We zongen in onze revue „We komen er
wel maar we zijn er nog niet." Inderdaad, .zo is
het. Wanneer onze meisjes blijven voortgaan haar
sport serieus te beoefenen, wanneer zij, zoals deze
middag, zich volkomen op haar sport concentreren,
zullen wij, wat wij hebben bereikt, niet alleen
blijven behouden doch het nog verder kunnen
brengen, al wegen dan ook de laatste ,oodjes
zwaar. En dat wij er niet zijn, zullen wij allemaal
wel begrijpen, want als we dat zouden menen,
zijn we verloren. Dan zouden we heel spoeaig
moeten prijs gevem, wat wij zo moeizaam hebben
bereikt met goede samenwerking. Vooral op dit
laatste willen wij nog eens de klemtoon leggen.
De samenwerking tussen de meisjes onderling,
tussen de meisjes en de leiding, tussen onze
sportvereniging en de Directie is zo volkomen als
wij die maar zouden kunnen wensen en alleen
daardoor is het mogelijk geweest deze prachtige
successen te bereiken, ons aan onze sport zoveel
genoegen te doen beleven. Mogen wij met dat
voorbeeld voor ogen steeds alles doen, wat onze
hand vindt om te doen, in ons werk, in ons huise
lijk leven, in onze gemeenschap. Als we dat slechts
konden benaderen, zouden we meer overtuiging
kunnen zeggen „We Komen Er Wel Al Zijn
We Er Nog Niet.
Over herenwandelsport gesproken. Dat is nu
ook in kannen en kruiken. We hadden in de
morgen van de tweede Pinksterdag een tocht ge
organiseerd door Notter. via Nijverdal hoofdweg
terug naar Rijssen. Ieder was vrij hieraan deel
te nemen en nu konden dan de heren ook eens
tonen, dat het hun menens was. Vroeg uit de
veren want om 6V2 uur was de start, maar dat
was op deze uitzonderlijk móoien zomerdag geen
bezwaar. Of wel We weten het niet, maar wel
weten we, dat we vertrokken met een groep van 30
meisjes en één mannelijke deelnemer behalve dan
ondergetekende en deze mannelijke deelnemer be
hoorde niet tot het personeel van ons
bedrijf. En zij, die deze mooie morgen
hebben verslapen hebben werkelijk veel gem.st.
Schrijver dezes kwam terug met onder elke voet
een blaar als een kippenei, maar daarvoor had
hij deze mooie tocht niet gaarne willen missen,
onze conclusie is echter, dat wij voorlopig de
Ontwikkeling van de heren-wandelsport nog wel
even kunden laten rusten.
Twee korfbalwedstrijden werden nog door
onze meisjes gespeeld. De eerste te Nijverdal
tegen de meisjes van de N.S.B., die, natuurlijk,
ook deze keer het niet tot een overwinning konden
brengen. Deze keer wonnen wij inderdaad niet
onverdiend met 0—I, maar we speelden ook wel
eens zwakker en wonnen dan toch. Prettige te
genstanders echter. Het gaat er in een wedstrijd
steeds vinnig toe en na de ontmoeting hangen ze
elkaar om de hals. Na afloop nog even gezellig
en gastvrij bijeen, waarbij de Heer Stork als gast
heer optrad. De tweede wedstrijd werd gespeeld
te Vriezenveen tegen d meisjes van J. 6 T. en
deze wedstrijd werd voor onze ploeg een 1 0
nederlaag. Dit zou qua veldspel niet nodig geweest
zijn want onze ploeg was zeker even sterk, misschien
nog iets meer aanvallend, maar onze ploeg ver
zuimde al te vaak de korf te zoeken. Maar dat
moet je liever niet zeggen; wij riskeren hiermede
een pak slaag.
Wij besluiten met een paar mededelingen, of
juister, op een paar misstanden te wijzen. In de
eerste plaats de heren. Willen zij bedenken, dat
het R.V. terrein en de kleedkamers ons gastvrij
zijn afgestaan. Laat dan ook niemand bemodderde
schoenen in de wasbakken schoon spoelen doch
deze mee naar huis nemen om ze daar goed te
reinigen. Voor het laten drogen zorgt jan dan
wel. Averesch heeft verder opdracht onder werk
tijd geen schoenen af te geven wil ieder daar
rekening mee houden, ook het kantoor V\< ij
weten, dat juist het laatste kantooruur druk kan
zijn, doch wij kunnen nu eenmaal geen uitzon
deringen maken. Wij verzoeken verder allen nog
eens met nadruk zuinig op het sportmateriaal te
zijn. De leiders der elftallen zorgen voor de jerseys,
maar broekjes worden niet ingenomen. Wie niet
meer voetbalt en een broekje heeft wordt verzocht
dit dan onmiddellijk aan de leider der ploeg in te
leveren. De heren, die gymnastiekschoenen ont-
vingen bergen deze ook wel netjes^ op tot het
komende seizoen? Wij vragen in deze slechts
llwe sportieve plicht.
Bij de meisjesafdeling komt het natuurlijk
voor, dat een bedankje binnenkomt en, als regel
wordt dan tevens aan de leidsters der afdelingen
sportcostuum en schoenen ingeleverd. Als regel
zeggen wij, maar helaas zijn er enkelen, die dit
niet deden. Vlogen wij haar verzoeken dit nu
alsnog per omgaande te doen. De pakjes zijn en
worden nooit Uw eigendom, ook niet, al hebt U
ze dan zelf in elkaar gezet. Zeer afkeuringswaar-
dig en hoogst onsportief is het, wanneer we horen,
dat een meisje, thans elders in betrekking, zich
niet ontziet in haar werk een blouse te dragen,
die ze had moeten inleveren. Wij zullen niet
schromen ook haar tot de orde te roepen.
Tenslotte delen wij onze meisjes nog mede,
dat wij van B. 6 W. toestemming hebben ver
kregen onze oefeningen tijdelijk te mogen houden
op het Zwembad-terrein op Dinsdag- of Donder
dagavond. Daar Dinsdagavond algemeen beter
schikt zullen wij deze avond aanhouden.
Wij kunnen niet nalaten toch nog iets te
schrijven over het wandelconcours te Deventer,
waarin onze groep met 57 meisjes uitkwam. Een
prachtig maar heel moeilijk parcours, dat, dank
zij de speciale voetverzorging van een der Rode
Kruis verzorgers, door alle meisjes volbracht kon
worden en op een wijze, die alle lof verdient.
Wij kwamen als eerste met 266,5 pt. uit de bus,
waarop als prijswinnende groepen v ol^den d