Koninkrijk der Nederlanden 150 jaar
n
pompvers
*8
Brigadegeneraal per straalhef-
schroefvliegtuig naar Rijssen
buiten de wallen
De avonturen van Vinkendieks
Bi'ujfl
FILMNIEUW S
Koningshuis en krijgsmacht
nauw verbonden
HOLLANDSE NIEUWE
50.000ste BEZOEKER
„DE KOERBELT"
NIEUWE WEGEN
WACHTTRAJECTEN
Vrijdag en zaterdag de film:
BATTLE CRY
Woensdag de film:
KOORTS IN 1IET BLOED
Vrijdag 1
WEEKBLAD VOOR RIJSSEN
Pagina 5
Grote belangstelling
Speciale regeling voor groepen
Muzikale rondwandeling
Taptoe
Fanfarekorps, motordemonstraties
en niet verbrand
PIGMADERM
t jUlli J.30Ó
Wij herdenken in dit jaar 1963 het feit
dat 150 jaar geleden het Koninkrijk der Ne
derlanden, na een periode van vreemde over
heersing, tot stand kwam. Het is niet zon
der reden dat ieder die de tentoonstelling
..Paraat 1963" betreedt, allereerst geconfron
teerd wordt met taferelen die verband hou
den met deze herdenking.
Aan de geboorte van ons Koninkrijk zijn
moeilijke jaren voorafgegaan. Jaren van be
zetting, van onderdrukking en van economische
ellende.
U weet het nog wel uit de vaderlandse ge
schiedenislessen op school: aan het eind van
de 18e eeuw gistte het in heel Europa.
De tijd van de absoluut heersende vorsten
liep ten einde. De staatsburger verlangde
meer vrijheid en meer invloed op het staats
bestuur.
De Franse revolutie brak zich baan en de
leuze: „vrijheid, gelijkheid en broederschap",
verbreidde zich over Europa.
Toen in de strenge winter van 1795 de Fran
se troepen de toegevroren grote rivieren van
de Republiek der Zeven Provinciën over
trokken, ontmoetten zij dan ook weinig of
geen tegenstand. Integendeel, velen haalden
de Fransen met geestdrift binnen. Men dans
te om de „vrijheidsboom". Maar het werd
een grote desillusie!
Had aanvankelijk de Bataafse Republiek en
later het Koninkrijk Holland nog enige schijn-
van onafhankelijkheid, dit veranderde geheel
toen Napoleon in 1810 ons land dit „aan
slibsel van de grote Franse rivieren" zoals hij
zei bij Frankrijk inlijfde. Holland werd een
deel van het Franse keizerrijk; het werd ver
deeld in 9 departementen met Franse namen.
Intussen was het met de welvaart in ons land
steeds bergaf gegaan. De rigoureuze doorvoe-
Advertentie
ring van het z.g. „continentale stelsel", waar
mede Napoleon Engeland op de knieën wilde
dwingen, betekende de nekslag voor onze eens
zo bloeiende handel. In 1811 leefde niet
minder dan een derde deel van de Amsterdam
se bevolking van de bedeling! In datzelfde
jaar vielen in de Amsterdamse haven slecht
40 'schepen binnen, in Rotterdam niet meer
dan 10.
Maar strenge heren regeren niet lang.
In 1813 sloeg het uur van de bevrijding. De
Franse legers werden bij Leipzig beslissend
verslagen en het Franse imperium stortte in
een.
De Fransen werden uit Nederlanden ver
dreven. De erfprins van Oranje keerde na 18
jaren van ballingschap in het vaderland terug.
Op 30 november 1813 landde hij in een vis
sersvaartuig te Scheveningen, waar hij met
grote geestdrift werd ingehaald.
Gijsbert Karei van Hogendorp die een voor
lopig bewind had gevormd, deed op 17 no
vember 1813 de blijde proclamatie uitgaan
welke begon met de woorden: „Oranje Bo
ven! Holland is vrij".
Aanvankelijk als Soeverein Vorst, later
als Koning Willem I, nam Oranje het be
wind in handen. De grondwet van 1814 legde
de grondslag voor de constitutionele monar
chie. Het Koninkrijk der Nederlanden was ge
boren!
Een der
Hawker-Hunters
zoals ook in
Rijssen zal komen,
trekt de grootste
belangstelling
van de jeugd.
En wat is
interessanter
dan de cockpit,
met al z'n metertjes
klokjes, knopjes
en handeltjes.
