Mei, de dag waar wij al weken over gespro
ken hadden, is dan toch aangebroken. De wek
ker gaat om vijf uur en er is geen ontkomen aan.
Met ijzeren zelfdiscipline moeten we onszelf
aanpakken om op te staan, vooral na de Konin
ginnedag, toen het toch al wat later werd dan
gewoonlijk. Maar gelukkig, het weer is prach
tig, de vogels zingen hun hoogste lied en de zon,
die als een grote oranje-bol ons van achter de
fabrieksschoorsteen toeschijnt, belooft alles
goeds.
Precies om zes uur het tijdstip van vertrek
missen wij nog één medereizigster, maar we
strijken de hand over het hart en gaan even
langs haar huis, waar alles nog in diepe rust is.
Met zachte hand wordt ze wakker gemaakt en
in een wip is ze klaar en om precies 10 minuten
over 6 rijden we weg. Ons humeur staat deze
morgen overigens op zo'n hoog peil, dat wij dit
door niets en niemand in de war laten brengen.^
De chauffeurs zijn meesters in hun vak, dat™
merken wij al gauw, want in de verte loopt een
koe, die in haar jeugdige overmoed misschien
pas uit de stal gekomen denkt, dat de ge
hele wereld plus de autoweg bovendien, van
haar is.
Eers maakt zij een schijnbeweging in de rich
ting van de wei, maar plotseling probeert ze
een harthandige ontmoeting met onze autobus
te forceren. Onze chauffeur weet dit gelukkig
af te wenden en met een niet begrijpende blik
kijkt het beest ons over de motorkap aan. Het
scheelde maar een haartje! Met een verlicht
hart rijden we verder en een goedwillende fiet
ser leidde het dier weer in goede banen.
Het tweede kunststukje is het omzeilen van
een andere autobus, waarvan de bestuurder
evenals de koe denkt dat de hele wereld voor
hem is, zelfs de linkerbocht. Na een lelijk slip
pertje over het trottoir gaan we opgelucht ver-
4
