Succesvol gemeenschappelijk
onderzoek in Oostzee
Hoeveel vitamine C heeft
een mens nodig
Portugese oesters vervangen
Nederlandse
Geredde mijnwerkers van Lengede
willen niet meer in mijn
Haflinger paarden
naar Nederland
Zweedse regisseur
Erwin Leiser
rommelde in
archieven
Het geheim van de dieptegolven
Een jaar na de mijnramp
Geleerden zijn het niet eens
EVEN PUZZELEN
Capaciteit van Waddenzee
wordt verhoogd
slachthaantjes
slachlhanen
BARVELINK
NET MEISJE
TUPPERWAHE
Vrijdag 16 oktober 1964
WEEKBLAD VOOR RIJSSEN
Pagina 7
m% JËÊ
Jm ÉÉN mm
GEVRAAGD:
16—17 JAAR,
Schoorsteen
vegen
M E N S I N K
Een voorbeeld van echte wetenschappelijke
objectiviteit gaven cnlangs de in de organisa
tie „Baltische oceanografen" verenigde zee
onderzoekers uit de Oostzeelanden. Op initia
tief van het Instituut voor Zee-onderzoek
in Kiel (leider: prof. Dr. Günter Dietrich;
deden de Duitse Bondsrepubliek, de Sovjet
zone van Duitsland, de Sovjet-Unie, Finland
en Zweden met in totaal elf kleine onder
zoekingsschepen een gemeenschappelijke on
derneming in de Oostzee plaatsvinden. Deel
van deze onderneming was de opheldering
van een zeer bijzondere, nog open kwestie:
het geheim van de „bewegingen der diepte-
golven".
Pas sinds betrekkelijk korte tijd is het de
oceanografen bekend, dat in de diepte van de
zeeën golfbewegingen plaatsvinden, die veel
groter van omvang zijn dan die welke zich
aan de oppervlakte van de zee voordoen. Tot
nu toe nog zo goed als onbekend, vormen
deze dieptegolven - men noemt ze ook wel
„interne golven" - dikwijls golfbergen van
enige honderden meters hoogte en spelen met
betrekking tot de dynamiek van de zeeën
ongetwijfeld een wezenlijke rol. Men vermoedt
zelfs, dat menige duikboot, in het bijzonder
echter de VS-atoomduikboot „Thresher" het
slachtoffer werd van deze verraderlijke on
derzeese golfslag, over het ontstaan en het ge
drag waarvan men tegenwoordig nog zo goed
als niets weet.
Al sinds enige jaren trachten de Duitse
zeeonderzoekers in Kiel, de geheimen van de
dieptegolven te ontsluieren. Zij construeerden
derhalve onderzeese meetstations - in de zee
bodem verankerde stalen masten -, die
met automatische instrumenten uitgerust wer
den.
In de relatief ondiepe Oostzee was een derge
lijke observatie goed mogelijk; de maximaal
50 meter hoge masten reikten tot even onder
het zee-oppervlak. Maar men moest in Kiel
echter spoedig bekennen, dat deze taak met
de observatiemasten en één enkel waarne
mingsschip, dat het Instituut ter beschikking
staat, niet te volbrengen is. Derhalve wekten de
Duitse onderzoekers tijdens een conferentie van
de Baltische oceanografen de afgevaardigden,
van de andere Oostzeelanden op gemeenschap
pelijk iets te ondernemen. Met uitzondering van
Denemarken, dat niet over voldoende midde
len beschikt, verklaarden alle in aanmerking
komende landen zich akkoord met 't voorstel
zodat men in augustus van dit jaar met het
project kon starten.
Anders dan bij die gebruikelijke zeekundige
acties kruisten dis waamemingsschepen dit
maal niet op en af, maar lagen vast .ver-/
ankerd op van te voren vastgestelde obser
vatieposten. Van deze vaste stations uit kon
den niet alleen de veranderingen van tempe
ratuur, zoutgehalte en dichtheid van het
water nauwkeurig worden gecontroleerd,
maar 't werd zo ook voor de eerste maal
mogelijk, het „vorderen" van de dieptegolven
te registreren. Daarbij diende de Oostzee met
haar in verhouding geringe diepten alleen
als „model" voor het onderzoek van de grote
wereldzeeën, waarin de dieptegolven moge
lijkerwijze nog veel grotere dimensies aan
nemen.
