De doorlichting
Reis Spinnerij Bij yank
lijkheden, klachten enz. met de betrokken per
soon te praten en er over te denken. Zo nodig
kan zij andere instanties om advies vragen.
Een heel belangrijk punt, voor zover het deze
zaken betreft, is het vertrouwen dat de mensen
in de sociaal werkster stellen.
Men moet op haar aan kunnen; zij moet niet
met personen, die niet beslist op de hoogte
moeten zijn, over dergelijke dingen spreken.
In het kort heb ik geprobeerd U met deze
uiteenzetting enigszins een inzicht in het werk
van de sociaal werkster te geven.
E. H. COOPS.
In de fabrieken is reeds bekend gemaakt, dat
binnenkort een doorlichting zal plaats hebben.
Evenals vorige jaren zal dit gebeuren met
een foto-apparaat.
Moest men vorige keren het bovenlichaam
ontkleden, thans is dit niet meer nodig en mag
men twee kledingstukken aanhouden.
Vanwege de gemeente is men bezig om voor
bereidingen te treffen met een bevolkinsonder-
zoek.
Vanzelfsprekend werd hier contact gezocht
om in nauwe samenwerking dit werk aan te
pakken.
Door de gemeente zullen huisbezoeksters uit
gestuurd worden, die huis aan huis komen
vragen om aan dit onderzoek mee te doen.
Deze huisbezoeksters komen echter niet in de
gezinnen, die zich bij ons voor deze doorlichting
hebben opgegeven.
Zij, die nog geen aangifteformulier hebben
ingeleverd of nog enkele gezinsleden erbij willen
opgeven kunnen dit alsnog doen op Dinsdag 21
Juli a.s., des morgens tussen 9 en 10 uur op het
kantoor.
Betreffende de schoolgaande kinderen delen
wij nog mede, dat deze in klasseverband vanuit
de school naar deze keuring gaan en dus niet
met groteren behoeven mee te komen.
Kinderen beneden 6 jaar, dus in de meeste
gevallen niet-schoolgaande kinderen worden niet
doorgelicht.
Tenslotte verzoeken wij allen om straks pre
cies op de aangegeven tijden in het gebouw
Jeruël aanwezig te willen zijn.
Zo was dan weer de dag aangebroken, dat
we met onze reisclub op stap zouden gaan. Was
deze dag oorspronkelijk op 20 Juni bepaald, door
bijzondere omstandigheden moesten we 14 dagen
eerder op reis, zeer tot genoegen van de meisjes,
want ze zeiden: Hoe eer hoe liever.
Om ruim half één werd vanaf het Schild met
twee bussen van de H.A.V.I. de reis begonhen.
De benodigdheden voor versterking en verkwik
king van de inwendige mens waren inmiddels in
geladen. Op de Haar moesten we nog even stop
pen, omdat daar nog enige meisjes moesten
instappen en toen gingen we over Nij ver
dal, Raalte, Zwolle, Kampen op Urk aan. Tussen
Zwolle en Kampen werd nog even gezwaaid
tegen Getjan van de Eulkes, die misschien al
wel 50 jaar weg is uit Rijssen, maar toch nog
altijd Riessener blijft. Voor we er erg. in hadden
waren we al in de Oostpolder. Wie daar door
rijdt kan zich haast niet voorstellen, dat dit
allemaal water is geweest. Alles wat er groeide,
leek aardig goed.
Van Giethoorn zijn we over Meppel, Stap
horst, Ommen, Hellendoorn, Nijverdal, weer
naar Rijssen gegaan. In Meppel zijn we nog even
in een hotel geweest, waar een gezelschap Gro
ningers was, allemaal bejaarde mensen. Het ging^^-
daar heel gezellig toe. Eén van die mannen
zong het Groningerlied, in dialect, hetgeen aan
leiding was, hierop direct te antwoorden met
Mooi Riessen, spontaan door onze meisjes ge
zongen en met een daverend applaus beloond.
Maar aan alles komt een einde, de tijd schoot al
aardig op, zodat we weer verder gingen op
Staphorst aan. Hier werden de klederdrachten
en typische kleuren van de schildering der hui
zen bewonderd. Toen dan ook een hele rij kinde
ren in die klederdracht langs een hek stonden,
moest er even gestopt worden en werden aan die
kinderen versnaperingen gegeven. Eén van de
oudere dames onder ons had al een klein meisje
op de arm. Ze wou het wel meenemen, zei ze.
In Hellendoorn nog even naar de Elf Provin
ciën in de speeltuin, waar we ons nog een hele
tijd vermaakt hebben, toen nog een poosje in
Nijverdal voor de laatste aanleg en zo kwamen
we om ruim elf uur weer zeer voldaan in Rijs
sen terug.
Wij willen tot slot de Directie nog hartelijk
danken voor de bijdrage voordeze prachtige
reis.
Reisclub Spinnerij Bijvank.
Een volgende keer hoop ik op één en
ander wat dieper in te kunnen gaan.
Toen we in Urk aankwamen, werd direct
naar de haven gewandeld en de verschillende
vissersboten bezichtigd. Ook werden hier nog
enkele foto's gemaakt, waarvan wij hopen dat
ze goed gelukt zijn. De verleiding was voor som
mige meisjes te groot, zodat ze nog wel even
moesten pootje baden, al was het weer niet bij
zonder warm. Terug gekomen bij de bus, de
meesten met een pak paling, werd dadelijk weer
ingestapt om de reis door de Oostpolder over^^
Emmeioord te vervolgen naar Giethoorn. Het.
was geen wonder, dat, toen we een poosje ge
reden hadden, sommige meisjes uitriepen: Wat
hebben we een honger. Goed, dat we voldoende
hadden meegenomen om de hongerige magen
te verzadigen. Onder vrolijk gezang, vooral van
de jongere generatie, kwamen we nogal spoe
dig in Giethoorn, waar we dadelijk gelegenheid
kregen om een puntertocht door de vaarten te
maken. Waren sommigen van de ouderen eerst
niet te bewegen om mee te gaan, het einde van
het liedje was, dat tenslotte allen, op twee na,
zijn meegeweest. Dit was een heel plezierige
tocht, vooral voor de jonge meisjes, die
allen in één bootje zaten. Het ging met het
schommelen soms wel wat al te erg.