De Hollandse Nieuwe is er weer! Wij zijn
weer een jaartje ouder geworden, maar de
nieuwe haring is altijd jong. Daarom heet
hij ook maatjes-haring - maagdekens-haring
zo één van de uitleggingen van de naam ons
vertelt. Altijd jong zijn de maatjes. Ons kun
nen ze niet de eeuwige jeugd verschaffen. Wel
een hap vol gezondheid en vol heerlijkheid. Wie
er van houdt kijkt niet op een maatje. Hij
doet er zich zelf en de vissers goed mee. Eet
ze zo uit de hand of van een bord of op een
tooslje: 's ochtends, 's middags, 's avonds -
een haring komt altijd van pas.
Vergeet ze niet, eet ze.
Als u voor een lekker hartig hapie moet
zorgen is een mootje haring op een dun stokje
of op een toostje gemakkelijk en verrassend.
Mocht u menen dat deze „goede wijn toch
nog een krans behoeft" dan kunt u de ha
ring combineren met schijfjes radijs, plakken
tomaat of komkommer.
Fijngesneden kropsla op plakjes hardge
kookt ei; als u borage in de tuin hebt - naar
oud gebruik - met de bloempjes ervan. Die
kunt u mee opeten ook. Wilt u er een uitge
breider hapje van maken, dan kunt u de ha
ring opdienen met een schepje aardappelsla
(plakjes of blokes aardappel met olie en
azijn en wat peterselie of bieslook aange
maakt) of met koude gekookte sperciebonen
(niet te zuur met olie en azijn aangemaakt).
De tentoonstelling staat in het teken van „150
jaar Koninkrijk" terwijl ook de NAVO se
rieus in de aandacht is getrokken.
De officiële opening van de tentoonstelling
„Paraat" vindt plaats in het Parkgebouw op
donderdag 20 juni om 11.00 uur.
Voor de opeing zal zowel van de zijde van
burgerlijke als van militaire autoriteiten gro
te belangstelling bestaan.
De brigade generaal dr. M. W. J. M. Bröëk-
meijer zal namens de minister van defensie
blijk geven van zijn belangstelling en in Rijs
sen per straalhefschroefvliegtuig arriveren, op
een terrein nabij het gemeentelijke gymnastiek
lokaal aan de Lentfersweg.
Het vliegtuig zal tussen 10.30 en 11.00 uur
aldaar landen.
Namens Z.K.H. Prins Bernhard zal bij de
opening aanwezig zijn Luitenant kolonel jhr.
M. W. C. de Jonge, schoonzoon van mevr.
De Rijssense predikant Melchiro Ben them
begaf zich naar de Grimberg in zijn lan
ge predikanten loopbaan te Rijssen.
Van 1639 tot 1674 was hij her
der en leraar geweest in de stad Rijssen.
In Deventer en Zwolle lachte men er wel
eens om, dat al die kleine steden in Twente
stadsrechten hadden net als Deventer. Maai
de burgers van de kleine steden voelden zich
even goed vrij als die van Deventer.
Daarbij had Rijssen in zijn nabijheid een
der grote veldoversten van zijn tijd.
De predikant bezocht nog al eens geregeld
Vinken Jan Harm. Die moest vooral in het
goede spoor gehouden worden, maar op de
dinsdagmorgen van de 11e juni 1660, was
Vinken Jan Harm bezig met de bijbel. Zijn
vrouw zat naast hem. Jan Harm met de tong
in de neusgaten. Hij probeerde het grote
gebeuren dat zijn zoon Dieks de eer te beurt
viel, om met de generaal majoor baron van
Voertt als oppasser mee te gaan naar vreem
de landen.
Jan Harm werd gestoord door de komst
van de dominee. En de dominee begon te
klagen aan de hand van het boek Jeremia.
Jan Harm hoorde het aan, en zijn vrouw
ook. En Jan Harm vroeg ten leste waar Je
remia gewoond had. De predikant stond spra
keloos over zoveel verdorvenheid. Maar toch,
nam hij Jan Harm de ganzeveren pen uit de
hand en zette in de bijbel dat Vinken Dieks mee
zou gaan op veldtocht met de baron van
Voerst. Toen de domine vertrokken was fluis
terde Jan Harm tegen zijn vrouw het is een
braaf man maar het is mij zo'n Jeremia.
Melchior Benthem had reeds afscheid geno
men van de veldheer. Toen de predikant weg
was schoot het Jan Harm te binnen dat hij
nog iets had vergeten. Hij wilde weten of
Lingen nog in het Hollandse lag.