Het uitwerken van de in de Oostzee vergaar
de meetresultaten zal overigens vele maan
den duren, zodat een definitief eindrapport pas
in het komende jaar verwacht kan worden.
Een jaar nadat zich in de m(jn Mathilde
van Lengede in het Westduitse industriege
bied rond Saizgitter de catastrofe voltrok,
staat voor enigen van de destijds geredden
vast: „Wij dalen nooit meer in de mijn af".
De groeve, die thans een jaar geleden
14 van de in totaal 21 door los gesteente en
slikmassa's ingesloten mijnwerkers na 356
afschuwelijke uren weer vrijliet, lokt ze zoals
begrijpelijk niet meer. Enige maanden gele
den al trachtten enkele moedigen weer voor
de eerste keer af te dalen en hun beroep als
mijnwerker of mijnbaas op te nemen: Het
gelukte hen echter niet. De meesten kregen
reeds gedurende de eerste poging een ze
nuwinzinking; voor twee mijnwerkers was
de lichamelijke belasting nog te groot. Zo
werkt thans nog geen van de veertien gered
den weer in zijn vroegere mijnwerkersbe
roep.
Daarmee is de prognose van de artsen waar
gebleken, die destijds al trachtten het optimis
me van de zojuist geredden wat af te zwak
ken, die in de vreugderoes van hun wonder
baarlijke en dramatische redding unaniem
verklaarden, zo spoedig mogelijk weer te wil
len afdalen.
In de loop van de tijd bleek namelijk, dat de
lichamelijke en geestelijke schade, die de
veertien mannen in de koude en natte berg-
groeve hadden opgelopen, toch van ernstige
aard was. Zij allen lijden nog steeds aan sto
ringen in de bloedsomloop, de gevolgen van
het enorme krachtverlies. Eén van hen, Hel
mut Kendzia, moet zelfs nu nog het bed
houden. Voortdurend observeert en behan
delt een artsenteam, waartoe ook verschil
lende.-beroemde psychiaters behoren, het ge
nezingsproces. Alleen Frits Bar, die ook on
der de ingeslotenen in Lengede altijd zich-
„Geen mens weet hoeveel vitamine C een
mens nodig heeft" met deze uitspraak
begon prof. dr. H. Kraut van het Max Planck-
instituut voor voedingsleer in Dortmund zijn
voordracht op de recente bijeenkomst van
het Duitse Genootschap voor Voeding in Mainz,
die aan de vitamine C was gewijd. Over
de behoefte aan vitamine C lopen de ramin
gen evenzeer uiteen als over de behoefte
aar, andere vitaminen. De reclame voor aller
lei vitamine-preparaten en gevitaminiseerde
levensmiddelen heeft een soort vitamineroes
teweeggebracht. De belanghebbende produ
centen profiteren daarvan, de wetenschap
schudt er het hoofd over.
Het staat vast, dat alle vitaminen voor
het leven van de mens van het grootste
belang zijn. Niet staat vast in welke hoeveel
heden de mens deze vitaminen moet inne
men.
Men meent, dat normale gemengde voe
ding de algemene behoefte wel dekt. De we
tenschap stelt met opzet hoge normen vast,
die ver boven het experimenteel berekende
gemiddelde liggen. Zulks doende houdt men
rekening met onvermijdelijke vermindering
van het vitamine C-gehalte bij opslag en toe
bereiding van levensmiddelen.
Van vitamine C weet men slechts één ding
zeker: dat tien miligram vitamine C per dag
scheurbuik (Scorbut) de vroeger zo vaak
voorkomende kwaal die een gevolg is van ge
brek aan vitamine C, verhinderen.
Vitamine C wetenschappelijke naam as
corbinezuur heeft deze naam te danken
aan „scorbut". De „British Medical Associa
tion" heeft de minimumbehoefte van de mens
op de dubbele hoeveelheid, t.w. op twintig
miligram per dag bepaald.
Duitse geleerden zoals Abt en von Schuc-
king hebben door onderzoek vastgesteld, dat
1 tot 3 miligram per dag al voldoende is om
scheurbuik te voorkomen. Een opvatting, die
weer door andere geleerden bestreden wordt.
