maar de lijd, dat wij ook onze stramme leden wat ^kwieker trachtten te maken, misschien minder om die stramme leden dan wel om de vooroefeningen voor de militaire dienst. Hoe dat nu precies zat, is ons ontgaan, doch wij menen, dat na dergelij ke vooroefeningen men na „vastloting" met een kortere diensttijd kon volstaan. Gelukkig voor schrijver dezes en voor een zekere vriend Voort man (dit is ons nog in herinnering gebleven), waren de beide hoogste nummers 60 en 59 zo vriendelijk om onder in de glazen fles op ons te wachten, hetgeen vrijstelling van dienst betekende. Anders zou het er voor ons niet zo erg roos kleurig hebben uitgezien. Die oefeningen dan, onder „deskundige" leiding en dan achter deskun dige meerdere vraagtekens geplaatst, bestonden uit gewichtheffen, verspringen, een beetje mar cheren en in een touw klimmen, dat aan de soldering bevestigd was. In het touw hebben wij het nooit verder kunnen brengen dan tot mans hoogte en bij het gewichtheffen konden wij het met moeite zover brengen de staaf even gestrekt te houden, doch dan zonder één enkele ring. Dat wij thans zoveel interesse hebben bij onze wan delclub hebben wij waarschijnlijk uit die dagen overgehouden van het marcheren in dat kleine zaaltje waar je de stof kon en moest happen. Nu moge onze sportzaal niet ideaal en niet modern ingericht zijn, wanneer wij een verge lijking treffen met het „toen" en „nu" is het ver schil toch wel heel groot. Wij trokken naar onze stofzaal, de brand in de pijp, sommigen zelfs met een „keesje" achter hun kiezen, deden dan ons jasje uit en we waren klaar voor de start. Je had toen nog van die heerlijk, nauwsluitende broekspijpen, zo recht-toe recht-aan en als ze niet van PILO waren knapten de naden naar alle kan ten, wanneer je een hurkstand moest maken. We hadden dan ook heel wat minder bewegingsvrijheid dan de deelnemers aan onze sport van tegenwoor dig, die in een ruim en luchtig pakje geen belem meringen in de weg staan. En onze zware schoe nen en soms zelfs klompen zijn vervangen door lichte gymnastiekschoenen met alle voordelen van dien. Het verschil in de resultaten is dan ook in het oog lopend. Als wij een winterseizoen geoefend hadden, konden we zeggen een genoeglijke cursus te hebben meegemaakt, want in dit opzicht was er geen verschil. Ook wij hadden plezier, veel plezier soms door en tijdens onze oefeningen, maar daarmede hield het dan ook wel ongeveer op. Het nut was zeer dubieus en aan het einde van het seizoen waren wij zo ongeveer even ver en even „quick" als bij de aanvang. Door omstandigheden hadden wij een tijd lang de oefeningen van onze groep onder nu inderdaad wel deskundige leiding niet kunnen volgen en toen wij dan na enige tijd 'weer aanwezig konden zijn was de winst toch wel heel duidelijk merkbaar. Als wij een vergelijk treffen tussen de eerste lessen van het seizoen en die van thans valt het op, met hoeveel meer gemak de diverse oefeningen thans verricht worden, hoe de deelnemers kennelijk hun spierenstelsel beter in bedwang hebben en weten te gebruiken. Dit zal de deelnemers zelf waarschijnlijk niet zo opvallen al zal het wel juist zijn, wat een der leden ons vertelde, dat hij het met veel meer gemak doet en zelfs van de zwaarste oefeningen nauwelijks meer vermoeid wordt. Zie, en daarin schuilt toch de kracht en het nut van goed geleide gymnastiek, het verkrijgen van lenigheid en uithoudingsver mogen, twee voorname factoren, die ieder mens, welk werk hij ook verricht, elk nur van de dag van nut zijn. Het kweekt de vitale mess, ook voor rijperen leeftijd. Het wandelseizoen is op 2 April door ons aangevangen met de deelname aan een concours te Wierden. Uitgezocht voorjaarsweer, een prachtig parcours, uitstekende organisatie, wat zouden we meer verlangen In de seniorenklasse werden de prijzen als volgt toegekend Van Heek Co. 57x/6 pt., Ter Horst Co. 56l/s pt., Menko 54 pt., Rekken 535/a pt. en Jansen en Tilanus 53l/2 pt. Wanneer wij op dit concours een aanmerking zouden willen maken zou het zijn op de samen stelling der jury. En dan willen wij daarbij de neutraliteit of partijdigheid van de jury geens zins in het geding brengen, doch de Bond wake er voor geen juryleden aan te wijzen, die direct of indirect bij de deelnemende clubs geinteresseerd zijn, al zou het dan ook alleen maar zijn om elke schijn te vermijden. Zaterdag, 7 Mei, zullen wij deelnemen aan het wandelconcours van de HEKA. Meisjes, bij dit concours kwamen wij het vorige jaar als eerste uit de bus, maar er zal sportief voor ge vochten moeten worden om ook nu hetzelfde resultaat te bereiken. Wij wensen Johan met zijn groep veel succes. Aan de medewerkers(sters) van onze laatste revue was destijds als waardering in een of anderen vorm een „verzetje" toegezegd. Wij hebben gemeend dit niet te moeten doen in de vorm van een feestavondje, waarvoor trouwens, ook niet veel werd gevoeld. Dinsdagavond 3 dezer hebben wij ons avondje gehad in de vorm van een uitstapje naar Delden, waar door het „NUT" aldaar in Twents dialect en in Twentse entourage

Erfgoed Rijssen-Holten

Het Anker | 1949 | | pagina 5