De predikant moest hem helaas teleurstel
len sinds 1648 met de vrede van Munster
zijn wij Lingen kwijt. En wie is er nu baas?
wilde Jan Harm weten. De Pruisen! stelde
dominee vast. Jan Harm liep naar de school
meester, dat was Klaas. E. daar wilde hij zijn
licht opsteken. Maar de schoolmeester was
niet in een beste bui. Hij had zich die mor
gen bij het hakselsnijden in de vinger ge
sneden en hij bloedde als een varken. Dus
daar kon Jan Harm zijn licht niet opsteken.
Maar na de middag kwam zijn eerwaarde
terug. Hij had een bijna nieuw boek onder de
arm. De eerste uitgave van de korte beschrij
ving van enige vergeten en verborgen anti
quiteiten enzovoort. In dit boek stond 'n kaart
in het ruige.
En het is waar, het is in het ruige getekend,
maar Lingen staat er op. De generaal ma
joor en zijn oppasser Vinken Dieks trokken
heel Europa door vechtende drinkend en ten
slotte raakten zij slaags met de Tur
ken. Dieks zond soms een krabbel naar huis
over de knapheid der jonge Turkse vrouwen.
Dat werd moeder Vinke toch te gortig. En
zij liep met de brief naar burgemeester
Bonenkamp van Rijssen. Daar zat naar men
beweerde Turks bloed in. De burgemeester ver
telde aan Vinken Diene, da je daar zo weinig
van zeggen kon. Het was meer een kwestie
van geld. Aldus burgemeester Bonenkamp.
Een meisje zonder geld kon je overal krij
gen, maar een schone Turkse met geld, die
dan nog bovendien Christin wilde worden naar
de Rijssener smaak, ja dat was feitelijk niet
te versmaden.
Maar het ging over. Het leger waarin de
generaal majoor streed met zijn oppasser Vin
ken Dieks naast zich, behaalde de volledige
overwinning. Vele honderden jonge en oude
Turken bleven dood als een pier op het slag
veld achter.
En die Turkse meid mocht Dieks ineens
niet meer, en de baron waarschuwde hem, in
dien Dieks gezond wilde blijven, zich niet
meer met Turkse vrouwen in te laten. Want
ze waren instaat om je te vergiftigen. Op de
terugtocht had Dieks nog kennis gekregen aan
een Servisch meisje. Maar toen moest de ge
neraal van de blanke sabel gebruik maken
om zijn oppasser te beschermen. De Servische
den.
komgens hadden Dieks aan repen willen snij-
Vijf jaar lang diende Dieks trouw zijn heer.
De oude predikant Benthem was gestorven
en ds. Herman Scheen, was zijn opvolger ge
worden. De predikanten te Rijssen hadden
vroeger een lang leven. Veertig jaar dienst
was geen uitzondering. Ook de schoolmeester
zou spoedig de dienst moeten opgeven, men
bracht hem nog per kruiwagen naar school
maar het was duidelijk dat dit niet lang meer
zo kon. Intussen was de generaal met roem
en met veel geld beladen op de Grimberg
teruggekeerd. Hij had het er best afgebracht
Beter dan zijn oppasser Vinken Dieks. Die
had door een schot in de dij een stijf been
overgehouden. Voor oppasser was hij niets
meer waard. Maar de baron had hem be
loofd, hem aan een goede baan te helpen. De
vacature voor schoolmeester kwam vacant.
En de grote vraag was nu wie zou er school
meester koster van Rijssen worden. De predi
kant had een magnifieke kandidaat. Trouw
in de leer en van goede zeden. De burge
meester Bonenkamp had een neef die zelfs
in Ootmarsum gestudeerd had. De oude vrou
we van de Oosterhof had het haar vrij jonge
huisknecht beloofd indien hij met de oude
keukenmeid Sientje trouwde. Want mevrouw
had Sientje beloofd haar wegens haar vele en
trouwe dienstjaren aan een man te
helpen. En Sientje wilde niets liever dan dat,
want een jongen naar haar stand kwam niet
op haar af.
Dus de vrouwe van de Oosterhof liet door
haar rentmeester een brief opstellen, dat zij
haar Jacob aan beval tot koster schoolmees
ter van Rijssen. Maar de generaal majoor
van de Grimberg riep zijn rentmeester Ze
ver Bats. De majoor legde hem uit dat Vinken
Dieks schoolmeester moest worden van Rijs
sen. Dieks is niet geschikt mijnheer antwoord
de Zever Bats. En toen ontstak de baron in
zulke hevige woede, zodat hij zijn renmeester
helder afdekte, tot dat deze in wanhoop riep
Dieks is zeer geschikt mijnheer!