Toch denkt men, dat de huidige minima
aan de hoge kant zijn. Het Duitse Genoot
schap' voor Voeding acht dertig miligram
vitamine C per dag een onontbeerlijk mini
mum. Daarom heeft het de officiële norm op
75 miligram per dag vastgesteld. In Amerika
en in Zwitserland heeft men hetzelfde mini
mum aanvaard. In de Sovjet-Unie daarente
gen houdt men vast aan 100 miligram per
dag. Of de bevolking dit kwantum ook werke
lijk krijgt, is onbekend. Men kan dus kiezen.
De doorsnee Westduitser krijgt 75 mili
gram per dag, met uitzondering van een aan
tal lichtzinnige personen die 60 miligram wel
letjes vinden. In het algemeen komen weinig
gevallen van ziekte wegens gebrek aan vita
mine C voor. Alleen in de maanden april tot
juni wanneer de jonge groente en fruit
schaars zijn en de aardappelen wel de be
langrijkste vitamine C-leverancier voor de
doorsneeburger ook niet zo best meer zijn,
dan daalt de vitamine C dosis van velen
tot 30 miligram.
Daaréntegen verorberen de Zwitsers waar
schijnlijk zo'n 127 miligram vitamine C per
dag, aldus vertelde Dr. Bemhard uit Basel.
Bovendien nemen de Zwitsers ook nog 5
gram per persoon per jaar aan synthetische
vitamine C in. Gelukkig is vitamine C ook
in grote hoeveelheid niet giftig, iets dat men
niet van alle vitaminen kan zeggen.
Prof. Dr. Lang uit Mainz gaf aan ratten
enorme doses vitamine C tot 27 gram per
dag (27.000 miligram) per kilo lichaamsge
wicht. Toen pas werden ze er spuug-misse-
li.jk van. Bij een mens van 70 kilogram
lichaamsgewicht zouden dat 1890 gram, of
tewel bijna twee kilo vitamine C per dag
zijn. Wel niemand komt op de gedachte een
dergelijke hoeveelheid per dag te verorberen.
Vergiftigingsgevaar bestaat bij het eten van
deze alomguprezen tabletjes dus niet.
Grote doses vitamine C mits ingenomen op
advies van de medicus kunnen nuttig zijn. Een
schoolarts uit Basel heeft vastgesteld, dat
doses van 0,5 tot 30 gram per dag een zeer
nuttige uitwerking hebben bij griep, reuma
en vergiftigingen. De duur van verkoudheden
kan door het innemen van vitamine C-tablet-
ten worden verkort. Daarentegen betwijfelde
prof. dr. Glatzer uit Dortmund dat vitamine
C profylactisch tegen infectie zou werken.
Ook trok hij de bewering, dat vitamine C het
prestatievermogen van de mens verhoogt in
twijfel.
Daartegen kwam Prof Dr. Nöcker in het
geweer, een bekend Duits sportarts. Hij stel
de, dat de methoden toegepast bij het onder
zoek waarop Prof. Glatzer zijn vermoedens ba
seerde, aanvechtbaar waren.
Vitamine C staat ook in de levensmiddelen
industrie in een goed blaadje. Als typisch
reductie-middel verbruikt aan levensmid
delen toegevoegde vitamine C zuurstof, ver
hindert oxydatie, iets dat de kwaliteit van
levensmiddelen nadelig kan beïnvloeden. Vi
tamine C heeft ook goede invloed op de bak-
eigenschappen van meel Daarom mag in de
bondsrepubliek vitamine C als enig chemisch
middel aan meel worden toegevoegd A.scor-
binezuur toegevoegd aan gepekelde vleeswa
ren zorgt er voor, dat de rode kleur blijft be
staan en vermindert zulks doende in hoge ma
te de hriioefte aan nitraat-zouten. Bij het toe
bereiden van vruchtensappen en wijn vol
doet ascorbinezuur eveneens uitstekend. Bij
wijn vermindert ascorbinezuur de behoefte aan
zwavelachtig zuur het steeds noodzakelijke
..zwavelen" van wijn voor conservering
tot eenderde deel, hetgeen de smaak van
de wijn ten goede komt. Ook brouwerüen
voegen graag 7 tot 4 gram vitamine C ner
hectoliter als stabiliseringsmiddel aan het
bier toe.
zelf bleef en de anderen daarmee zelfs een
voorbeeld was, haalde onlangs het stoute
stukje uit, ondanks zijn niet al te beste ge
zondheidstoestand met de inzet van zijn hele
persoon aan de reddingswerkzaamheden in
Champagnole deel te nemen. Hij sprak ook
daar de ingeslotenen moed in en gaf belang
rijke adviezen bij de reddingsacties:.
