Aan W. Tij hof .Den nèm iej nen halven emmer kalkzaand waj net zo lange wasket tot ter niks gin rommel mèr in zit. Dit dooj op de volgende meneere. Op det kalkzaand gooi iej iedere keer schoon water en dan reur iej 't mèr god duur mekoar, loat èwn stoan, geet ter 't water wier of en dan wier schoon water der op, tot zo lange, det 't water schone blif, aj der duur hebt e'reurd. Dit zaand doöj zoo umtrennt 2 cm. dikke oawer dèt zwatte zaand hen. Aj 't zoo veer hebt, nem iej nen teelder den aj op det .zaand zet en doar geet iej dan't water zachjes op tob dèj n' bak vol hebt. Doarduur vuurkom iej det oew zaand vot spuult biej 't vuln van oew akwarieum. En non mer is op 'n trad um te zeen dèj in 't Opbroek ook zoo n' betje .mooie waterplaat'n oet de sieute könnt haaln, leefs een poar verschillende soortn. Noa dej disse plaant'n ees good hebt of e'wasket in thoes, pot iej ze in n' bak, mer zoo, dej an de vuurkaante ne holle stèe kriengt, det is zoo volle as ne spölplasse vuur oewe viskes. Non weg en wier nog een poar steentjes der in, jyiew akwarium is kloar. O, jé, detzok nog Qlptn, vuur 't in stoewn van stof en ook vuur 't oet springn van de viskes, leg iej der nen wete bówn op, met hier en doar ne plekn van nen kork der oonder van zonnen halven ■centimeter dikke. ,,Wukke viskes muk doar non. in doon", zeuj zeng. Och det lig geheel an oew zelf, al wiej der ook stekkel beuskes in doon, ik zo! zeng dee aj zelf de meuiste mèr vind. In elk geval aj gin al te grcotn nemt könter wa, ne klaine twentig in. En non 't schoone maakn. Dèt dooj één keer in de wekke, dèt is vake genog. Met n' scheermeske dèi in 'n stokn hebt e doane stèk iej ees éwn den grünn aanslag van de roetn of behalve an de achterkaante doar loaj 't zit'n, det is vuur n' duurkiek en ook dan hef de zunne neet zoo völle in woarkege op oew akwarieum. Hej dit e'doane dan hèwel iej de rommel van n' boam met ne slange. Zooveulle water at ter oew biej oet geet zoo- T^^le dooj der ook wier biej in. En veerder *^Pgin niejs. In geen geval al 't water der oet doon en der dan wier helemoal fris wier in doon, det is noarns good vuur. Ik zelf .hebbe in min n' bak, hetzelfde water er a bienva twee joar in en 't is nog zoo heelder .als glas. Wat 't voorn betreft, vuural neet wat, woer 't water troebel van wort, en ook neet te völle in één keer, zoo dèj voor op n' .boam kriejt te lingn, want det begint oew op 't lessen te beschimmeln, vret ze doar wat van, dan goat z' oew onherroepelijk dood, en 't water wordt ter ook troebel van. Het leeuwste vret de visken watervloon, dèt zint van dee kleine wormkes dee zoo springt in 't water, in 'n Wiejerd keuj ze wa vang met n' schepnetje. Doar dooj der ieder bod een betje van in en dee hoold oew meteen 't water mooi helder, Non weej zoo tooverdan op wonne me- neere aj viskes munn hooln en woer aj n' akwarium mut inrichen en onderhooln, 'Ne volgende keer zak oew dan is ietvetlens hoe oj der met kweekn kont, vuural met stek- kerbeuskes is dèt noar mooi. Nen akwarium leefhebber. DE SCHOONMAAK. Als 't voorjaar is, is 't schoonmaaktijd Een tijd van ergernissen. Wat ons dan zo te wachten staat, Van 's morgens vroeg tot 's avonds laat, Dat kan geen sterv'ling gissen. De vrouw, die draaft als dol in 't rond, Ze schrobt en boent en wast, Ze gooit de hele boel dooreen En wrijft van boven naar beneên De stoelen, tafels, kast. Het ruikt naar vim, sidol en zeep 'k Weet niet naar wat al meer En vraag je, waarom moet dat nou Dan gromt ze en zegt met een snauw „Blijf jij dan in de smeer!" Het eten is niet meer op tijd Het gaat maar zo het kan En bovendien het smaakt niet meer 't Is nu eens zout, een volgend keer Erg flauw, ik walg er van. O, schoonmaaktijd, wat klaag ik toch 't Zal wel zo moeten zijn. Want als straks alles is geschied, 't Is waar, en ik ontken het niet, Dan vind ik het wel fijn. Mei 1950. J. H. M. Willem Tijhof, oudste Wever van heel de Bijvanknatie, Wat je op deze dag herdenkt is werkelijk een prestatie. Vijftig jaren in de jute opgewekt met 'n blij gezicht, Ook al kneep je voor vreemd garen af en toe de ogen dicht. Prettig was de samenwerking, steeds stond je klaar met goede raad, Maar nu is de tijd gekomen dat je er bij zitten gaat. Hierbij dan een heel fijn stoeltje, rust er straks in, heel voldaan, Want ge kunt met waarheid zeggen:. ik heb steeds mijn plicht gedaan. Het Bijvank-personeel

Erfgoed Rijssen-Holten

Het Anker | 1950 | | pagina 7