Nou, en toen de bloedneus over was die
mijnheer hem geslagen had stelde hij een ver
nuftige sollicitatiebrief op voor Dieks. Welke
in hield dat de goedsheren en collatoren der
kerke van Rijssen om zijn grote bekwaam
heid en grote Godsvruchtigheid gaarne Vin
ken Dieks benoemd zouden zien als koster en
schoolmeester van Rijssen.
De predikant Herman Scheen wreef zich
de ogen uit. Hij riep het kerkbestuur bij el
kaar, maar dat wilde liever met de zaak niet
te maken hebben. De heer van de Grimberg
zou Dieks wel het beste kennen. Maar bur
gemeester Berend Bonenkamp hakte de knoop
door. Iemand die achter Turkse vrouwen heeft
aangelopen, kan geen goed Christen zijn.
Als die meid maar gewild had, dan hadden
wij hier in Rijssen opgescheept gezeten met
een Turks wijf. Goed Bonenkamp was tegen.
Dat was tenminste wat. Maar nog d'ezeldfe
avond moest de Aampiepe, de kerkenbode
naar, de Grimberg om te vertellen dat men
niet erg gebrand was op Vinken Dieks. De
Aampiepe werd behoorlijk ontvangen. Hij
kreeg een maaltijd die klonk als een klok en
ook volop en goed bier. Want de heer van de
Grimberg mocht de Aampiepe wel. Het man
neke was een trouwe dienstknecht des He
ren. Hij moest wachten tot Zever Bats het
antwoord aan de stad Rijssen en des zelfs pre
dikant klaar had. Mijnheer de jonker dicteer-
dicteerde het
de 't en de ganzeveren pen daverde over 't pa
pier. Toen de brief gelakt en gevouwen was
kon de Aampiepe gaan.
De burgemeester Berend Bonenkamp ont
ving de brief. Zijn vrouw vroeg hem na het
lezen of hij niet goed werd.
Wat beef ie en t'idder ie toch? Vroeg zij.
Bonenkamp krabde zich in de haren en liep
zonder iets te zeggen naar ds. Scheen.
Ook deze stond met de oren te wapperen.
Er viel niets aar te stellen. Ik beveel
Vinken Dieks mijnen gewezen oppasser om
zijn getrouwheii en zijn kennis tot schoolmees
ter van Rijssen aan, met voorbijgaan van alle
sollicitanten diï er zijn of nog mochten ko
men. Nadat Berend Bonenkamp er een nacht
over geslapen »ad. Besloot hij door te zetten
Hij stelde met de andere burgemeesters een
verweerschrift >p. Inhoudende dat zij als stads
bestuurders ooc medezeggenschap hadden in
het benoemen 'an een degelijke Godvruchtige
en eerlijke scioolmeester van goeden huize.
Nu werd <e Aampiepe andermaal naar
de Grimberg jestuurd met de brief. De jon
ker scheurde di brief aan flarden toen hij hem
gelezen had m gaf de Aampiepe bescheid
mee dat hij ie zaken te Rijssen wel eens
recht zou zeten De volgende dag ging hij
zelf naar de stad zoals hij altijd zelf zei.
Want de geiraal majoor was trots op Rijs
sen, dat do<r hem geregeerd werd gelijk
een Haar. He eerste stevende hij naar burge
meester Bereid Bonenkamp. De baas was niet
in huis maa op het land. De Jonker over
viel hem. Vit heb je op Vinken Dieks aan
te merken? zroeg de jonker. Ikke niks! Was
het antwoorl Dan is het goed, goeden mor
gen. En de verblufte boer en burgemeester
bleef staan en de jonker ging. Toen schreed
hij naar d. Scheen. Deze maakte bezwaar
tegen Dieksomdat hij als Christen gevrijd had
met een Tirks meisje. Met mijn goedkeuring
bitste de «neraal. Ook de domine haalde
bakzeil. Ton onder de andere burgemeesters
gemor opgag kregen deze een brief dat de
jonker herr wel mores jou leren. Nou daar
hadden ze liet van thuis en op een maandag
morgen versheen Dieks op school als school
meester. Dekinderen keken op. Toen ze in de
klas zaten fiechelden zij. Maar Dieks deed
een daverenle slag op tafel en toen een bel
hamel van Urgemeester Bonenkamp grijnsde
toen waaide er wat.