Tot nu toe was het maatschappelijk bestaan
van de Westduitse mijnwerkers niet in gevaar
en hun werk slechts als een proef tussen
verschillende verblijfsperioden in ziekenhuizen
en vakanties te zien. Spoedig echter zullen
de geredden van Lengede definitief voor de
vraag staan: zal ik mijn beroep verder kun
nen uitoefenen of zal ik een ander vak moeten
leren?" Voor Siegfried Ebeling, die destijds
als woordvoerder van de ingeslotenen optrad,
die het altijd weer verstond, zijn kameraden
moed en hoop in te spreken, staat het vast,
dat hij niet weer in de mijn zal werken. Hij
kan overigens gemakkelijk op het vroeger
geleerde bakkersberoep overschakelen. De
anderen echter staan nog voor ernstige pro
blemen en besluiten.
In maatschappelijke nood is tot nu toe
nog geen van hen geweest. De mijndirectie
heeft in de afgelopen tijd 90 procent van
het normale loon aan de mannen uitbetaald
en ze samen of afzonderlijk verscheidene we
ken op vakantie gestuurd. De talrijke goed
bedoelde uitnodigingen uit binnen- en buiten
land kunnen de Westduitse mijnwerkers echter
niet aannemen. „Wij zouden dan drie jaar
niet meer behoeven te werken", meende on
langs nog één van de geredden.
i Tjre r
i i"i i i i i' ■:ii!!i!!ini!iffWniniFiiiiniiii i mm mi; iniuiuinrüirri
-S :jc Sjeik - Suléi-Huzail (70, stamhoofd -
uit' de Negebwóéstïjn met een jaarinko-
men van 12 miljoen dollar) blijkt het
2 slachtoffer van een practical joker te
- zijn geworden, die in een Amerikaans
7 damesblad onder zijn naam een adver-
1 tentie had geplaatst: „Wie wil een jaar
in mijn haren doorbrengen? Honora- -
2 rium 50.000 dollar". Er meldde zich ene 7
- Susan Miller, aldus De Haagse Post -
2 (26, gescheiden, eiseres) een niet 7
I onbevallig meisje van onbespro-
- ken levenswandel, diie op haar -
i offerte (met foto) naar de woestijn
1 evenwel 'n beminnelijk doch afwijzend -
7 antwoord ontving. De sjeik, reeks vrije-
ji lijk beschikkend over een stoet van s
7 53 vrouwen, bleek niet de behoefte te 7
kennen zijn huishouding te vergroten, jj
Besloot hij: „Bovendien stijgen ge- 7
2 noemde 50.000 dollar ver boven mijn
budget". jjj
Door de Stichting „Haflingerclub" zal in
de maand oktober 'n aantal hoogwaardige Haf
linger Keurstamboekmerriën uit het originele
fokgebied in Oostenrijk worden aangekocht.
Deze uit Tirol afkomstige kleine en char
mante bergpaarden mogen zich, sinds hun ver
schijnen hier te lande, in een nog steeds toe
nemende belangstelling verheugen en zijn
voor velen, hoewel sinds 3 jaren over 't hele
land verspreid, nog volkomen nieuw en een
zeldzaam bezit!
Wie weet wat de typische, kleine en .edele
Haflinger als gebruikspaard zowel s rijpaard
kan presteren, ontkomt niet aan een gevoel
van bewondering voor deze plm. 1.45 m. meten
de vosjes met weelderige witte manen en
lange witte staart.
Het ras is ontstaan door paring van kleine
koudbloed-bergmerriën met hengsten van Oos
terse afkomst.. Zo heeft ruim een eeuw gele
den de beroemd geworden Arabische hengst
EL BEDAVI 'n grote en veredelende invloed
gehad op deze fokkerij en de grondslag ge
legd voor het huidige ras.
De Haflinger is een klein, stevig en har-
nonisch gebouwd paard met fraaie lange lij-
ren, goede borstdiepte, droog, zuiver, glashard
oeenwerk en beste voeten. Het kleine hoofd
met de verstandige levendige ogen en de klei
ne oren verraden de Oosterse afstamming.
De gangen zijn vlot en krachtig. Uiterst so
ber, zeer vruchtbaar en onvoorstelbaar groot
is zijn uithoudingsvermogen en zijn prestaties
grenzen in verhouding tot zijn grootte aan 't
ongelooflijke.
