22SS2K2Sa2SS2S22SS2S2SS22S
SPORT.
Dan is de redding daar.
Men plantte zelf in eigen tuin
Tabak, die werd bereid,
Zó fijn, dat onze oude baas
Wist van geen onderscheid.
Hij kauwde weer van 's morgens vroeg,
.Nog door tot 's avonds laat
En bovendien zo .héél goedkoop
-Hij was er mee gebaat.
De oorlog is nu al voorbij
Men rookt en pruimt nu weer
Maar naar de oude pruimtabak
Vraagt onze baas niet meer.
Hij lacht steeds zijn tevreden lach
Hij krabt zich in zijn baard,
En zegt„Het is een goede tijd"
„,Zo'n bon is heel wat waard".
P.S. Zoéven heb ik juist gehoord,
Tabak is voortaan vrij
Dit is voor onze oude baas
Een strop, maar ik ben blij.
J. H. M.
Dat was 2e Pinksterdag voor onze waade-
laarsters vroeg dag. Toen wij tegen 5 uur aan
het vertrekpunt arriveerden was daar al een druk
gedoe en van alle kanten kwamen ze aanzetten
met vrolijke snuiten. In no time alles ingeladen,
Siegerink op de bok, en daar ging het, naar de
K.L.M.-Mars in Den Haag. Op het Schild, de
Haar en Autoweg stapten de laatsten in en toen
waren we afgeladen, al had ieder ruim plaats.
De oude Heer Tijhof, die ons in de vroegte al
uitgeleide deed, kreeg een aanbieding mee te
reizen, maar hij durfde het met een tjokvolle
wagen met zingende meisjes blijkbaar niet aam
Hodes had gezorgd voor een prachtige bus, waarin
zo juist een radio-installatie was aangebracht en
dat was natuurlijk „raak". Bovendien kon deze
installatie ook als microfoon gebruikt worden en
was het voor ons zeer gemakkelijk ons, zo nodig*
verstaanbaar te maken en tijdens de rit nog eens
op een of ander te attendeeren, b.v. de onafge-
bouwde toren in Amersfoort waarop onze patroon*
de Heer ter Horst ons eens attendeerde en
welke toren wij nu eiken keer als wij hem pas
seren, zien, moeten zien. Kort voor Utrecht werd
even aan de weg gepauzeerd en de eerste boter
hammen verorberd met een kop thee, zoals alleen
Mevrouw Snel die kan maken. Een jongen op
een motorfiets had zoveel aandacht voor ©nze
meisjes (of was het er één dat hij bijna met
zijn karretje in de berm een buiteling maakte. Kan
het ook anders als je verzeild raakt tussen een
groep zulk jong en levenslustig goed Is de jongen
niet kwalijk te nemen.
Verder ging het in één rek naar Den Haag,
waar de familie Borghuis, ons reeds bij de K.L.M.
bleek op te wachten en die het terrein reeds ge
heel verkend bleek te hebben, zodat wij direct
aan de start konden verschijnen en afmarcheren.
Deze onverwachte hulp was ons wel heel welkom,
doch ook in de loop van de dag mochten wij van
de familie Borghuis (het bloed kruipt waar het
niet gaan kan), alle medewerking ontvangen en
hun woning stond gastvrij voor ons open.
Laten wij over de tocht Johan aan het
woord.
Wat mij het meest opviel bij aankomst was
de zeer grote belangstelling van het publiek, dat
zich in dichte ijen langs de trottoirs had ge
schaard. En dan al die vlaggen van vreemde
naties, vlaggen en vaandels van deelnemende
groepen, tamboers en pijpers, muziekcorpsen, het
was een en al feest voor oog en oor onder de
gouden stralen van de klimmende zon. Een ogen
blik kwam de gedachte bij mij op, of onze groep
dat zo plotseling wel zou kunnen verwerken en
hoe men zou reageren. Dat viel echter best mee.
Rustig, de orders opvolgend, stelde onze groep
zich samen en schaarden wij ons in filé. En toen
na even wachten het startsein voor ons werd
gegeven werd meteen even rustig door allen een
wandellied ingezet en was onze tocht onder
goede vooruitzichten aangevangen. Deze tocht
leidde door de duinen, even moeilijk als mooi, vol
afwisseling. Wij kunnen ons voorstellen, dat de
bewoners van het Westen bewondering zouden
hebben voor onze mooie natuur, wanneer zij hier
eens kwamen wandelendeze omgeving echter
was voor onze groep geheel nieuw en door af
wisseling zeldzaam mooi. Voorlopig kregen
wij echter de zee, die vele van onze
meisjes uit aanschouwing nog niet kenden, niet