VAN COEVERDEN.
Ter Horst v. Dorp. De expositie is geopend
van 14.00 uur tot 17.00 uur en van 19.00 uur tot
22.00 uur.
Voor speciale groepen ide tentoonstelling
geopend op vrijdag en zaterdag ochtend. Een
regeling hiertoe en een aanvraag tot bezoeken
(van groepen dus) moeten worden gericht tot
de commandantvan de tentoonstelling de Ka
pitein Jager, die bereikbaar is onder een spe
ciaal telefoonnummer n.l. 2860 of 2960.
Op de openingsdag (donderdag) zal door het
fanfarecorps der genie een muzikale rondwan
deling worden gemaakt. Het corps is gekleed
in ceremonieel tenue.
Om 21.30 uur zal door dit corps een groot
se taptoe worden verzorgd op de zonneweide
van het zwembad de Koerbelt.
Hiervoor wordt een speciale belichting benut
en dit optreden belooft een bijzondere gebeur
tenis te worden.
Vrijdagavond óm 19.00 uur houdt het fanfa
recorps van de technische dienst een muzika
le rondwandeling met als einddoel het terrein
van de voetbalvereniging Excelsior, waar door
een team van het wapen der Kon. Marechaus
see spectaculaire motordemonstraties worden
gegeven. Behendige rijders geven een demon
stratie van moed, lenigheid kracht en disci
pline.
Advertentie
Tube 2.95 - Flacon 7.50 en 2.95
Woensdag passeerde de 50.000ste bezoeker
de controle van het Rijssens zwembassin „De
Koerbelt". Het fraaie weer van de laatste
week heeft er toe bijgedragen, dat reeds een
maand na de opening deze mijlpaal kon wor
den bereikt. Vooral de laatste week is de be
langstelling zeer groot. Precies een week ge
leden kon de 25.000ste bezoeker worden ge-
meldt. Dit komt neer op een gemiddelde (de
zondag niet meegerekend) van rond 4000 per
dag. Het ziet er naar uit, dat het aantal be
zoekers dit seizoen een record zal bedragen.
Blijft het fraaie weer aanhouden, dan is het
niet onwaarschijnlijk dat eind van deze maand
de 100.00ste wordt verwacht. Vorig jaar werd
deze eind juli geregistreerd.
Bij de aanvang van het toeristische seizoen
zullen negen nieuwe wegenwachten het corps
pechbestrijders versterken. Het wegenwacht
corps zal dan 265 man groot zijn. De ANWB
zal aanstaande maandag 10 juni tevens twee
nieuwe routes betrkken bij haar wegenwacht-
net. Drie van de negen zojuist opgeleide we
genwachten zullen op deze nieuwe routes dienst
gaan doen.
Het eerste nieuwe WW-traject is de rou
te Eindhoven - St. Oedenrode - Veghel - Uden -
Reek, welke aansluiting geeft op de route Den
Bosch-Nijmegen. Het tweede traject is de rou
te Borger-Zuidlaren-De Punt, welke aanslui
ting geeft op de route Groningen-Assen. Binnen
enkele weken zal nog een derde nieuw wegen
wachttraject aan het wegenwachtnet worden
toegevoegd, namelijk Lemmer-Sneek-Leeuw-
arden.
Met deze uitbreiding van routes patrouilleert
de ANWB-Wegenwacht thans op een wegennet
dat ruim 3320 km groot is, een afstand van
Amsterdam tot Ankara, de hoofdstad van
Turkije.
Op weg naar het opleidingskamp voor Ma
riniers in San Diego, maakt Danny Forrester
kennis met zijn mede vrijwilligers Marion
Hodgekiss, de boekenwurm; Spaanse Joe; de
houthakker Andy Hookans; Ski; L. Q. Jones
en de twee Indiaanse vrijwilliger Crazy Hor-
se en Lighttower. Zij kunnen het goed met
elkaar vinden en tot hun grote voldoening blij
ven ze gedurende de opleiding bij elkaar. Na
een harde africhtingsperiode wordt het groep
je naar de radio- school gestuurd en na hun op
leiding ingedeeld bij het 2e bataljon van het
6e regiment Mariniers, dat onde commando
staat van majoor Sam Huxley, die de nieuwe
lingen met ijzeren hand africht en tot goede
mariniers maakt. Tijdens zijn regelmatig ver
lof maakte Marion kennis met de mooie en
geheimzinnige Rae, niet vermoedend dat zij
een „soldatenvriendin" is. Danny, verloofd
met Kathy, die thuis op hem wacht, wordt
verliefd op Elaine Yarborough, de leidster van
een Militair tehuis. Hij verwaarloost zijn werk
en schrijft niet meer naar huis, tot zijn ser
geant, Mac, ingrijpt en hem met zijn vader
in Boston laat telefoneren.