In de drie voorgaande jaren werden circa
400 Haflinger merriën en enkele hengsten in
Nederland geïmporteerd, waarmede aan de
talrijke aanvragen slechts zéér ten dele kon
worden voldaan.
Teneinde aan de wens van vele belangstellen
den tegemoet te komen wil de Stichting nog
maals trachten een aantal eerste klas Haf
linger merriën aan te kopen.
Zij die in aanmerking willen komen voor
HORIZONTAAL
1. wel voeglijk
5. klef
9 barnsteen
11. soort hotel
12. pers. voornaamw
13. elk
15. zonnegod
16. ontkenning
18. kapot
20. Reg. Inf.
21. plaats op Veluwe 14. onmiddellijk
23. landbouwwerktuig 17 ooievaar
VERTIKAAL:
1. broer van Abel
2. bijenhouder
3. deel van getij
4. teken
5. beeldrömp
6. eerste termijn
7. wedergekeerd
8. weekdier
10. zangnoot
11. pers. voornaamwo
24. ondergaan
25. lidwoord
26. groente
27. doodmoe
29. meisjesnaam
31. plezier
33. voegwoord
19. zangstem
21. boom
22. eerste vrouw
25. rivier in Europa
28. specerij
29. vervelend meisje
30. enfin
34. Moh. bedelmonnik 31. vroeg
37. familielid 32. poeder
38. zacht zijden stof 35. meisjesnaam
40. opschrift van boel 36. item
42. omheinde ruimte 39. titaan (Scheikunde'1
43. lariks 41. tegenover
toewijzing van een Haflinger merrie uit de in
te voeren collectie - of nadere inlichtingen
wensen - gelieven zich ZO SPOEDIG MO
GELIJK te richten tot de Stichting „Haflinger
club", Koninginnegracht 43 te 's-Gravenhage.
Sedert deze zomer herbergt de Duitse
Noordzeekust een reusachtig aantal buiten
landse gasten: ongeveer 300.000 jonge oesters
uit Portugal werden uitverkozen, in de Oost-
frieze Waddenzee de capaciteit van de oes
terteelt te verhogen.
Door dit experiment wil men beproeven, in
hoeverre een dergelijke overplanting econo
misch rendabel is.
De Noordzee-oester, zeer na verwant met
de Portugese oester, is aan de Oostfriese kust
zo goed als uitgestorven. Ongeorganiseerde
visserij gedurende de gehele vorige en het
begin van deze eeuw decimeerde de voorra
den dermate, dat het niet meer gelukte, weer
inheemse, zich zelf vermeerderende oester-
banken te kweken. Nieuwe kweekplaatsen
vielen steeds weer ten offer aan de strenge
winters, die het wad deden dichtvriezen.
Dat is de reden, dat reeds drie jaar geleden
proeven met Portugese oesters werden ge
nomen. Echter in veel beperkter omvang dan
het deze zomer het geval was. Het resul
taat was veelbelovend. Het bleek, dat de
geïmporteerde oesters in slechts vijf maan
den ongeveer 250 °/o van hun vleesgewicht
toenamen en zich dus gunstig ontwikkelden.
Ook de kwaliteit - hoedanigheid van het vlees,
smaak en kleur - bleek volgens uitspraken van
Duitse en Franse oesterexperts uitstekend
te zijn.
In tegenstelling tot 1961 reisden de Portu
gese oesters - een vracht van in totaal 15
ton -dit jaar van Lissabon naar de Noord
zee niet per schip, maar in een koelwagen.
Men wilde daardoor het uitdrogen voorkomen,
dat bij vorige proeven gevaarlijk gebleken was.
In de Waddenzee werden de jonge oesters
niet op de banken uitgezet, maar in drijvende
bakken geplaatst. Hier bevinden zij zich in
vers, voedingsrijk water, dat hen voortdurend
omspoelt, zij kunnen niet verloren gaan en
ook niet door zand vervuilen. Men is van me
ning, dat deze systematische kweekmethode,
de enige mogelijkheid biedt, de Noordduitse
Waddenzee wat de oestercapaciteit betreft
te benutten.