Dit telefoongesprek maakt een einde aan
Danny's korte oorlogsidylle.
Het bataljon wordt naar Nieuw-Zeeland ge
stuurd waar Andy verliefd wordt op een oor
logsweduwe, Pat Rogers. Hij vraagt haar ten
huwelijk en zij geeft hem haar „ja-woord".
Door bemiddeling van Huxley wordt het hu
welijk in snel tempo voltrokken, vór het ba
taljon wordt ingezet bij de landing op 't eiland
Saipan. Deze eerste grote invasie moet een
keerpunt zijn in de oorlog in de Pacific.
Zo worden de vrienden gegrepen in de grote
maalstroom van gebeurtenissen, die van we
reldbetekenis zijn en tevens diep ingrijpen in
het leven van ieder hunner. Het is één grote
botsing van uitersten, hevige emoties van
haat en liefde van levensdrang en vernie
tigingsdrift, van vijandschap en kameraad
schap
De verliezen zijn hevig! Huxley sneuvelt.
Andy wordt ernstig gewond. Een been moet
geamputeerd worden en in het hospitaal ligt
hij, van bittere gedachten vervuld, mokkend,
opstandig en zonder hoop op de toekomst.
Hij weigert de post van zijn vrouw te lezen.
Sergeant Mac weet echter tot hem door te
dringen en leest hem de laatste brief van
Pat, zijn vrouw, voor. Andy is in Nieuw-Zee-
land vader geworden! Dit doet hem zijn le-
venwil herwinnen - de toekomst opent zich
weer voor hem en enige maanden later zien
we hem gelukkig herenigd met zijn vrouw
en kind in Nieuw-Zeeland.
Wilma „Deanie" Loomis en Bud Stamper,
leerlingen in de hoogste klas van een middel
bare school ergens in Kansas houden van el
kaar met een liefde, die heftig en beangstigend
is. Bud's vurigste wens is om na zijn school
tijd een landbouwcursus te gaan volgen, ten
einde zo spoedig mogelijk met Deanie
te kunnen trouwen en op de ranch van zijn
vader te wonen. Zijn vader echter p 'n rijke
oliemagnaat, die een blinde liefde koestert
voor zijn zoon - heeft andere plannen met
hem: hij wil dat Bud gaat studeren aan de
universiteit van Yale; na z'n studie kan hij
dan met Deanie trouwen, als hij inmiddels niet
van gedachten veranderd is. Howel Bud het
er niet mee eens is, zwicht hij voor de zoveel
ste keer voor het dominerend gezag van zijn
vader en hij belooft om na zijn eindexamen
naar Yale te gaan.
Bij Deanie is het haar moeder, die in haar
domme verstikkende liefde voor haar doch
ter Deanie's leven beheerst: zij is en blijft
de „baby" in huis.
Bud, die twijfelt of hij zich wel voldoende
zal kunnen beheersen, verbreekt tijdelijk de
dagelijkse omgang met Deanie; hij maakt af
spraakjes met andere meisje om, zoals zijn
vader hem aanraadt, „wat stoom af te bla
zen". Deanie is diep ongelukkig en als de
avond van de eindexamen-fuif is gekomen,
benadert ze Bud en zegt ze hem, dat ze be
reid is tot dezelfde intimiteiten als die andere
meisjes. Bud wil hier niet van horen omdat
hij haar teveel respecteert en in haar rade
loosheid werpt Deanie zich in de armen van
een andere jongeman, die haar maar al te
graag meeneemt in zijn auto. Hij rijdt met
haar naar een stil plekje bij een waterval,
maar als Deanie zich realiseert wat zijn be
doelingen zijn, vlucht ze weg. Ze is totaal van
streek en over haar zenuwen heen en in wan
hoop springt ze in het bassin boven de wa
terval.
Deanie wordt op het nippertje gered; ze
verkeert in een zenuwcrisis en wordt naar
een psychiatrische inrichting gezonden om tot
rust te komen.
Bud vertrekt naar Yale, maar hij volgt geen
enkel college en is volkomen apatisch ge
worden.