.Eerst zou dit .jaar ook- vastgesteld Worden
welke pestersoorten beter., voor hetopkweken
in de Oostfriese wateren geschikt zijn, de
van ver komende Portugese of de van na
bij aan te voeren Nederlandse. Daar de laat
ste echter gedurende de winter 1962-63 bijna
geheel uitstierven, moest hét experiment voor
lopig uitgesteld worden. Het zou namelijk
kunnen zijn, dat men bij de oesters tot het
zelfde verrassende resultaat komt als bij de
karper Bij deze hebben overplantingsproeven
geleerd, dat soorten uit warme zuidelijke wa
teren zich beter in Noordduitse karpervijvers
ontwikkelen, dan die welke zich reeds aan het
koude klimaat hebben aangepast. Zo is het
d t niet uitgesloten, dat de Nederlandse oes
ters eens definitief het veld zullen moeten rui
men voor de Portugese.
Een Westduitse filmverhuur-maatschappij
doet de interessante proef, de beroemde Duit
se films uit het verleden als nieuwe moderne
geluidsprodukties aan het huidige publiek
te tonen. Voor de keuze en de presentatie
van de films (het gaat om de klassieke werken
uit de tijd van de stomme film en de be
roemde films uit de eerste tijd van de geluids
film, alsmede om films uit de periode tussen
1933-45 en die uit de eerste na-oorlogse jaren)
- is de Zweedse regisseur Erwin Leiser ver
antwoordelijk.
Leiser, in Berlijn geboren en opgegroeid,
werd door z'n eerste film „Mein Kampf" ('60)
die in 50 landen vertoond werd en vele prij
zen kreeg, beroemd, de documentaire films
„Eichmann und das Dritte Reich" (1961) en
„Wahle das Leben" (1963) over he* atoomge
vaar =n thans de terugblik met de daarbij
behorende documentatie op dé jaren, waarin
de film ontstaan is, kenmerken het streven
van de regisseur, de geschiedenis van de te
genwoordige tijd zo objectief mogelijk voor
te stellen en de jonge generatie met de atmos
feer en de problemen van het jongste verlee-
den vertrouwd te maken.
In het eerste deel van het retro-programma
worden de films „Das kabinett des dr. Caligan"
(1919-1920) met Werner Kraus en Conrad Veidt
in de hoofdrollen, „Dr. Mabuse der Spieier"
en „Dr. Mabuse, Inferno des Verbrechens"
(1922) naar een scenario van Fritz Lang en
Thea von Harbou en „Der letzte Mann' (1924)
een meesterwerk van de in 1931 overleden
regisseur Friedrich Wilhelm Mamau met Emil
Janmngs op het hoogtepunt van zijn carrière
vertoond. „In het begin van de twintiger
jaren", schrijft Erwin Leiser hierbij, „beleefde
de Duitse film zijn bloeitijd. Als spiegelbeelden
van een chaotische tijd. die toch vol van nieuwe
mogelijkheden was. maakten de meesterwer
ken van de Duitse stomme film ongang Uit
de schatkamer van de Duitse filmclassici
haalt 't Atlas-filmverhuurbureau thans wer
ken voor de dag. die de tijd oovprleefd héb
ben en tegenwoordig een evengrote invloed
op het publiek hebben als 40 jaar geleden.
Deze week is het 3002 tov metende vrachtschip Doris" van de KNSM
in Amsterdam, gezonken, nadat het bij slecht weer met het achter
schip op een strekdam in de haven van Napels was gelopen. Het schip
ligt in ondiep water, alle opvarenden werden gered.
Een van de opvarenden wordt met de „broek" aan land gebracht. Op
de achtergrond het in nood verharende Nederlandse sehipt
TE KOOP
jonge
en grote
Pluim veebedrijf
Borkeld 80, Holten,
tel. 05483-564.
voor hulp in de huishouding
en tevens om opgeleid te worden
in de winkel.
Brieven onder no. 97, bureau
van dit blad.
DAN NAAR
SCHOONMAAKBEDRIJF
Oosterhofweg 12, tel. 3053
of Holterweg 42.
Wij vegen onder garantie.
HET ADRES voor het schoon
maken van
fabrieken, scholen,
gebouwen, bedrijfs
ruimten, enz.
Vraagt vrijblijvend inlichtingen.
Zoekt U een cadeau voor
St. Nicolaas, komt U dan
vrijblijvend dinsdag 20
oktober a.s., 's avonds
8 uur op de gezellige
Demonstratie bij:
MEVR. HANSTEDE
SArtspstykaJ J
